Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wyłączając telewizor


Rekomendowane odpowiedzi

mam dość
kiedy dzień rozpływa się w kosmosie
świecą do nas stare dobre czasy
które nigdy już nie wrócą

nie chodzimy już w powietrzu
nie trzymamy się za ręce
zaciskając pięści
zaciskam słowa kiedy o tym mówię

na wyspie kokosowej mleko piją
przecierając oczy
aż tak głęboki może być ocean
indygo jak relanium

co noc mam tę halucynację
sypiam na niebieskich piórach
które kłują mnie do samych myśli

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Najbardziej w Twoim wierszu zwróciłam uwagę na barwy. Granatowy, świecący kosmos, przezroczyste powietrze, kokosowa wyspa (a może jednak mleko?), indygo jak relanium, głęboki błękitny ocean, niebieskie pióra. Jasne, że sobie odczytelniczo dopowiadam ;), ale czytając tworzyłam w głowie taki właśnie obraz w kolorze blue ;) Jak filmowa scena albo zdjęcie przepuszczone przez niebieski filtr - to bardzo ciekawie dopełnia halucynogenny klimat treści. Fajna sprawa.

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...