Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiesz Aniu
tak czytam i zastanawiam się czy to o mnie...
kiedyś ktoś po moim komentarzu pod jego wierszem (na Z) sprowadził mnie do rangi króliczka (może miał na myśli różowego:) a siebie ocenił, że nie każdy może być królem jak on...
i rzeczywiście miał rację, bo ma wielu paziów...

fajnie Aniu o tym szaraku...
:)
ślę ciepełko
Grażyna
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiesz Aniu
tak czytam i zastanawiam się czy to o mnie...
kiedyś ktoś po moim komentarzu pod jego wierszem (na Z) sprowadził mnie do rangi króliczka (może miał na myśli różowego:) a siebie ocenił, że nie każdy może być królem jak on...
i rzeczywiście miał rację, bo ma wielu paziów...

fajnie Aniu o tym szaraku...
:)
ślę ciepełko
Grażyna
Dziękuje Grażynko za czytanie...i przemyślanie!
Dotyczy mnie ....tylko ....bo taki szary koniec!
Uściskuję!
Ania
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


pierwsza strofa bezbłędnie trafna
najlepszego Aniu
pozdrawiam
r
Nie będe skromna , wiedziałam ze wspaniali się odezwą ,,,,ale druga na pewno do rozczytania....małe co nie co ...blisko .......!

Chyba napisze cosik na,,,,!
Pogodziłam się ze wszystkim...............!
Jak pokonam ...to mnie z portu wyrzucicie...........haaaaaaaaaaaaaaaa!
Cłluski!
Ania
Opublikowano

bardzo szczere i wzruszające wyznanie Aniu /
pisanie to upust tego, co w duszy uwiera albo raduje,
czytanie to wysiłek zrozumienia innych /
pisz, pisz ...i poczuj ulgę, a jeśli trudno Ci się odwzajemnić czytaniem,
nie frasuj się, przyjaciele nie wymagają rewanżu /
oni po prostu kochają i trwają /
:)
zdrowiej nam jak najszybciej
niedługo skowronki przylecą
z wiosenną nowiną o zieleni
soki w konarach popłyną
a zimno na cieplo się zmieni
zakwitną żonkile i tulipany
a Ty zawsze jesteś z nami
:):):)
trzymaj się cieplutko -
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj miła Aniu - najważniejsze że autorka czuje wielką ulgę
pisząc taki wiersz - wiersz trudny ale szczery .
A myśli o których mowa faktycznie są trudne do zgłębienia.
Bo każda z nich ma inną twarz - raz uśmiechniętą a raz smutną .
Tak więc reasumując - wiersz bardzo na tak

A tak przy okazji - jeżeli możesz to powiedz czemu ostatni post z forum
dyskusyjnego zniknął .
Mam nadzieje że nie przez to że dość szeroko się pod nim wypowiedziałem .
i mam nadzieje że to nie było powodem - a jeżeli tak to bardzo przepraszam.

z poważaniem Waldemar
Opublikowano

Czytanie Twojego pisania daje mi wiele radości. Nie zawsze jestem gotowy na odbiór tego przekazu. Ale zgadzam się z Tobą- Twoje pisanie daje, mi też, wiele radości. Miłego...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj miła Aniu - najważniejsze że autorka czuje wielką ulgę
pisząc taki wiersz - wiersz trudny ale szczery .
A myśli o których mowa faktycznie są trudne do zgłębienia.
Bo każda z nich ma inną twarz - raz uśmiechniętą a raz smutną .
Tak więc reasumując - wiersz bardzo na tak

A tak przy okazji - jeżeli możesz to powiedz czemu ostatni post z forum
dyskusyjnego zniknął .
Mam nadzieje że nie przez to że dość szeroko się pod nim wypowiedziałem .
i mam nadzieje że to nie było powodem - a jeżeli tak to bardzo przepraszam.

z poważaniem Waldemar
Dziękuje Drogi Waldku ,że zechciałeś poczytać i rozczytałeś...!
A jestem jaka jestem ,jak pozytywy to nie boli nic ,jak przylegają sie problemy.....trudno tak trudno mi żyć ,,,,dobrze że nie wiesz i nie znasz moich......!
Przepraszam czytałam Twój post na forum ,odpowiedziałam ...ale poczułam się jak sierota ....niezaradna czy coś w tych kategoriach!
Nie przespałam nocy ,,,z resztą i tak mało śpię ...bo ...życie goni...!
Serdeczności i uściski!
Wszystkiego co najcenniejsze nie Ci się spełni!
Ania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...