Wiersze nie mogą zasłonić życia,
choćby mówiły prawdę inaczej,
choćby nuciły muzykę z wiatrem,
kusiły śmiechem lub rzewnym płaczem.
Muszą znać miejsce, tuż obok ciszy,
przed własnym ego czasem się schować,
bo przecież często, większą jest sztuką,
w prozie odnaleźć najprostsze słowa.