Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ta niewinna płeć słabiutka
ta lepsza nasza połowa,
każda z nich taka skromniutka
koją nas, ich ciepłe słowa.

Ciche skromne kusicielki
aż nieraz przechodzą ciarki
ginie buta, opór wszelki
tracisz głowę nie masz miarki.

One w sobie to coś maja
to co wzbudza pożądanie
i jak magnes przyciągają
nasze Baby, nasze Panie.

Mają zachcianki, kaprysy
mają złe, dobre nastroje,
czasem jedzą z jednej misy
a czasem dzielą na dwoje.

Panna, wdowa, czy mężatka
omami Cię zbałamuci,
czasem jak Misia Puchatka
jak zabawkę Ciebie rzuci.

Nie potrzeba epopei
ani wzniosłych słów nie trzeba,
szept czuły Ciebie rozklei
jakbyś dostał się do nieba.

Rozkleisz się całkiem bracie
spełnisz wszystkie ich wymogi
a najbardziej po wypłacie
jesteś cenny i tak drogi.

Pociągają nas te Babki
takie ciepłe-tak rumiane
nabrałeś chęci i chrapki
bo są słodkie-lukrowane.

Gotowy na ich skinienie
uległy jak niemowlaczek,
ciągle chcesz gasić pragnienie
bo poczułeś już ten smaczek.

Bo Ty chcesz Baby spróbować
i jak dziecko dotknąć palcem,
chciałbyś choć troszkę skosztować
czy czasem nie jest zakalcem.

Opublikowano

A najbardziej uwielbiane
są te baby z zakalcami,
wszelkie wiedźmy, famfatale,
zołzy, co umieją mamić.

:-)))
Pozdrawiam i życzę łakomemu Autorowi, żeby jak najrzadziej źle wybierał. :-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Natura nas tak stworzyła
że mamy takie ciągoty
i to już jest wyższa siła
dobrze gdy nie brak ochoty.

Dawno swą połowę mam
która humor też docenia
i przez wir życia z nią gnam
ale dobrze mieć marzenia.

Dziękuję Oxy za bardzo humorystyczny czterowers.
Serdecznie pozdrawiam:-)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...