Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Twoje wizyty u mnie, to jedyne momenty, kiedy wzbudzasz we mnie sympatię. Wiem wtedy, że mam do czynienia z żywym, szczerym, targanym emocjami człowiekiem a nie, nakręconą lalką terkoczącą swoje : podoba się, szacuneczek...
: )

bardzo mi miło jednak możemy się zrozumieć. Jest Pan jednym z nielicznych znających rzemiosło liryki, ja to wiem, gdyż śledzę Pana schedę i wiem , że jest Pan godnym nie rywalem, gdyż nie o to chodzi, ale własnie osobą , która ceni piękno liryki nad wszystko, ta zaleta w Panu to dla mnie szacunek, gdyż jest godna podziwu, jak stanowczość w ocenach innych wierszy. Zdaję sobie sprawę iż pisarstwo jest ciężkim chlebem i zazwyczaj przez współczesność niedoceniane.
Zyczę Panu sukcesów na literackiej niwie i zdobycia Olimpu, a dobrze wiem iż Pana wiersze są tego godne.


szacuneczek

bestia
  • Odpowiedzi 84
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


chcesz mnie do szuflady,
a ja się tak starałam,
tyle czasu poświęciłam,
wiem, wiem namieszałam na maximum,
ale nie panikuj,
to nie moja wina,
to wina pella,
przez tę ślepą jego miłość

no uśmiech, plisssss :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wierzę, że Galatea " ubrana w kamień ", nie pozwoli siłom pływowym uczynić z siebie jakiś " pozostałości "...
; )
Lubię czytać wiersze Twoimi oczami...
: )

I znowu ta bezsenność ;)
czeka na mnie (sen)
ten którego nie ma :))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bo i nie ma takiej potrzeby. Wystarczy, że tylko to, co potem będziesz chciał publikować pod swoim nickiem bądź nazwiskiem ;-)

Z tą myślą zasypiam, z tą myślą się budzę... ; )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Twoje wizyty u mnie, to jedyne momenty, kiedy wzbudzasz we mnie sympatię. Wiem wtedy, że mam do czynienia z żywym, szczerym, targanym emocjami człowiekiem a nie, nakręconą lalką terkoczącą swoje : podoba się, szacuneczek...
: )

bardzo mi miło jednak możemy się zrozumieć. Jest Pan jednym z nielicznych znających rzemiosło liryki, ja to wiem, gdyż śledzę Pana schedę i wiem , że jest Pan godnym nie rywalem, gdyż nie o to chodzi, ale własnie osobą , która ceni piękno liryki nad wszystko, ta zaleta w Panu to dla mnie szacunek, gdyż jest godna podziwu, jak stanowczość w ocenach innych wierszy. Zdaję sobie sprawę iż pisarstwo jest ciężkim chlebem i zazwyczaj przez współczesność niedoceniane.
Zyczę Panu sukcesów na literackiej niwie i zdobycia Olimpu, a dobrze wiem iż Pana wiersze są tego godne.


szacuneczek

bestia

Kurde, zdecyduj się - jesteś bessstia, czy pluszak... ? ; )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


chcesz mnie do szuflady,
a ja się tak starałam,
tyle czasu poświęciłam,
wiem, wiem namieszałam na maximum,
ale nie panikuj,
to nie moja wina,
to wina pella,
przez tę ślepą jego miłość

no uśmiech, plisssss :))

:(..... :[ ..... :/ ..... :] .... :).................. :( uff!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wierzę, że Galatea " ubrana w kamień ", nie pozwoli siłom pływowym uczynić z siebie jakiś " pozostałości "...
; )
Lubię czytać wiersze Twoimi oczami...
: )

I znowu ta bezsenność ;)
czeka na mnie (sen)
ten którego nie ma :))))

Jest, jest - a jak już przyjdzie, to będzie siedział do południa... ; )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



