nachmanka.

Została mi minuta do wyjścia, A może nawet dwie. Nie spieszę się, Nie wsuwam na siłę spodni. Piszę ostatni wiersz, Chociaż wiem, że moje dalsze życie graniczy z cudem. Miłość jest jak wieczna walka, Z samotnością i tęsknotą. Poprzez miliony wyrzeczeń. Cud, on wróci za godzinę. A ja usuwam się z jej domu, Zapominając o tym, że poezja uratowała mi życie.

Hm, dziękuję za radę, być może skorzystam:) Dziękuję za cenny czas poświęcony lekturze moich wierszy, Wasze komentarze są dla mnie bardzo ważne i niezwykle pomocne w mojej pracy. Dziękuję i za te krytyczne wypowiedzi (które dodały mi tak wiele motywacji) oraz za te wszystkie ciepłe słowa i rady (które dodały mi otuchy). Więc dosadnie się powtarzając - dziękuję! ;)

Inspiracja niby jedno słowo a oznacza tak wiele inspirować można się sukienką w cętki czy mężczyzną który przebił sobie brew w nadziei że będzie wyglądać jak Gwiazda Punka nadzieja matką głupich ale chyba każda matka rzeczywiście kocha swoje dzieci bo jak się okazało tydzień później wygrał milion w totka zastanawia mnie tylko dlaczego to właśnie głupi ma zawsze szczęście a ja nawet jeśli modlę się do kogo popadnie podczas ustnej odpowiedzi z Twierdzenia Pitagorasa dostaje marne cztery minus jednak mnie inspiruje głos Ryśka z Dżemu oraz czekolada z orzechami może jestem dziwna ale przynajmniej nie mam zamiaru przebijać sobie brwi

Rzucając na wiatr moje słowa, Nie spodziewałam się, Że kiedyś niosące je echo, Dotrze, aż do ciebie. Za oceanem, Na jakiejś wyspie Usłyszałeś ten głos, Który niegdyś był dla ciebie najważniejszy, Kupiłeś bilet i wsiadłeś w pociąg, Nie myśląc, jak trafisz prosto do mojego serca. Zgubiłeś samego siebie I blask twoich oczu już nie Był taki sam jak kiedyś. Zapomniałeś kluczy do mojego serca I bezwstydnie pukając, Nie spodziewałeś się, Że otworzy ci ktoś inny niż zwykle.

o, dzięki! wszelkie sugestie mile widziane. czy ty naprawdę uważasz, że wszystkie moje wiersze są pożałowania godne?

ja chętnie pokochałabym włamywacza nawet porywacz mi nie przeszkadza gdyby tylko nosił kominiarkę był chociaż odrobinę romantyczny przynajmniej na tyle żeby porwać mnie i poić ogrodem różami czerwonym winem. (podziękowania specjalne dla użytkownika: kuba skawa, za poprawkę. dzięki! :)

geniusz, łamigłówka godna Poirot'a, czy Holmes'a. do poczytania! :)

zapachniało mi latem, kupuję, bo o to mi chodziło w mroźne styczniowe południe. do poczytania :)!

czasami zastanawiam się, dlaczego najczęściej wytykamy tylko te złe rzeczy. Zapomniałeś wspomnieć o tym, że Chrystus nawracał, uzdrawiał i wypędzał złe duchy, a do tego skromnie prosił, aby nie rozgłaszano swych cudów. nie kupuję. jak dla mnie, zbyt pesymistyczna opcja i do tego odrobinę zakłamana, do poczytania :)

krótko, zwięźle i na temat. jestem za! pozdrawiam cieplutko.

psychodelicznie, aczkolwiek bardzo do mnie przemawia.

głębokie i uderzyło we mnie mocno i niespodziewanie, jak piorun. pisz dalej! pozdrawiam.

Przedawkowałam uczucie, źle to na mnie zadziałało. Mój organizm w stanie agonalnym, nie miał szans na dalsze funkcjonowanie. Śmierć kliniczna, morfina w kroplówce. Twoje usta obok moich, śnią mi się nieustannie. Ciebie jednak obok mnie nie ma, miłość w zbyt dużych ilościach tylko ty mogłeś dać mi do niej dostęp.

