beta_b

Fajne, jasne, zrozumiałe. bb

To zostawiam, jak motto. Całość też dobra. bb

Dobrze mieć obok druha szczygła. Wiersz jak ulał. bb

@Marcin Krzysica @duszka @Magdalena_Blu kłaniam się za odwiedziny, bb

@Franek K było kroczyć i kroki (tuż obok). i przy lekturze na głos wybijalo mnie z rytmu. Może coś innego?

@Marek.zak1 @Pan Ropuch @[email protected] dziękuję za lekturę; dziś melodia mi gra, mogę pisać i pisać. Samo się rymuje. bb

Jakie to banalne, że życie to taniec. Raz Ty mnie prowadzisz, raz prowadzi pamięć. Raz wolno, raz szybko, z przytupem lub bez, dobrze jest się wsłuchać w rytm serca i łez. Jakie to banalne, że uczą nas kroków od dziecka w rodzinie, truchtania i skoków. Jeżeli z miłością do taktu to gra - to wszystko i w związku wychodzi raz dwa. Gdy można z łatwością już pląsać od dziecka, figury obracać, po palcach nie deptać, wybierać partnerów do tańca szybkiego, dziękować, gdy partner nie lubi takiego... Nie męczyć się, tworzyć, żyć lekko i zdrowo, szczęśliwie, banalnie i prostą pójść drogą. Kto z Was potrafi - mistrzowsko tańcuje? Poproszę o kroki - po_na_śla_do_wu_ję. Bo mam już melodię i mam już ochotę, popłynąć do tańca, i tam, i z powrotem, kołysać w uścisku, podskoczyć z rozkoszą! poćwiczę przed lustrem, bo może poproszą...

@Marianna- wyściskanie przyjmuję z ochotą (choć nie wiem co na to samotność - pewnie się czuje zdradzona). Pozdrawiam ciepło, bb

@Marek.zak1 sumienie - to za dużo powiedziane, bo sumienie jest świadome. Nikt z jasnością nie będzie się pchać w negatywy, bo po co? Ściskam sąsiada, bb @duszka uwalnianie z przeciśniętego stanu jest jak droga do wolności. Czego chcieć więcej? ;) Dzięki duszko, bb

@Annie Nie wiem czy smutny, skoro jest otwarcie. Dzięki za obecność. tak lepiej? bo nasz wspólny mały światek znam na wskroś, aż po horyzont. Lecz mnie ciągnie, co jest dalej, bo mnie jeszcze tam nie było...

@dot. ... Saluto ! bb

Szczere, niewydumane. Może, jak dla mnie, trochę przegadane, za dużo słów, ale zostawiam. bb

Samotności, przyjaciółko, trudno z ramion twych się wyrwać! tyś wygody jest piastunką, innym już nie trzeba nic dać. Nie wymagasz - by otworzyć serce się na innych chciało, tak zachłanna jesteś w sobie. Tobie ciągle jest za mało! Straszysz ludzi koszmarami, gdy ci znikną nagle z oczu. Oni więzi tworzą, bliskość, porozmawiać chcą na boku. Hermetyczna samotności! lubię spędzać czas i z Tobą, ale wybacz, moja Pani, od dziś pójdę swoją drogą, bo nasz wspólny, mały światek znam na wskroś, aż po horyzont. Lecz mnie ciągnie: co jest dalej, bo mnie jeszcze tam nie było...

Wszystko byś tak, Maryś, rozdawała, rozszczepiała się w drobinkach, roztapiała. Ale smutek się spowija, jak mgła nad ziemią. bb

Świetne. I podoba mi "nie przeniesiona" średniówka, choć przeszkadza duża litera na początku wersów. Rozumiem, że wyraz elegancji... (Choć zostawione samotnie zakończenia wersów trącą brakiem troski a raczej troską o pozory). bb

Świetnie wpasowane słowa w melodię. Nic wyciąć, nic dodać, jak ulał. bb

Można, choć gubię tę nić Ariadny, kluczę i wracam. Ładnie i płynnie. bb

Zabłąkane literówki, prócz tego równo i rytmicznie. bb

Skojarzenie mam z Beksińskim, tyle że on w kolorach a ty w słowach gustujesz, klimat zbliżony bb

@Marcin Krzysica ładne, dzięki. Wycięłabym ten fragment refrenu, a resztę zostawiła jako odrębny utwór, dla każdego. bb @Agrafka Zdrówka Agrafko, ciepło pozdrawiam, bb

@Sylwester_Lasota @Marek.zak1 @Andrzej_Wojnowski @Dag dziękuję za kilka słów i obecność. @Jacek_Suchowicz @Franek K korekty wprowadzone, dzięki za podpowiedź. @Maria_M zdrówka, jak coś to się odzywaj. bb

@Radosław Jest pogoda ducha, ciało dycha ale bez guza, jak bez kamienia u szyi. Dzięki Radku, ciepło pozdrawiam. bb PS I przepraszam wszystkich za w wierszu prywatę.

@Jacek_K Już po operacji, czekam na histopat, ale jest ok. Cegła wyszła z tego wiersza, pewnie trudna do skomentowania, ale się dzielę wnioskiem, może w kimś zostanie. Pozdrawiam, bb

- Czy się Boże za mną ujmiesz? i pokażesz sens istnienia? wolno wzrastam, przyznać muszę i się grzebię w strefie cienia. Długo czekać nie musiałam, dowód zesłał wprost, prawdziwy, co nazywa się nowotwór i przyznaję się do winy, że w mig wrócić chęć mi przyszła do zwykłego w życiu bycia. Wyleciały w kosmos myśli i sens pytań o sens życia. Nagle świat wygląda cudnie. Egzystencji filozofia. Gdy realny problem wchodzi warta świeczki jest prostota. Wniosek łatwy, więc uważaj o co prosisz, o co pytasz, bo odpowiedź może nie być już tak bardzo wyśmienita.

lepiej mi się czyta. To jest Was troje, dziwki się nie liczą ani kura. Same emocje przekazane, ale jest zabawa z postawieniem postaci, "no bo" chyba nie chce Pl sypać brokatem bogu? Pozdrawiam, bb