Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

napisz wiersz
taki normalny
bez polemizowania
i odłóż te dramaty

na chwilę

wiesz, wczoraj okno zawisło widokiem
firanka tchnęła lekko
gdzieś za nią na huśtawce
śmiało się czyjeś dziecko
rączkami trzymało l, po drugiej stronie k
wychylając się wdzięcznie głoskami i o a

rozchichotane pobiegło po drabince
powyginanej literkami
usiadło na poręczy

bez słowa
zastygłam
między wersami

/b

Opublikowano

Wszystkim moim czytaczom, czytelnikom,
życzliwym i tym mniej, życzę dużo, dużo szczęścia,
pogody ducha, samych dobrych chwil w gronie najbliższych.

Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku :)

/b

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W taki ziąb na huśtawce, ach, kto widział, kto to widział... też bym zastygł :D

Pozdrawiam śnieżnie.
Mariusz

Mariusz zmrożony? ;)
Pozdrawiam i życzę cieplutkich świąt :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W taki ziąb na huśtawce, ach, kto widział, kto to widział... też bym zastygł :D

Pozdrawiam śnieżnie.
Mariusz

Mariusz zmrożony? ;)
Pozdrawiam i życzę cieplutkich świąt :)


Bardzo zmrożony, mimo, że odwilż na horyzoncie :) Może jakiegoś ciepła doczekam się szybciej TUTAj :)

Również: pogodnych, radosnych z szerokim ściskoszczękiem na twarzy Świąt, a w Nowym Roku spełnienia marzeń i nieustającej miłości (wszechogarniającej całe to nasze istnienie :)
I Zdrówka i ... mamony - bo też trzeba jakoś żyć.

Pozdrawia: Zmrożony :D
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mariusz zmrożony? ;)
Pozdrawiam i życzę cieplutkich świąt :)


Bardzo zmrożony, mimo, że odwilż na horyzoncie :) Może jakiegoś ciepła doczekam się szybciej TUTAj :)

Również: pogodnych, radosnych z szerokim ściskoszczękiem na twarzy Świąt, a w Nowym Roku spełnienia marzeń i nieustającej miłości (wszechogarniającej całe to nasze istnienie :)
I Zdrówka i ... mamony - bo też trzeba jakoś żyć.

Pozdrawia: Zmrożony :D

Cóż za gorące życzenia :) domyślam się, że zupełnie, jak autor ;)
Ciepło zawsze nosimy w sobie, jesteśmy jak przenośne piecyki, trzeba się tylko zbliżyć do siebie, czego z serducha życzę :))

Buziak na rozmrożenie ;)
/b
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Bardzo zmrożony, mimo, że odwilż na horyzoncie :) Może jakiegoś ciepła doczekam się szybciej TUTAj :)

Również: pogodnych, radosnych z szerokim ściskoszczękiem na twarzy Świąt, a w Nowym Roku spełnienia marzeń i nieustającej miłości (wszechogarniającej całe to nasze istnienie :)
I Zdrówka i ... mamony - bo też trzeba jakoś żyć.

Pozdrawia: Zmrożony :D

Cóż za gorące życzenia :) domyślam się, że zupełnie, jak autor ;)
Ciepło zawsze nosimy w sobie, jesteśmy jak przenośne piecyki, trzeba się tylko zbliżyć do siebie, czego z serducha życzę :))

Buziak na rozmrożenie ;)
/b


... to ja się już rozpływam :)

Za wrażliwość - jednak - plus.

Dzięki.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Cóż za gorące życzenia :) domyślam się, że zupełnie, jak autor ;)
Ciepło zawsze nosimy w sobie, jesteśmy jak przenośne piecyki, trzeba się tylko zbliżyć do siebie, czego z serducha życzę :))

Buziak na rozmrożenie ;)
/b


... to ja się już rozpływam :)

Za wrażliwość - jednak - plus.

