beta_b

Tytułu nie rozumiem w kontekście tekstu. To wybuch emocjonalny, r. męski - skurwysynu, potem orędowniczka, r. żeński. Poległam. Jak dla mnie chaos emocji, nie mam tak wyostrzonej empatii, żeby powiązać końcówki. Pozdrawiam ciepło, bb

To wyraz pokory, a całość ładna. b

@~Marianna_ w zasadzie o to chodzi. Dzięki za obecność. bb

tak, świetnie oddany klimat, b

bardzo ładnie, b

@w kropki bordo nie miałam pomyslu na tytuł, może również mało dbam o to, by tekst dopieścić, wygładzić, widzę w tym problem. Piszę i najchętniej zapominam. Dzięki za dowiedziny, b

pozdrawiam, b

@fregamo dziękuję za komentarz ??. Skasowałabym ew. ostatnią zwrotkę. Lepszy krótszy? Sens zostaje. bb

@Marek.zak1 @Gosława Śliczny to ładny głask. ;) Ciężka, choć wg mnie najlepsza "góra" a potem rozluźniają się wersy "ku dołowi". Stąd poczucie oddalania się od traumatycznego doświadczenia/lądu. Tak chciałam, ale czy wyszło? Pozdrawiam, bb

Odpłynęłam łódką od tamtego brzegu, już nie nucę pieśni złamanej korony, drzewo już nie pieści resztkami gałęzi, już nie musi liści poszum duszy koić. Odpłynęłam łódką od tamtego brzegu: co było zostanie, niech zarosną chaszcze, gdzie ląd inny będzie - popłynę daleko i na morzu znaczeń nowy sens odnajdę. Odpłynęłam łódką od tamtego brzegu: horyzont daleki, nie wiem czy mu sprostam. Skorupka poczciwa ze sterem przy sercu, w morze życia płynie. Na niej wolę zostać.

Nieźle napisane, ale doświadczenie tego stanu zapewne było trudne. Hipnotyczna groza. b

Nie odpisuję moi mili, bo ten wierszyk jakiś niepełny, dziurawy. Siła ciężkości miała utkwić w przekazie że wiara wzbogaca, czegokolwiek by nie dotyczyła. Można w nic nie wierzyć, jechać tylko na rozumie. Na resztę odpowiem potem, jak myśl co napisać dojrzeje. bb

To jest podsumowanie i sposób na napięcie. Niedokończone historie zostawiają ślad w ciele. bb

Drobna propozycja, do edycji, bo jest jeszcze sporo do poprawki. bb

Wiara w NIC zubaża odcina perspektywę drugiego planu, wszystko jest płaskie i przewidywalne. Ciężkie niebo jest ciężkie a poza tym nic. Gdybym mogła uwierzyć to najchętniej w miłość, tyle o niej piszą poeci, coś w niej musi być!

Ten mi się podoba. Naturalny. bb

@Andrzej_Wojnowski Okresowo to jestem monogamiczna, a w reszcie czasu wolna. Z dawnymi się przyjaźnię, bo czemu by nie, w powracających nie mam - bo w sumie to po co? Tak, to nie ten przypadek PL-a. b

Na starych kochankach się nie znam, z dawnymi się przyjaźnię, może w temacie nowych mogłabym pofantazjować. Posłuchać miło, bb

Fajny obrazek, zgrabnie napisany. Osobiście unikam opisów, bo jestem użytkowa, więc ew. zapytam: po pstro? bb

Dałabym spację, dla konsekwencji w kontekście całości. Fajny, pod gitarkę. bb

@Andrzej_Wojnowski trudno tak bez odpowiedzi, jazda bez trzymanki. Ale jaka jazda ;) @Mgiełka Atrybuty formalne pomogą go zaliczyć do wierszy (liczba sylab, rymy). Ale prosty język, brak metafor - ustawia w rzędzie zwykłych zdań i prozy. Przesłanie ważniejsze było niż etykieta. @w kropki bordo Jasne. Piszę w różny sposób i to lubię u innych. Nieprzewidywalność. Ale też nie umiem piec ciast z przepisu, co wyklucza mistrzostwo i popyt. Dzięki za czytanie, bb

Zrozumiałam metaforę, słabe doświadczenie mam w miłości i gdzie szukać owego, co pokocha a ja jego. Serce niezwyczajne. Starczy samych emocji, bo mi na zawał padnie. A chronić muszę, jak duszę.

@Franek K trzeba go mieć i umieć pić, póki co tylko przeżywam. :D

@fregamo właśnie jadę w pociągu na wschód :D popozdrawiam, b

@Franek K To stan kilkuletni, tępy, bez znamion zmiany. Bez efektu i przyszłości. Próby zakrycia, odcięcia, przeczekania - na nic. Przeżyć go chyba trzeba i tyle; jak odczulanie. ;) @[email protected] nie wiedziałam; nieco udręka, ale wzbogaca i zmusza dp rozwoju ;)