Oj uśmiecham się, uśmiecham, najczęściej jak się da. Jeśli więc uznałaś poniższą wypowiedź, jako ripostę, przepraszam. Nie to miałam na myśli. Dziękuję za lekturę i wezmę to sobie do serca, pozdrawiam! ;D

wiesz, ciekawi mnie tylko, na co liczyłaś. Mam dopiero 14 lat, a w świat poezji wkraczam powoli, małymi krokami. Nikt mnie nie oswoił, próbuję zrobić to sama, po swojemu. Chyba od razu, nie muszę być Szymborską;) Pozdrawiam.

Wyobraź sobie, że ktoś zabiera Ci nagle pióro, Możliwość tworzenia i pisania wierszy. W ten sposób odcina Ci balonik z tlenem, zabiera pewne podstawowe funkcje życiowe. Masz policzki pełne łez, Spływają jak krople deszczu Po szybie… Ty zastanawiasz się, W jaki sposób ocalić świat od zagłady. Jak powrócić do czegoś, co Się kochało… Jak ocalić poezję nie pisząc? Jak kochać, nie okazując miłości? Każdy przejaw pisania jest karany, Ty mimo wszystko robisz swoje. Piszesz na ścianach, Piszesz w sercach. Oni to doceniają, Bo chociaż tak naprawdę pisanie nie jest zakazane, Wiedzą , że gdyby było To ty poświęciłbyś wszystko dla poezji. Bo wiersze to nie jest zwykła kartka z papieru, To jak możliwość kontaktu z Bogiem, z drugą, ważną dla Ciebie osobą. To wieczorne wyśpiewywanie ballad Romea Pod Twoim oknem, To przesiadywanie Julii na balkonie, Dla Ciebie może nie znaczy to wiele, Jednak dla mnie jest wszystkim… zobacz: bez limitu -> wiersze gotowe -> tak dziwiąc się własną istotą!

Dziękuję, wzajemnie. i napływu świeżej weny ;).

Sama nie wiem, dlaczego, ale tak bardzo urzekło mnie ostatnie słowo " (...) parodię " Doskonale wiesz, że nie potrafię oceniać Twoich wierszy, za bardzo Cię ubóstwiam.

Niespodzianka, a spodziewałam się wiersza na dwie strony. Całkiem zgrabnie napisane i do tego bardzo sensownie. Cenię sobie minimalizm. Pozdrawiam, nachmanka.

Moim zdaniem wiersz ciekawy, widać, że przemyślany. Uważam, że baba ma rację, "liśmy" też mi nie przypadło do gustu. Trzymaj się i twórz dalej! Pozdrawiam, nachmanka.

to samo, co wyżej ;) Cześć, ja mam 14 i w ogóle podziwiam, bo jesteś jedynym chłopakiem w tym wieku, jakiego znam, który pisze, coś pisze, szacun! :) Podoba mi się, krótko, zwięźle i na temat.

Jeśli tytuł jest Twój, a nie zapożyczony z innych twórczości literackich pomijamy cudzysłów (nie wiem, czyj to wymysł, ale sama się niedawno o tym dowiedziałam). Pozdrawiam.

Dopiero zaczynam moją przygodę z poezją, dlatego niektóre moje wiersze faktycznie mogą być nieciekawe. Dzięki za zainteresowanie wierszem oraz cenne wskazówki, które będą dla mnie motywacją do poprawy. Pozdrawiam, nachmanka.

Zaciekawił mnie tytuł wiersza i chociaż nie przepadam za wierszami rymowanymi, Twój bardzo przypadł mi do gustu i uważam za bardzo interesujący :) Pozdrawiam, nachmanka.

Nie obchodzą mnie twoje brudne skarpety, Czy twoja marna wypłata na koncie, to jak wiele masz wad, a jak mało zalet. To, czy spuszczasz po sobie wodę w toalecie I czy zamykasz klapę od sedesu. Nie obchodzi mnie, co robisz kiedy nie ma cię ze mną, Chcę tylko, żebyś był przy mnie. Chcę czuć intensywny zapach twojej koszuli, Pachnącej jak proszek do prania. Nie mogę dlatego na ciebie patrzeć cały czas, Tylko od czasu do czasu – kiedy nikt nie widzi.