Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

naniebnym żeglowaniem
gwiezdnie osaczony
nim nowy dzień nastanie
noc grafitem skona

wpadasz zza rudej szyby
gościu nieproszony
kochamy się na niby
biją nocne dzwony

srebrzysty synu słońca
liryczny łobuzie
zasypiasz mi w ramionach
ach, zostań na dłużej!

Opublikowano

"liryczne łobuzy" mają dobrze. zasypiają w ramionach i na dodatek śpią długo. mimo że nie proszeni, co nie znaczy że nie czekani :) niech "na niby" się spełni! lirycznie, bardzo bardzo tak Aniu :) podoba się rzecz jasna :) Pozdrawiam ciepło i Wesołych Świąt życzę Tobie :)))))

Opublikowano

Łobuzie: bardzo przepraszam! Niestety, nie bierz do siebie! Prawdopodobnie i tak nie zasnąłbyś w moich ramionach! To znaczy: nie w moich, nie, że nie zasnąłbyś: Wesołych Świąt! Dzięki za czytanie:) Paraanna

Opublikowano

Lirycznie,wieloznacznie, bardzo ciepły wiersz i z chęcią się go czyta.
Rozmarzyłem się o kimś przy tym wierszu... więc dziękuję :))
Bardzo piękny wiersz :))

Świątecznie i serdecznie pozdrawiam... :))

P.S.Oprócz życzeń jeszcze dodam, że wiersz zabieram do ulubionych. Mam nadzieję, że nie obrazisz się, że sobie go uszczknąłem :))

Opublikowano

Liryczny, przywołany na zasadzie nożyczek, odzywających się, gdy w stół: świetnie, że pierwszy nie zasypiasz! Ale...to miłe doświadczenie. Kiedyś spróbuj. Jeszcze raz życzę po prostu wesołych świąt! Ukołysanych. Pozdrawiam, Paraanna :)

Opublikowano

Aniu - oczywiście także - Spokojnych i Radosnych dni teraz i w całym 2010-tym !

A z tym "zasypianiem" to mam tak dziwnie, że ZAWSZE potrzebowałem bardzo mało snu ( 4 godziny wystarczy) - a już gdy obok ciepłe, nagie ciało - no wybacz!
Wsłuchuję sie wtedy w Jej spokojny oddech - i przychodzą mi do głowy ( no ... nie zawsze, przyznaję) setki nowych wierszy - lecz, przecież nie mogę zbudzić Tej-Która-Jest Ze mną - i te wiersze ulatują, ulatują - stąd coraz to nowe poszukiwania, tematów :)

Marek Nożycoręki :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Stukacz Zastanawiam się, czy nie warto byłoby rozbić to na kilka zdań, bo przy tak długiej frazie wiersz trochę traci oddech - choć klimat pozostaje mocny.
    • @kano Wiersz jest bardzo liryczny, miękki w brzmieniu, pełen tęsknoty - wszystko w nim płynie spokojnym rytmem. Zastanowiło mnie tylko jedno słowo: „szwędzą”. Wiem, że jest poprawne, ale ma dla mnie odrobinę potoczny, szorstki odcień i przez to wybija się z całej delikatnej tonacji wiersza. Może to tylko mój odbiór, dlatego zapytam - czy użyłeś tego świadomie, jako kontrast? Pytam z ciekawości, bo reszta jest tak subtelna, że to jedno słowo od razu zwróciło moją uwagę. Bo jeśli ma być koniecznie do rymu, to znalazłam jeszcze słowa błądzą  snują   krążą  migoczą przemykają
    • Kto powstrzyma ten czas Zatrzymaj, niech wszystko się cofnie Pragnę na nowo doświadczyć tej miłości Byłem z tobą w świecie pełnym miłości Nie zdążyłem poczuć siły miłości Kilka lat, jedna chwila i już cię nie ma Różowa gwiazda, nie my byliśmy dla siebie najcenniejsi Tańczyliśmy w życiu w zgodzie z naszym rytmem, rytmem miłości Zatrzymaj, wszystko już się zdarzyło, nieoczekiwany koniec Fotografie, pamiątki oraz wspomnienia pozostały Idźmy naprzód, ponieważ życie nie zatrzymuje się Zamknął się pewien etap życia, w sercu i pamięci nadal trwa Te dni i noce, radość w sercu, życie było cudowne Dziś serce ma kolor wyblakły, żyję wspomnieniami                                                                                                                                 Lovej. 2025-11-18                  Inspiracje . Czas wspomnień
    • @huzarc   dzięki bardzo. napadło mnie !!!         @viola arvensis   Wiolu.   wrażliwość i przestrach wpędzają człowieka w stany emocjonalne z których nieszczęśnik zdaje sobie sprawę ale nie może ich powstrzymać.   wtedy wybuchają wierszem.   ten nieszczęśnik to ja.   a ten kwiat......   już jestem spokojny.   pięknie dziękuję:)             @KOBIETA   Dominiko.   nie płacz :)                
    • @huzarc   Twój wiersz to poetycka wizja bolesnej przemiany która prowadzi do głębokiego poznania.   ostatecznie cykl przemijania (lutnia) nie jest straszny, lecz jest instrumentem który odbiera śmierci jej ciężar.   extra mocny !!!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...