Raj szufnarowski

[Joanna_Janina]

szum drzew
zawisł nad oceanem traw
usłanym wielobarwnym kwieciem

każdy pagórek
raczy swym pięknem
i nuci pieśń zapomnienia

wyjdź na wzniesienie
a zobaczysz świat
jakby z marzeń wysnuty

kształty i kolory
odbijają się w ognistej tarczy
niczym zamki ze złota

spójrz
to nie sen
marzenie staje się jawą

popatrz w dół
poczuj się jak pan
tego skrawka ziemi

słyszysz ten poranny chór
niebiańskich ptaków
igrających w powietrzu?

spójrz w ciemnej pomroce
na świat całkiem inny
pełen tajemniczości

złociste oczka
pomocników miesiąca
patrzą na nas z góry

obserwują nasz każdy ruch
ułożone w przeróżne formy
tylko tu potrafią pocieszyć

rześkie powietrze poranku
potrafi działać cuda
jest tak pięknie!

kto by pomyślał
że tutaj także
rozgrywają się tragedie

bo nie ma miejsca na Ziemi
wolnego od zła
i zwykłego cierpienia

lecz jest droga
prowadząca do miejsca szczęśliwości
wcale nie usłana różami

na wzgórzu
Golgotą nazwanym
serce tej pięknej okolicy

tam życie prawdziwie się zaczyna
a kończy czasem z winy człowieka
ufającego tylko bogactwu