Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

I.
Startują jakby wielu
pociągało za cyngle ich skrzydeł.
I za chwilę wracają – niby ryzy
papieru wyrwane z opakowań –
szare lotki, białe kartki
lądują szeleszcząc.


II.
Nie widzi mnie gdy go mijam -
ubrał krawat i nosi go dumnie,
w okienku rozpiętej kurtki.
Czyta na głos liczby, zaklina.
Już wygrał.


III.
Spaceruje z nowym yorkiem
żony. Z tajemniczych powodów
unika spojrzeń przechodniów.


IV.
Trzech mężczyzn i dwa dobermany -
dobre towarzystwo
do rozmów o scholastyce. A jednak
mijamy się nie zahaczając wzrokiem.
Psy na powrót spokojne - w pobliżu
czwórka ludzi napełniona tlenem,
żadnych śladów Boga.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




1 ryza papieru formatu A4 o standardowej gramaturze waży bez mała 3 kg,

zatrzymały mnie te ryzy papieru
hmmm niby

i wracają ...
lądują szeleszcząc.

Nie mówimy o spadaniu całej ryzy zusammen do kupy wziętej, jeno kartek. zamiast zastanawiać się nad wagą lepiej użyć wyobraźni.
Ale dzięki - ciekawa informacja, na pewno mi się przyda :-)
pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



przepraszam
oczywiście, że 500 kartek uwolnionych z ryzy luźno opada szeleszcząc.
Ale mnie te 3 kg zakleszczyły wyobraźnię, gdyż onegdaj kupiłem do drukarki
1 ryzę papieru, która tak obciążyła moją teczkę, że do dziś rzutuje na wyobraźnię:)

a wiersz ciekawy, z lekka pachnący Tetmajerem:

"Szukam cię - a gdy cię widzę,
udaję, że cię nie widzę."

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No właśnie, nie...

Brak wyobraźni nie jest przestępstwem, więc wybaczam.

To właśnie wyobraźnia zadziałała...

Brak wyobraźni artystycznej jest przestępstwem...hmm...autoprzestępstwem.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Brak wyobraźni nie jest przestępstwem, więc wybaczam.

To właśnie wyobraźnia zadziałała...

Brak wyobraźni artystycznej jest przestępstwem...hmm...autoprzestępstwem.

Niestety za skrzywienia psychiczne nie odpowiadam. Nawet nie chcę wiedzieć co sobie wyobraziłeś. Poza tym nie ma o czym dyskutować skoro nawet nie przeczytałeś tekstu do końca (choćby przez szacunek dla czyjejś pracy).
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To właśnie wyobraźnia zadziałała...

Brak wyobraźni artystycznej jest przestępstwem...hmm...autoprzestępstwem.

Niestety za skrzywienia psychiczne nie odpowiadam. Nawet nie chcę wiedzieć co sobie wyobraziłeś. Poza tym nie ma o czym dyskutować skoro nawet nie przeczytałeś tekstu do końca (choćby przez szacunek dla czyjejś pracy).

Wybaczam, nie odpowiadam, nie chcę wiedzieć, nie ma o czym dyskutować...to mamy problem... ;)
Nie napisałem, że nie przeczytałem tekstu do końca. " Odpadłem " było wzięte w cudzysłów ( to przenośnia ) i znaczy to mniej więcej tyle, że początek zapowiadał wszystko co najgorsze, no i niestety do końca nie udało ci się mnie przekonać, że jest inaczej. Wręcz mi to unaoczniłaś :

Nie widzi mnie gdy go mijam

Z tajemniczych powodów
unika spojrzeń przechodniów

A jednak
mijamy się nie zahaczając wzrokiem

Pla, pla, pla...małe obserwacje...

; )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niestety za skrzywienia psychiczne nie odpowiadam. Nawet nie chcę wiedzieć co sobie wyobraziłeś. Poza tym nie ma o czym dyskutować skoro nawet nie przeczytałeś tekstu do końca (choćby przez szacunek dla czyjejś pracy).

Wybaczam, nie odpowiadam, nie chcę wiedzieć, nie ma o czym dyskutować...to mamy problem... ;)
Nie napisałem, że nie przeczytałem tekstu do końca. " Odpadłem " było wzięte w cudzysłów ( to przenośnia ) i znaczy to mniej więcej tyle, że początek zapowiadał wszystko co najgorsze, no i niestety do końca nie udało ci się mnie przekonać, że jest inaczej. Wręcz mi to unaoczniłaś :

Nie widzi mnie gdy go mijam

Z tajemniczych powodów
unika spojrzeń przechodniów

A jednak
mijamy się nie zahaczając wzrokiem

Pla, pla, pla...małe obserwacje...

; )

ok, masz prawo mieć swoje zdanie. Z tego co widzę masz spore kłopoty z czytaniem ze zrozumieniem. No ale to nie moja sprawa.
Ten wiersz ukaże się drukiem, ciekawam czy Twoje "obserwacje" mają tyle szczęścia.
zdrówka kolego.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wybaczam, nie odpowiadam, nie chcę wiedzieć, nie ma o czym dyskutować...to mamy problem... ;)
Nie napisałem, że nie przeczytałem tekstu do końca. " Odpadłem " było wzięte w cudzysłów ( to przenośnia ) i znaczy to mniej więcej tyle, że początek zapowiadał wszystko co najgorsze, no i niestety do końca nie udało ci się mnie przekonać, że jest inaczej. Wręcz mi to unaoczniłaś :

Nie widzi mnie gdy go mijam

Z tajemniczych powodów
unika spojrzeń przechodniów

A jednak
mijamy się nie zahaczając wzrokiem

Pla, pla, pla...małe obserwacje...

