lena2_

Bardzo ładny wiersz , a puenta miodzio:)

@opal Dziękuje serdecznie za życzliwe słowa i Twój wiersz:)

@Antoine W Dziękuje za spostrzegawczość:) @Gosława @Wątpiciel Bardzo dziękuje za uznanie dla wiersza:):) @Jacek_Suchowicz Jacku dziękuję za dodatkową zwrotkę:):)

Super przesłanie:) jestem tego samego zdania:):)

Jak my się kiedyś rozpoznamy, po drugiej stronie tajemnicy? Ciebie wyprawią w garniturze, mnie w tej - niemodnej już - spódnicy. Będziemy szukać się zawzięcie, czy odnajdziemy się przypadkiem? Najpierw usłyszysz ty wołanie? czy pierwsza wymknę się ukradkiem. Lecz nim poznamy tą odpowiedź, dopóki życie w tobie, we mnie, czuwajmy, by czas odmierzony, nie płynął przez nas nadaremnie.

@Somalija Dziękuję serdecznie:)

@Wątpiciel Ciesze się, że wiersz się spodobał:):) pozdrawiam:)

Ludzie przychodzą i odchodzą, ślad zostawiając w naszym życiu. Czasem wyraźny i widoczny, czasem muskając tylko skrycie. Ktoś może był na jedną chwilę, lecz światło wpuścił, rozpłomienił. Inny zatrzymał się na dłużej i zdołał sobą świat odmienić. Wciąż najważniejsza jest obecność, tych co potrafią dostrzec więcej. I wiedzą, kiedy trzeba stanąć, aby przytulić czyjeś serce.

@joanna53 Dziekuję Joanno:)

ładny rytmiczny wiersz:) troszkę zabrakło mi mocniejszej puenty:)pozdrawiam:)

@Jacek_Suchowicz Taką miałam nadzieję, że dopiszesz tajemnicę światła:):) dzięki:)

Szukamy Cię w świętym spokoju i w magii tajemnic radosnych, a ciemność nas ciągle przeraża, więc znowu tęsknimy do wiosny. Gdy życie zanadto wybudza, z marazmu idei doczesnych, szukamy dla siebie ratunku, na drodze tajemnic bolesnych. Lecz aby zrozumieć i przyjąć, co jest nam, najbardziej potrzebne, pomnażaj codziennie nadzieję, w przestrzeni tajemnic chwalebnych.

Czasem wystarczy tak niewiele, dobre słowo rzucone jak grosik. Ale rośnie, pęcznieje w piersi, pozwala się podnieść i wznosi.

@Marek.zak1 @iwonaroma Cieszę się , dziękuję:)

ma wiele twarzy i niejedno imię bywa na lotniskach gdy ucieka w kolorowe raje ukrywa się w tłumie albo za roletą w zakamarkach ulic i złoconej klatce nakrywa do pary unikając wzroku lub krąży bezradnie nad rozbitym gniazdem a czasem zwyczajnie parzy dobrą kawę i czeka na siebie

gdy wyspowiada się każda łza wzruszeniem ramion strząsnę smutek w lustrze dogonię własne spojrzenie zanim wyblaknie

@Waldemar_Talar_Talar @huzarc @opal @Karina Westfall Dziękuję Wam Kochani za miłe słowa i serducha:)

Świat już ogłuchł od nadmiaru różnych dźwięków, informacji, mądrych porad, głośnych krzyków. Wciąż ubywa cichych rozmów w cztery oczy, głowy puchną przypinane do głośników. W tym chaosie i ogólnym życiozgiełku, człowiek siebie już nie słyszy prawie wcale. A drugiego, chociaż z nim wymienia słowa, znów zostawia z pustym brzmieniem coraz dalej. Może jeszcze, w majestacie gór i jezior, w szumie wiatrów, roztańczonych w polnych łąkach, pośród maków, macierzanki i krwawników, własnej duszy, zagubiony szept się błąka.

@kot szarobury @opal @valeria Dziękuje serdecznie:)

@Antoine W Dziękuje serdecznie:) @Justyna Adamczewska Dziękuje za komentarz i muzę:):) Wszystkiego Dobrego!! @Karina Westfall Dziękuje Karinko:) Wszystkiego Dobrego:)

Wymowna puenta:):) Wszystkiego Dobrego w Nowym Roku:)

Ludzie przychodzą i odchodzą, ślad zostawiając w naszym życiu. Czasem wyraźny i znaczący, czasem muskając tylko skrycie. Ktoś może był przez krótką chwilę, lecz światło wpuścił , rozpłomienił. Inny zatrzymał się na dłużej, ale nie zdołał świata zmienić. Wciąż najważniejsza jest obecność tych, co potrafią widzieć więcej. I wiedzą, kiedy trzeba stanąć, aby przytulić czyjeś serce.

Bardzo podoba mi się tytuł...na miłość chyba nie ma odpowiedniego wieku...zawsze potrzebna:0 Wszystkiego Dobrego Talarku:)

Ojej...tak ślicznie, kojąco zabrzmiał Twój wiersz:) pozdrawiam noworocznie:)

@Sylwester_Lasota @Dag Dziękuje serdecznie:)