beta_b

@Franek K zrobione. Siadł rym do krokiem, ale w ostatnim wersie też rym padł, więc wyszedł produkt czekoladopodobny a nie równa czekowanka. bb @Radek78 ona sama poszła, PL tylko szpieguje przez okno. Nigdy nie śledziłeś, w którym domu jest ksiądz po kolędzie? ;) Jaķ się przed nią schować? albo przynajmniej - jak jej się nie napatoczyć na drogę? Oto drobne z tekstu pytania... bb @Gosława A czy można z nią żyć?I co to za życie? Albo - jaka z niej śmierć, jak się na to godzi?

Byłam taka dziś spokojna... jakby śmierć odeszła bokiem może i strzeliła fochem, że jej wcale nie wyglądam? Byłam taka dziś spokojna. Poszła dalej do sąsiadów pozaglądać w cudze okna, lecz czy znajdzie ich po kątach? Delikatnie krok za krokiem wycofuję z niej uwagę. Czy zostawi mnie w spokoju, czy się przemknę chyłku śladem? Jakby więcej mi się chciało, jakby szerzej było wokół, czy wystarczy w sercu pokój, czy to jednak będzie mało? W ciszy rodzi się nadzieja, pod granatem tuż nad stropem delikatnie i nieśmiało chcę się uczyć dbać o spokój.

Wynosi na piedestał, nie to co "dam Ci". Jest w tym tekście walka, zemsta, wściekłość. Przychodzi na myśl parafraza powieści Larssona: "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet". A wszystko od dziecka i ojca. Ściskam, bb

czy szczęście ma znaczyć małżeństwo(?) bo zmniejsza to zakres rozmowy a w życiu jest więcej obszarów gdzie poczuć je człowiek gotowy dorastam dopiero do szczęścia choć zmarszczek mam sporo pod okiem ale zmienił mi się wyznacznik co ważne jest co przejdzie bokiem

Dwie pierwsze na tak, kolejne z mozołem. Może dlatego, że inaczej już odbieram życie, pozdrawiam bb

Panie Franku, Pan tak pięknie rymuje! Co za romantyzm tchnie z tych wersów, zdaje się, że prawdziwie. Oddana wielbicielka.

Jak dla mnie trochę nierówny, tu siada: Ale poniżej b. mi się podoba. Ale to mi się b.podoba, i zabawa n/agape. Twoje rymowane strumienie świadomości, z podskórnym rytmem nadają się do czytania kolejno, jak wpisy w kalendarzu czy pamiętniku. bb

@tetu w domu już trenujemy kroki i relacje. Im wcześniej poprawne, tym lepiej będą służyć a im więcej prób, tym większa umiejętność. Dzięki tetu za czas i lekturę. bb

Za tym co wcześniej trochę nie nadążam, ale z tym się zgadzam. Ciepło pozdrawiam, bb

Fajne, jasne, zrozumiałe. bb

To zostawiam, jak motto. Całość też dobra. bb

Dobrze mieć obok druha szczygła. Wiersz jak ulał. bb

@Marcin Krzysica @duszka @Magdalena_Blu kłaniam się za odwiedziny, bb

@Franek K było kroczyć i kroki (tuż obok). i przy lekturze na głos wybijalo mnie z rytmu. Może coś innego?

@Marek.zak1 @Pan Ropuch @[email protected] dziękuję za lekturę; dziś melodia mi gra, mogę pisać i pisać. Samo się rymuje. bb

Jakie to banalne, że życie to taniec. Raz Ty mnie prowadzisz, raz prowadzi pamięć. Raz wolno, raz szybko, z przytupem lub bez, dobrze jest się wsłuchać w rytm serca i łez. Jakie to banalne, że uczą nas kroków od dziecka w rodzinie, truchtania i skoków. Jeżeli z miłością do taktu to gra - to wszystko i w związku wychodzi raz dwa. Gdy można z łatwością już pląsać od dziecka, figury obracać, po palcach nie deptać, wybierać partnerów do tańca szybkiego, dziękować, gdy partner nie lubi takiego... Nie męczyć się, tworzyć, żyć lekko i zdrowo, szczęśliwie, banalnie i prostą pójść drogą. Kto z Was potrafi - mistrzowsko tańcuje? Poproszę o kroki - po_na_śla_do_wu_ję. Bo mam już melodię i mam już ochotę, popłynąć do tańca, i tam, i z powrotem, kołysać w uścisku, podskoczyć z rozkoszą! poćwiczę przed lustrem, bo może poproszą...

@Marianna- wyściskanie przyjmuję z ochotą (choć nie wiem co na to samotność - pewnie się czuje zdradzona). Pozdrawiam ciepło, bb

@Marek.zak1 sumienie - to za dużo powiedziane, bo sumienie jest świadome. Nikt z jasnością nie będzie się pchać w negatywy, bo po co? Ściskam sąsiada, bb @duszka uwalnianie z przeciśniętego stanu jest jak droga do wolności. Czego chcieć więcej? ;) Dzięki duszko, bb

@Annie Nie wiem czy smutny, skoro jest otwarcie. Dzięki za obecność. tak lepiej? bo nasz wspólny mały światek znam na wskroś, aż po horyzont. Lecz mnie ciągnie, co jest dalej, bo mnie jeszcze tam nie było...

@dot. ... Saluto ! bb

Szczere, niewydumane. Może, jak dla mnie, trochę przegadane, za dużo słów, ale zostawiam. bb

Samotności, przyjaciółko, trudno z ramion twych się wyrwać! tyś wygody jest piastunką, innym już nie trzeba nic dać. Nie wymagasz - by otworzyć serce się na innych chciało, tak zachłanna jesteś w sobie. Tobie ciągle jest za mało! Straszysz ludzi koszmarami, gdy ci znikną nagle z oczu. Oni więzi tworzą, bliskość, porozmawiać chcą na boku. Hermetyczna samotności! lubię spędzać czas i z Tobą, ale wybacz, moja Pani, od dziś pójdę swoją drogą, bo nasz wspólny, mały światek znam na wskroś, aż po horyzont. Lecz mnie ciągnie: co jest dalej, bo mnie jeszcze tam nie było...

Wszystko byś tak, Maryś, rozdawała, rozszczepiała się w drobinkach, roztapiała. Ale smutek się spowija, jak mgła nad ziemią. bb

Świetne. I podoba mi "nie przeniesiona" średniówka, choć przeszkadza duża litera na początku wersów. Rozumiem, że wyraz elegancji... (Choć zostawione samotnie zakończenia wersów trącą brakiem troski a raczej troską o pozory). bb

Świetnie wpasowane słowa w melodię. Nic wyciąć, nic dodać, jak ulał. bb