lena2_

łzy pocieszycielki gęsiego i truchtem biegną niestrudzone tam gdzie myśli smutne każda jest samotna gdy się w oku kręci lecz wspólnie obmyją czym się duch zaśmiecił jakże ich nie kochać kiedy najwierniejsze szóstym zmysłem czują które tulić wiersze

No właśnie, czasem się zastanawiam, jaką rolę mogą odegrać wiersze w tym dzisiejszym świecie, może pomogą tylko piszącym ...pozdrawiam Natko:)

@Nata_Kruk Dziękuję Natko:)

Puenta fajnie podsumowuje całość:):)

Dziękuję serdecznie za tak obszerny komentarz, cieszę się z Twojego uznania i może kiedyś ...kto wie? powalę Cię na te łopaty jakimś tekstem/ he he/ pozdrawiam serdecznie

są tęsknoty bez imienia i bez twarzy co zaledwie przeczuwają swe istnienie błądzą między snami i w kroplach deszczu przemycają łzy świadome niespełnienia

he he..:):)puenta super:)

szczęście jest trudno zdefiniować podać współrzędne i wymiary zależy z której patrzysz strony i jakie wkładasz okulary ps. cieszę się Jacku, że moje wiersze Cię inspirują:)

@opal No widzisz, też mi się wydawało z początku że" włożyć " będzie poprawnie, ale dałam się zbałamucić :):) dzięki

@joanna53 Dziękuję serdecznie i pozdrawiam:) @Dag Bardzo mnie cieszy Twoje uznanie :) dziękuję i pozdrawiam:) @Franek K hm...nie wiem, być może::) dziękuję i pozdrawiam:) @beta_b Dziękuje i serdecznie pozdrawiam:) @Waldemar_Talar_Talar Cieszę się że przemawia, pozdrawiam:) @dot. @Jacek_K Macie rację, zmieniam, dzięki i pozdrawiam:)

Ze szczęścia się czasem wyrasta, jak z butów co nagle za małe, a nowe choć dalej prowadzą, podbite już mniejszym zapałem. I chociaż nie zawsze wygodne, a wybór jest z czasem niewielki, to wciąż się wydaje za wcześnie, by włożyć ostatnie lakierki.

@opal @Dag Dziękuję serdecznie za uznanie:)

Tu wyjaśniłaś, że chodzi o chorobę, ale moje pierwsze skojarzenie było związane z upartą myślą, która bez przerwy wraca i gnębi:) pozdrawiam i życzę zdrówka:)

@Lidia Maria Concertina @[email protected] @opal @joanna53 @Jacek_Suchowicz Dziękuje serdecznie za Wasze refleksje pod wierszem i serducha:)

I samotność trzeba trochę polubić, choć na tyle, aby na nią nie psioczyć, lecz w jesienne i przydługie wieczory, móc życzliwie popatrywać jej w oczy. Chociaż przyszła jako gość nieproszony, przycupnęła na skraj krzesła lecz czeka, w każdej chwili jest gotowa się zerwać, zrobić miejsce dla drugiego człowieka.

@joanna53 @Waldemar_Talar_Talar @Sylwester_Lasota Dziękuję za refleksje i serducha:)

Najtrudniej zrozumieć Cię Panie, gdy krzyże rozstawiasz na drodze i wierzysz, wciąż wierzysz w człowieka, choć przecież , zawiodłeś się srodze. Gdy ciężar zanadto przygniecie, a noce, okryje złym cieniem, nie pozwól, by zgasła nadzieja, z popiołu się rodzi zwątpienie.

@Dag Dziękuje:)

@opal Dziękuję Moniczko za Twoje uwagi, sama się zastanawiałam czy nie zmienić tych imiesłowów, myślę, ze tak jest lepiej:) dziękuje:)

jesienne wieczory podchodzą za blisko do oczu zaglądają w zakamarki duszy wywołując po imieniu lęki a później rzucają na pastwę nocy

@Radosław Dzięki Radosławie:)

Ta fraza bardzo mi się podoba , mistrzostwo liryki:):)

@joanna53 @valeria @Waldemar_Talar_Talar Dziękuje serdecznie:) @opal bardzo mnie cieszy Twoje uznanie:) @beta_b dziękuje pięknie:)

Jest w tym wierszu coś bardzo delikatnego, co ujmuje,:)ta piąstka , nasuwa mi skojarzenie z dzieckiem, równie pięknym i delikatnym jak magnolia:)pozdrawiam:)

Czy można się życiem nasycić i dni nie obarczać już żalem. Mieć pewność, że tyle wystarczy, więc skarżyć się mniej, albo wcale. Jak spokój odnaleźć i zgodę, na to, co w zasięgu jest ręki. Gdy w dali, choć kształtu żadnego, coś jednak przyzywa, i nęci.