Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na wyspie z zielonych łez
zwiedzam inne wymiary
z talerzem pychy w dłoni

lazur morza słońca blask
zlewają się w czerwień dni
wyciętych z kalendarza

zaraz będzie kiszek twist
w rytmie skurczy żołądka
zimny pot pokryje drink

z tęczowym parasolem
beznamiętnych refleksji
przegram z trzęsieniem ziemi

tonąc w lawie głupoty
własnego istnienia
po co brać by widzieć sny

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tak, rozterki wewnętrzne uzależnionego ubrane w ciepłe słówka ;-))) ale grunt, że wywołuje jakieś odczucia. i tym bardziej się cieszę, że się podoba :-)

również pozdrawiam, odzdrawiam i uzdrawiam ;-)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie łapię klimatu
nie przekonują mnie przedstawione tu związki wyrazowe np.zielonych łez, słońca blask, czerwień dni, kiszek twist(to już w ogóle masakra), tęczowym parasolem itd
niestety
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie łapię klimatu
nie przekonują mnie przedstawione tu związki wyrazowe np.zielonych łez, słońca blask, czerwień dni, kiszek twist(to już w ogóle masakra), tęczowym parasolem itd
niestety
pozdrawiam
r

wszystkim się nie dogodzi. wiersz dość osobisty, więc może dlatego klimat niejasny. ale przynajmniej wywołał jakąś refleksję.

dzięki za odwiedziny.

pozdrawiam
Opublikowano

wróciłam do wiersza jeszcze raz...wydaje mi się, że "kolorowa sceneria" jest "wizją", po której następuje "kiszek twist"...ogólnie mówiąc jest to szkic samopoczucia w "trakcie" i "po"...
przynajmniej ja to tak rozumiem

miłego wieczoru Gabrielu :))
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



o proszę, ciekawa interpretacja. wrażliwy na brak, można by powiedzieć, odpowiednich środków ;-)

cieszę się, że trafił w gust.

pozdrawiam również serdecznie :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



o proszę, ciekawa interpretacja. wrażliwy na brak, można by powiedzieć, odpowiednich środków ;-)

cieszę się, że trafił w gust.

pozdrawiam również serdecznie :-)
wtedy się bezsens wkrada- gdy nie ma wrażliwości
na to co obok, w (...),nie będę sie rozwijać bo do
rana bym nie skończyła(: J.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • malarz   patrzę na ciebie i nie wiem, czy to włosy, czy świt, który się w nich zaplątał wszystko w tobie ma własne światło — skóra, która wciąż pamięta lato, ramiona, które obiecują schronienie i uśmiech, co rozprasza szarość to, co wiem o pięknie robi się przy tobie bezradne ale nie wiem jak mam cię namalować twoje milczenie ma odcień ciepła którego nie ma w żadnej palecie, następna sekunda jest nowym kolorem a oddech zmienia kształt światła boję się, że jeśli mrugnę to znikniesz pędzel utrwaliłby tylko kłamstwo, a farby są zbyt płochliwe więc patrzę jak przechodzi przez ciebie słońce. ona patrzył na mnie jak na światło a ja czułam się taka zwyczajna - trochę zmęczona, trochę głodna i niepewna, czy chcę być kolorem jego oczy były głośniejsze od słów mówiły: "zostań" a ja chciałam po prostu żeby ktoś dostrzegł mnie bez ram farby pachniały terpentyną i pyłem pomyślałam, że sztuka to może sposób, by się nie rozpaść kiedy skończył na płótnie została cisza - a w niej ja, bardziej prawdziwa niż ja sama malarz teraz jesteś w ciszy płótna twoje włosy już nie poruszają się w świetle a ja szukam w farbie ciepła, które zgubiłem na miejscu jest — kolor, linia, kształt tylko ciebie nie ma i myślę, że może piękno nie daje się zatrzymać, lecz przechodzi przez człowieka jak światło przez wodę, i znika, zostawiając ślad, którego nie da się domalować więc stoję przed obrazem jak przed wspomnieniem, i uczę się jak patrzeć - żeby nie chcieć dotknąć
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Tectosmith Wzajemnie :)))))
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Tectosmith Komentarz @Berenika97Piękne jest to zestawienie: „w dłoniach nasz grób” — bo to nie tylko obraz końca, lecz też wspólnoty, trwania razem aż po kres. oddaje dokładnie to jak ja to widzę. Piękny Twój wiersz i to co Berenika napisała.
    • @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zosia jest grzecznym dzieckiem, które inaczej rozumie nakazy i zakazy  niż tak, jak dorosły człowiek. Jest w niej szczerość i dziecięca naiwność.  W późniejszym wieku człowiek ma już inną świadomość przynależności do swojej religii i wykających z tego obowiązków. Więc dylemat Zosi jest o wiele wiekszy niż człowieka dojrzałego.  Chrześcijaństwo ma różne oblicza. W większości wyznań protestanckich nie ma spowiedzi indywidualnej i nie ma takich dylematów.   
    • @Wiesław J.K.Tak, dokładnie taki rytm, który towarzyszy nam od narodzin do śmierci.  Dziękuję Ci i pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...