Tylko Ty potrafisz.
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 126
jedną drogą idę czytam
jej drogowskazy uczę
się od nich jak
iść dalej
idąc rozumiem że życie
to nie wypadkowa
że głębszy w nim
ukryty sens
zawsze w nią wierze
maluje o niej obrazy
piszę wiersze
rzeźbie ją
ona przemawia do mnie
mówi kiedyś ujrzysz
mój kres - zbłądzisz
będziesz płakał
ja mimo wszystko idąc
nią zawsze jestem
sobą mimo że
bywa trudna
Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 29 odpowiedzi
- 402 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 524 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 348 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 409 wyświetleń
-
- 22 odpowiedzi
- 443 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
@wierszyki ja też mam kota w domu (jak patrzę na ten bałagan, wydaje misię, że dostaje drugiego kota) ale tego pierwszego żywego boję się wpuszczać na spadzisty dach który jest 9,0 m nad ziemią Pozdrawiam -
Przez wierszyki · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
No tak Jacku, bo z gołębiami jednak jest problem. Mnie on nie dotyczy, bo mam kota. To chyba najlepszy sposób. :) Mam parę gołąbków wśród drzew. To też jest urocze. Ja zupełnie nie wiem, jak można żyć bez kota :)) PozdrawiamZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
a ja mam z gołębiami problem - upodobały sobie mój dach i taras - paskudzą tak, że nie można korzystać z tarasu. Żadne zabawki odstraszające nie działają - działają owszem trzy dni a potem się przyzwyczajają i od nowa. Może ktoś zna jakieś środki zapachowe bo szkoda im robić krzywdę. Pozdrawiam -
Przez wierszyki · Opublikowano
Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej już nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody. -
Przez Roma · Opublikowano
liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz) gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się