" Dawno,dawno temu przestały mnie trapić i zajmować podobne opinie.może,to po prostu kompleksy,a może zgnojenie w pracy,szkole,domu sprawia,że niektórzy piszą takie jak wyżej,i podobne rzeczy-o czym przekonuje mnie to całe jarmarczne forum i biorący w nim udział 'eksperci' od poezji, podnoszący opiniowaniem innych, swoje-odnoszę wrażenie-puste ja.
Ps. Aby oceniać wiersz trzeba go najpierw zrozumieć "

; )

Wojtuś, zaparz se rumianku... ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Daję na to uroczyste słowo honoru. Lady, bądź dzielna, przyjmij to jako apokaliptyczną katastrofę, która spada na człowieka w najmniej oczekiwanym momencie, i na którą nie ma wpływu...
O tempora! O mores!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bardzo mi miło jednak możemy się zrozumieć. Jest Pan jednym z nielicznych znających rzemiosło liryki, ja to wiem, gdyż śledzę Pana schedę i wiem , że jest Pan godnym nie rywalem, gdyż nie o to chodzi, ale własnie osobą , która ceni piękno liryki nad wszystko, ta zaleta w Panu to dla mnie szacunek, gdyż jest godna podziwu, jak stanowczość w ocenach innych wierszy. Zdaję sobie sprawę iż pisarstwo jest ciężkim chlebem i zazwyczaj przez współczesność niedoceniane.
Zyczę Panu sukcesów na literackiej niwie i zdobycia Olimpu, a dobrze wiem iż Pana wiersze są tego godne.


szacuneczek

bestia

Kurde, zdecyduj się - jesteś bessstia, czy pluszak... ? ; )

Moja opinia jest już napisana odnośnie pańskiej pracy twórczej i liryki. Jestem, bestia i zawsze mówię szczerze, to co myślę, a marionetki mdlą mnie od samego początku i po kres znajomości krytyki i analizy wiersza, gdyż nic dobrego z tego nie wychodzi.

szacuneczek

be
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Daję na to uroczyste słowo honoru. Lady, bądź dzielna, przyjmij to jako apokaliptyczną katastrofę, która spada na człowieka w najmniej oczekiwanym momencie, i na którą nie ma wpływu...
O tempora! O mores!

Haha
Ma Pan poczucie humoru. To dobrze.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



" Dawno,dawno temu przestały mnie trapić i zajmować podobne opinie.może,to po prostu kompleksy,a może zgnojenie w pracy,szkole,domu sprawia,że niektórzy piszą takie jak wyżej,i podobne rzeczy-o czym przekonuje mnie to całe jarmarczne forum i biorący w nim udział 'eksperci' od poezji, podnoszący opiniowaniem innych, swoje-odnoszę wrażenie-puste ja.
Ps. Aby oceniać wiersz trzeba go najpierw zrozumieć "

; )

Wojtuś, zaparz se rumianku... ;)
qrde, wizjoner jaki, czy co? Skąd wiedziałeś, że Wojtuś tak napisze dwa miejsca pod spodem? ;)
Opublikowano

o rany!
ale się naczytałam
:)))))))))))
kocham taki "grafomański banał"
kocham morską pianę
kocham, jak Lecter nienawidzi (ufff, jak kocham!)
kocham człowieka w Lecterze! (wiem, że mnie za to zabijesz :((, ale kocham, jak zabijasz)

plusa!
a co!
:)))))))))))))
ale się uchachałaM!
DAWAJ TAKIE!
:D
;D

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kurde, zdecyduj się - jesteś bessstia, czy pluszak... ? ; )

Moja opinia jest już napisana odnośnie pańskiej pracy twórczej i liryki. Jestem, bestia i zawsze mówię szczerze, to co myślę, a marionetki mdlą mnie od samego początku i po kres znajomości krytyki i analizy wiersza, gdyż nic dobrego z tego nie wychodzi.

szacuneczek

be

Witaj zatem w mrocznym i krwawym, orgowym bestiarium...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...