litania poranna

[Jan Fuks]

dobranoc smutku
sen cię wreszcie ogarnął
gdy z kościoła dzwon wydarł swe serce
czarną siecią spowity
odszedłeś na mary
kończąc suitę na dwa węże i sok z nietoperza

dobranoc sumienie
na pokutnym ołtarzu wśród kadzideł i świec
leżysz cicho i patrzysz
jak poranek odsłonił
błękit nieba i oczu
w których głębi szalała wciąż burza

dzień dobry natchnienie
zniewolone przez nocne koszmary
wyzwolone z potrzasku
budzisz mnie lekkim wierszem
na trzy czwarte pisanym
głaszczesz ciepłym akordem na harfie

dzień dobry marzenie
słońce odsłania karty
których jeszcze nie widział żaden śmiertelnik
więc zagramy o stawkę
którą będzie przetrwanie
radość życia o każdym poranku

dzień dobry kochanie
na tajemnym posłaniu
sen wyrzeźbił talizman tej nocy
budzisz się i dotykasz
czułych zmysłów słowami
szeptem wieszcząc dzień dobry
i na ustach składając mi
amen

[Stefan_Rewiński]

Brak mi "dzień dobry miłości; wszak to coś innego niż kochanie. Pozdrawiam.

[M._Krzywak]

"oczy, zmysły, szepty, serce, czułe, kochanie..."
Tandeta.

[H.Lecter]

Kosz.

[jacekdudek]

no nie!

[Bea.2u]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to brzmi, jak zapowiedź żartobliwie czadowego tekściku.
i cóżeś Pan mu uczynił??

Pozdrawiam
/b

[f.isia]

zamysł ciekawy, ale wyszło 'politurowo' -tzw. połyskliwa powierzchowność ;)