Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

już kolejną chwilę
już następna flaszka leci
za nieobecnych przy stole

za jutrzejszego kaca
nie warto pić
i tak jest nieunikniony

więc nalej jeszcze
nalej kolejną bombę
wybuch przyjdzie nocą

wybebeszę swoje wnętrzności
by zjeść dobrze doprawione flaki
z apetytem

święty i tak nie będę

Opublikowano

"wybebeszę swoje wnętrzności
by zjeść dobrze doprawione flaki
z apetytem

święty i tak nie będę"

dobre to jest :) tak sobie pomyślałem, że wnętrze w takich okolicznościach ujawnia swoją naturę. pokrzepiamy się wzajemnie w takich "wstawionych" rozmowach. i dlatego z apetytem są owe flaki. co do "świętego" - przyłączam się!!! pozdrawiam serdecznie Panie Biały Świąteczny :))))

Opublikowano

Biały Pan - a taki niedoświadczony!
Pisze - za jutrzejszego kaca
nie warto pić
i tak jest nieunikniony

To Pan nie słyszałeś o tzw. "trzydniówkach"?
Pijesz Pan przez trzy dni- a potem tylko przez jeden dzień masz kaca! I to lekkiego - bo praktycznie śpisz 24 h.

Polecam - Marek (Nocny)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nocny (Marek), ja fantazjuje sobie o tym piciu, a kaca wyciągnąłem ze słownika.
pewnie, że niedoświadczony alkoholu w ustach nie miałem i nieznaju tego stanu, młody szczawik jestem i życie przede mną dopiero staje otworem, nie mylić z roztworem WD40:)
biorę wyznanie do siebie w sprawie 3 dniówki, łał jestem pod wrażeniem możliwości, serio:)
pozdro
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nocny (Marek), ja fantazjuje sobie o tym piciu, a kaca wyciągnąłem ze słownika.
pewnie, że niedoświadczony alkoholu w ustach nie miałem i nieznaju tego stanu, młody szczawik jestem i życie przede mną dopiero staje otworem, nie mylić z roztworem WD40:)
biorę wyznanie do siebie w sprawie 3 dniówki, łał jestem pod wrażeniem możliwości, serio:)
pozdro
r

:))))))))))))))))))))))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    • Nie widzieliśmy się ile? To ona by musiała powiedzieć. Oczywiście wszelkie sztampowe wyznania, w stylu "Nie mogłem przestać o tobie myśleć...", sobie darowałem - niczego w życiu nie znosiłem gorzej niż wpisywania się w jakiś archetyp, spełniania czyiś założeń, jakichś wyobrażeń mnie, nawet tych pozytywnych. I tutaj, konwenanse romantycznego, kruchego kochanka z anemią, zostawionego u bram dorosłego życia wolałem sobie darować, z szacunku do samego siebie, jak i do niej. Wyczuwałem, jakby ona również dzieliła moją niechęć do archetypów, może to mnie do niej podświadomie przyciągało. Zdarzało mi się prowadzić z nią rozmowy przed snem, zwierzałem się z wszystkiego co aktualnie ciążyło mi na sercu, czy na żołądku, ona kołysała mnie nogą na nodze, a ja usypiałem się własnym słowotokiem. Ale jak to jej powiedzieć, i po co? W takich momentach naprawdę zaczyna się odczuwać jakim skazaniem dla ludzkiego charakteru jest mowa. Nie mogłem znaleźć słów ani celnych, ani w ogóle jakkolwiek przydatnych, musiałem pozwolić ciszy, poezji momentu zagrać to, co chciałbym usłyszeć, w końcu w ciszy zawiera się już każdy wybrzmiały dźwięk, a wprawne ucho znajdzie w niej dokładnie ten, którego oczekuje. Ja niestety byłem zbyt zajęty, aby słuchać, dla mnie cisza nie była brakiem odzewu z jej strony, była brakiem mojego głosu. Czy to narcystyczne? Może nie w tym przypadku. Bo i ona to dobrze wiedziała. Kolejny raz poczułem jakby linię porozumienia, wspólną zabawę, improwizację na cztery dłonie na tych samych klawiszach, szum wiatru biegający od mojego ucha do jej i z powrotem. Ona również szukała się w ciszy. Dojrzały kasztan upadł z głuchym łoskotem na ziemię, gubiąc się w trawie. Poczułem ten sygnał, po tym spotkaniu wiele razy jeszcze słuchałem kasztanów, lecz nigdy nie mogłem powtórzyć tego uczucia. Wydało mi się, jakbym usłyszał w tym uderzeniu wszystko co chciałem usłyszeć, a zarazem wszystko co chciałem wyrazić, że ona równie to czuje, że ona wypadła z łupiny, i że ja się przed nią obnażam, nie musiałem już więcej słuchać, nie musiałem już więcej mówić. Choć wiem że ona również to czuła, nie miałem czasu zobaczyć tego w jej twarzy, wstała wspierając rękę na moim kolanie i odeszła. No tak, w tej chwili to już było oczywiste.

      Edytowane przez yfgfd123 (wyświetl historię edycji)
  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...