Dzięki.

za wrażliwość ??
tę w wierszu, rozumiem ;)

choć bez wiersza też ją posiadam :))

dzięks
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To mi się podobuje.


o'ki

a dlaczego reszta nie??
śmiało, mów, jak uważasz :)

Ta część najbardziej mi współgra z prostota, małomownością i bielą. Zdaje sobie sprawę, że obraz dziecka miał wyróżnić jeszcze bardziej tę normalność, ale jak dla mnie rozciąga. A już te literki i huśtawka, komplikują wszystko. Bo się trzeba zastanawiać, wybiegać w przyszłość, wracać i łączyć fazy rozwojowe. Przyjęłabym dalszą część, gdyby nie zapewniania peela z pierwszej strofy.
Ot cała historia. ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




o'ki

a dlaczego reszta nie??
śmiało, mów, jak uważasz :)

Ta część najbardziej mi współgra z prostota, małomownością i bielą. Zdaje sobie sprawę, że obraz dziecka miał wyróżnić jeszcze bardziej tę normalność, ale jak dla mnie rozciąga. A już te literki i huśtawka, komplikują wszystko. Bo się trzeba zastanawiać, wybiegać w przyszłość, wracać i łączyć fazy rozwojowe. Przyjęłabym dalszą część, gdyby nie zapewniania peela z pierwszej strofy.
Ot cała historia. ;)


no właśnie, dobrze myślisz :)
czym jest biały wiersz? czym są dramaty? czym jest ten kontrast, który dostrzegasz?
to akurat był wybieg w przeszłość, ale kierunek czasu chyba nie ma znaczenia.

i tak krytyka potrafi sprawić przyjemność ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ta część najbardziej mi współgra z prostota, małomownością i bielą. Zdaje sobie sprawę, że obraz dziecka miał wyróżnić jeszcze bardziej tę normalność, ale jak dla mnie rozciąga. A już te literki i huśtawka, komplikują wszystko. Bo się trzeba zastanawiać, wybiegać w przyszłość, wracać i łączyć fazy rozwojowe. Przyjęłabym dalszą część, gdyby nie zapewniania peela z pierwszej strofy.
Ot cała historia. ;)


no właśnie, dobrze myślisz :)
czym jest biały wiersz? czym są dramaty? czym jest ten kontrast, który dostrzegasz?
to akurat był wybieg w przeszłość, ale kierunek czasu chyba nie ma znaczenia.

i tak krytyka potrafi sprawić przyjemność ;)

wracać chciałam w przeszłość, bo się odbijałam od teraźniejszości, wiec teraz krytyka chyba jeszcze bardziej przypadnie. Cieszę się.

dygam świątecznie. ; )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no właśnie, dobrze myślisz :)
czym jest biały wiersz? czym są dramaty? czym jest ten kontrast, który dostrzegasz?
to akurat był wybieg w przeszłość, ale kierunek czasu chyba nie ma znaczenia.

i tak krytyka potrafi sprawić przyjemność ;)

wracać chciałam w przeszłość, bo się odbijałam od teraźniejszości, wiec teraz krytyka chyba jeszcze bardziej przypadnie. Cieszę się.

dygam świątecznie. ; )

świątecznie :)
Opublikowano

Tak sobie myślę, że ten krajobraz za oknem to powrót do dzieciństwa. W przedświąteczny czas wracamy do tego co piękne i czyste. Nie bardzo rozumiem zastosowania literek... Całość wyzwoliła własne piękne wspomnienia. Dzięki. Pozdrawiam.

Ciepła :))

Opublikowano

napisz wiersz
taki normalny
bez polemizowania
i odłóż te dramaty

na chwilę

wiesz, wczoraj okno zawisło widokiem
firanka tchnęła lekko
gdzieś za nią na huśtawce
śmiało się dziecko
rączkami trzymało l, po drugiej stronie k
wychylając się wdzięcznie głoskami i o a

rozchichotane pobiegło po drabince
usiadło na poręczy

bez słowa
między wersami

kłaniam sie w pas, nawet jesli nie przyjmiesz...pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jurczyk Świetnie prowadzisz też narrację historyczną - Filip II narzucił greckim polis (oprócz Sparty) pokój, a one utraciły niezależność i muszą wędrować na Persje. A wszystko w ramach Związku  . Piękna poetyka przy tym . Pozdrawiam 
    • @Waldemar_Talar_Talar Twój wiersz ma charakter uniwersalny - brzmi jak opowieść, która świadczy o tym, że  przeszedłeś przez życiowe lekcje i wiesz o czym piszesz. Pozdrawiam. :)  
    • @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...