Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wiersz powstał pod wpływem zakochania, a właściwie nieśmiałości do zrobienia pierwszego kroku (np. rozmowa) - mam 12 lat -

Cześć
i tylko tyle
nie wiem co dalej
czy to się nadaje
związane nogi
nie pozwalają
uczynić kroku
tylko jednego!
lecz jakże ważnego
tymczasem wydusić z siebie
umiem tylko to
anglojęzyczne "hello"
a dalej...
zbyt nieśmiały jestem
więc pomóż mi
jeżeli chcesz
choć troszeczkę!


Proszę o oceny. (najlepiej w punktach np. X pkt / 6 pkt )

Opublikowano

Witam.
Wiersz do dopracowania, ale się nie przejmuj.
Widać, że pisany pod wpływem emocji. Jednak pisać warto.
Moim zdaniem tytuł mógłby brzmieć – Nieśmiały.
Poniżej wersja po wstępnej korekcie:

Nieśmiały

Cześć
tylko tyle
nie wiem co dalej
związane nogi
nie pozwalają
uczynić kroku
tego jednego
lecz jakże ważnego
wydusić z siebie
umiem tylko
anglojęzyczne "hello"
a dalej...
nieśmiały jestem
więc pomóż mi
troszeczkę!


To tylko propozycja.
Jeżeli faktycznie masz 12 lat to wszystko przed Tobą. :)
Dobrze, że swoje emocje przelewasz na papier.
Tak trzymać.
Pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

to samo, co wyżej ;)

Cześć, ja mam 14 i w ogóle podziwiam,
bo jesteś jedynym chłopakiem w tym wieku, jakiego znam,
który pisze, coś pisze, szacun! :)

Podoba mi się,
krótko, zwięźle i na temat.

Opublikowano

A ja nie powiem ile mam lat ;-)
Ale już kiedyś ktoś śpiewał, że najtrudniejszy jest pierwszy krok. I w życiu, i w miłości i w pisaniu wierszy.
Życiowy już postawiłeś, wiersz także napisałeś.Czas na ... ;-)
A ocena? W slai od 1 do 10-ciu: 5 z plusem.
I mały bonus za odwagę :-) (pod warunkiem, że masz 12 lat! )
Pozdrawiam
Jolanta

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy To jest bardzo fajnie napisana proza w pewnej konwencji - mitu? Świetnie  zbudowałeś atmosferę - grozy i paranoi. Narracja pierwszoosobowa, zwroty do Czytelnika, stopniowe odsłanianie informacji - to działa. Ten strach narratora jest namacalny. Na końcu puentа z wymianą miejsc (on tam,ON tutaj) - mocna. Niektóre fragmenty są trochę rozwlekłe. Pewnie będą części następne. Nie lubię literatury typu fantasy, fantastyki, ale chętnie przeczytam ciąg dalszy tej historii. Dlatego, że dotykasz starożytności - mojej ulubionej epoki. :))) Niektóre nazwy nie są mi obce np. Księga Bram - to święty tekst staroegipski, Księga Chaosu - to tytuł kryminału (akcja w starożytnym Egipcie), Jet też Klejnot Siedmiu Gwiazd - też opowiadanie grozy i starożytny Egipt. No i Mahabharata - poemat hinduistyczny. Czy niektóre z tych pozycji zainspirowały Cię? Czy raczej był to Cthulhu? Pozdrawiam.
    • Sytość/przesyt niedosytu - świetne, cos niby oksymoron, ale czy na pewno? Pozdrawiam
    • @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję Ci serdecznie za taką wylewność w tak niezwykle ciężkich tematach. Jest to dla mnie niezwykle ważne że wiele osób rozumie mój przekaz i jego formę 
    • @Simon Tracy Ten tekst bardzo mi się podoba, bo kocham te niezwykłe i mądre  zwierzęta, którym ludzie robią dużo krzywdy. Ten głos wilka - jest głosem kogoś, kto odmawia podporządkowania się ludzkiemu porządkowi. "Nie mam z tym problemu, by się odwrócić plecami do ludzi" - to deklaracja wolności, ale i wygnania. Twój język pełen archaizmów ("zawezwanych", "widziadeł", "skomlałem") buduje mityczny, baśniowy klimat. Ten świat to nie współczesność, to jakiś pradawny czas, kiedy las był jeszcze święty, a duchy "rzeczywiste". Podoba mi się, że czerpiesz ze słowiańskich wierzeń. Szczególnie mocna jest ta zmiana perspektywy - od wilka uciekiniera do wilka mściciela, a potem odkrycie, że to las sam się mści. Drzewo stworzenia, Leszy, duchy - to cała armia natury przeciwko człowiekowi-intruzowi, człowiekowi - zabójcy. I ta puenta: "Uczta w imię zwycięstwa i przeciw naturze człowieka" - bo natura człowieka to dominacja, zniszczenie. A natura natury? To równowaga, również równowaga przez pożeranie. Świetny tekst to dzikiej, krwawej sprawiedliwości. W mojej okolicy można spotkać wilki, osobiście spotkaliśmy na drodze waderę z trzema szczeniakami, a mój mąż samotnego wilka, który spojrzał mu w oczy i spokojnie odszedł. Szedł również polną drogą. I niestety przyjeżdżają myśliwi. Mam nadzieję, że pozwolisz zamieścić link do pewnego filmiku:  (jeżeli nie - to usunę)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Simon Tracy Koniec świata, chyba...dobre, brawo. Brzmi jak zbliżająca się Apokalipsa. Ciary przechodzą!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...