; )

ok, masz prawo mieć swoje zdanie. Z tego co widzę masz spore kłopoty z czytaniem ze zrozumieniem. No ale to nie moja sprawa.
Ten wiersz ukaże się drukiem, ciekawam czy Twoje "obserwacje" mają tyle szczęścia.
zdrówka kolego.
Gdzie się ukaże?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wybaczam, nie odpowiadam, nie chcę wiedzieć, nie ma o czym dyskutować...to mamy problem... ;)
Nie napisałem, że nie przeczytałem tekstu do końca. " Odpadłem " było wzięte w cudzysłów ( to przenośnia ) i znaczy to mniej więcej tyle, że początek zapowiadał wszystko co najgorsze, no i niestety do końca nie udało ci się mnie przekonać, że jest inaczej. Wręcz mi to unaoczniłaś :

Nie widzi mnie gdy go mijam

Z tajemniczych powodów
unika spojrzeń przechodniów

A jednak
mijamy się nie zahaczając wzrokiem

Pla, pla, pla...małe obserwacje...

; )

ok, masz prawo mieć swoje zdanie. Z tego co widzę masz spore kłopoty z czytaniem ze zrozumieniem. No ale to nie moja sprawa.
Ten wiersz ukaże się drukiem, ciekawam czy Twoje "obserwacje" mają tyle szczęścia.
zdrówka kolego.

Tak mam kłopoty ze zrozumieniem czegokolwiek ale się przynajmniej staram...
Moje " druki ", były zawsze efektem pracy a nie szczęścia... ; )
Zdrówka.
Opublikowano

Podoba mi się bardziej jako całość, chociaż przydałoby się jeszcze doszlifować niektóre rzeczy. Jest też jedna wpadka i kilka momentów słabych - "cyngle skrzydeł" trochę rozśmieszają ;)))
A za wpadkę uważam krawatkę. Nie po naszemu jakby, bo ani krawatów, ani czapek, butów, swetrów, czy jesionki nie "ubieramy".
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Omagamoga ? :)      
    • @Sekrett niezwykłą aurę wiersza stworzyłas. Bardzo ciekawie napisane, cos innego. Powiało świeżością

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena czy ja juz kiedyś przypadkiem nie wspominałam, że przestanę czytac Twoje wiersze, jesli nie przestaną mi przeszywać wnętrza i doprowadzać do łez? Naprawdę jesteś mistrzem w chwytaniu za serce tą niezwykle liryczną i romantyczną poezją (z resztą nie tylko tą). Mam wrażenie, że jesteś dyrygentem - dyrygujesz słowami a emocje grają i tańczą w takt.    Przepięknie !           
    • W świetle lampy się huśta trup Turp z kokardką przy szyi Spoglądam na niego On spogląda na mnie Mijam go idąc chodnikiem   Zaciska sine spierzchnięte wargi A wyłupiasto-pustymi oczyma Podąża, za każdym mym ruchem I czegoś weń szuka-może sensu?   Kto by to wiedział, poza nim Ja zaś spoglądam jak on Poddany pod rządzę wiatru Się rzuca na wszystkie strony Wcale ciekawy przypadek   Jaki miał cel tak sie wieszać Sam czyn - ja rozumiem Ale że tak publicznie? Co on artysta, turpista, Szokować przechodniów pragnie Czyż mu nikt nie powiedział Że to tak niezbyt ładnie   Z tej katatonii myśli wyrywa mnie Coraz to widok dziwniejszy Może spazmami, może celowo Macha mi artysta nieboszczyk A twarz mu uśmiech rozjaśnia   Wlepiam weń wzrok i szukam Co go w ten stan wprowadziło Toż tak szczęśliwego człowieka Mi chyba nie było widzieć dane Zazdrość, aż człowieka chwyta No w ten ponury poranek Tak byś szczęśliwym - wręcz zbrodnia   Z czego sie cieszyć? Po jego twarzy Nie widzę nic, lecz lina mu sie Rozrywa i spada niezgrabnie Lądując w kałuży, po czym znika   Ja zmieniam kierunek podróży Podchodzę gdzie on się rozpłynął I po raz pierwszy od dawna zdziwiony Kwestionuje czy umysł mam zdrowy   Ostatnio dość ciężko mi było o sen A tym bardziej o spokój, Może przez pogodę, może zmęczenie Moje podsuwa pijackie paranoje?   Nie wiem, to chyba szaleństwo By widzieć szczęśliwego trupa Niepokój mnie chwyta za duszę   Ale bardziej niż zdrowie Przeraża pytanie - czy kiedykolwiek Będę tak wolny, wolny i szczeliwy jak on w tej kałuży?
    • Tao De Dcing / 道德經 dział trzeci   nie mądrz , ludu nie skłucaj nie przeceniaj zdobytego dobra, ludu nie wymuś grabieży. nie okazuj żądzy, serca nie trwoż. jest mądry przywódcą, otwiera serca, spełnia ciała łagodzi ducha, umacnia postawę stałym sprawia lud bez wiedzy bez żądzy. sprawia wiedzących nieśmiałym czynem też czyni bezczynnie, więc braknie dowodzenia .      

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

             
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...