lena2_

@dmnkgl Dziękuje:) poprawiłam :)

Zakochaj się mocno raz jeszcze, bo jesień tak drży nadaremnie, a jeśli coś mogę doradzić, to spróbuj, jak kiedyś, znów we mnie. Gdy to się okaże za trudne, wszak amor, gdy strzela nie mierzy, udawaj choć, że się starałeś, ja będę troszeczkę ci wierzyć.

Witam Cię Oxyvio, dobrze Cię znowu czytać:) świetny, do bólu prawdziwy wiersz:)

@Oxyvia @hanna Dziękuje serdecznie:)

@WarszawiAnka @lich_o @Franek K dziękuję:)super że podjęliście temat wiersza i powstały nowe zwrotki:) zapraszam jeśli jeszcze ktoś ma ochotę dodać coś od siebie:)

samo życie:):)

Po czterdziestce życie jawi się na nowo, choć bagażu przecież wcale nie ubyło, ale można swobodniejszym ruszyć krokiem, a postoje, jeszcze spędzać całkiem miło. Łatwiej nawet, pośpiech śmiechem zlekceważyć, by odnaleźć wreszcie w ciszy własne brzmienie. Przyszła pora, by ze światem się targować, podbijając coraz wyżej swoją cenę.

@dmnkgl dziękuję za serducho:) No to jest nas dwoje:):)pozdrawiam:)

@hanna Dziękuję hanno, cieszę się że poruszyła:)

gdy biegnę pomiędzy wiersze bo do nich dusza się rwie już nie wiem czy ja słowo niosę czy ono ma w garści mnie

@WarszawiAnka Dziękuje za radę i serducho:)

Super:)::)

Czasem mijamy się za szybko, o krok, co zgubił uścisk dłoni, jak gdyby każdy własnym ciałem, potrafił samotność zasłonić. I szlifujemy zdarte słowa, a uśmiech na wszelki wypadek, mnożąc podobne-szczęściu łupy, by ukryć się za ich fasadę.

@Kot @Marianna- @Radosław Dziękuje za uznanie i serducha:)

im jesień piękniejsze ma barwy a słońce je złoci stokrotniej tym mocniej myśl duszę uwiera że jestem tu tylko przechodniem

@Konrad Koper Dzięki:)

W zwariowanym świecie podróbek, ludzkich spraw wątpliwej jakości, pomóż Panie, byśmy umieli, odróżniać namiastki miłości.

Puento miodzio:) pozdrawiam:)

A to się cieszę:):)

@duszka @Marek.zak1 @Deonix_ @WarszawiAnka @beta_b @Waldemar_Talar_TalarDziękuję serdecznie za refleksje i przemyślenia pod wierszem:):) pozdrawiam:)

Zobacz jesień znów zagląda nam do okien, a dopiero sadziliśmy tamte kwiaty. Wieczór miejsca ustępuje chłodnym nocom, nie do wiary jak się spieszą teraz daty. Popatrz tylko jak wyrosły nasze dzieci, jeszcze słyszę dziecięcego głosu brzmienie, a już świat je powykradał z ciepłych ramion, zostawiając w oczach tęskne zamyślenie. Chodź na spacer babie lato nas przygarnie i podaruj bukiet astrów tak jak kiedyś. Przecież jesień bywa piękną porą roku, kiedy cieszy się ze zbiorów żyznej ziemi.

łatwiej zginać harde karki trudnym chwilom i codzienność na mniej szaro pomalować gdy w zanadrzu masz naprawdę coś własnego za czym dusza biec daleko jest gotowa można wtedy zagubioną znaleźć drogę by zamieszkać już na stałe bliżej siebie łatwiej nawet się dogadać z samotnoscią gdy podzielisz się tą pasją tak jak chlebem

@Waldemar_Talar_Talar @Radosław @duszka Dziękuję serdecznie:):)

i pozwól myślom złapać oddech jeszcze przed słowem i zamiarem uchroń przed czynem gdy pokusa podsuwa własne prawdy wiary

@dmnkgl Bardzo Ci dziękuje za tak obszerny i miły dla mnie komentarz:)pozdrawiam @WarszawiAnka Dziękuję bardzo:)pozdrawiam