Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czasami brak mi słów
i wtedy się jąkam
i że i że i że powtarzam
i żebrzę wzrokiem o litość
i śmieją się ze mnie dzieci
okrutnie dorosłe
i żebra rozdziera ból
nie mogąc się wyrwać
i żeby mi to było ostatni raz
ucina groźnie
subtelna piękna pani
od polskiego.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


suptelna piekna pani
dobrze , że masz taką :)))
jak ja od matematyki :- osły barany, jak można nie rozumieć, twierdzenie Pitagorasa się kłania- wrzeszczał :)
pozdrawiam dzięki za przypomnienie "subtelności niekórych naUczycieli :)
zdrówka
Opublikowano

To bardzo dobry, doskonale skonstruowany tekst. Na znaczeniach, na brzmieniach, "okrutnie dorosłe" - świetny epitet, gra "że-kami" i "żebrami" jest atrakcyjna z dwóch powodów: brzmienie się ładnie wzbogaca i rodzi się niespodzianka. A w tak krótkim tekście zorganizować aż tyle? No, no. Rzadko tu wpadam, ... dziś miałam szczęście! Pozdrawiam, Para:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


suptelna piekna pani
dobrze , że masz taką :)))
jak ja od matematyki :- osły barany, jak można nie rozumieć, twierdzenie Pitagorasa się kłania- wrzeszczał :)
pozdrawiam dzięki za przypomnienie "subtelności niekórych naUczycieli :)
zdrówka
Stanisławo - nie powiedziałem przecie, że ta pani odezwała sie tak do dzieci. Może ona powiedziała: przyszedł taki do cudzej klasy i sie jąka, debil. Stawiam minusa na razie, a jak będzie sie jeszcze jakał, wstawie pałę. I bolało mnie podwójnie, bo jak wchodziłem do tej klasy, pomyslałem: mają te dzieci szczęście - piekna pani, subtelna, złagodnym uśmiechem.. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...