Sylwester_Lasota

@Alicja_Wysocka to jest wierszyk gołosłowny rozebrane wszystkie słowa choć przenośny to dosłowny w nim nie boli nigdy głowa za to rymy się kołyszą same w sobie tak dla rymów choć się potkną dalej wiszą i wciąż wierszem sobie płyną to jest wierszek gołosłowny wodolejny jakich wiele jeśli w niego się zapatrzasz już jest twoim przyjacielem goło leci wers za wersem lecą słowa bez pokrycia choć się wierszyk mija z sensem nadal w sobie ma coś z życia to jest wierszyk gołosłowny chociaż jakby już się ubrał i zarzucił coś na głowy to szlafmyca jest nie turban naga prawda się wyłania i z wierszyka nam wychodzi nawet bajka rozebrana czasem może sens urodzić

Ile ich celi Iwonie i nowi ile chcieli?

A mera harem? Ot, Amora aromat to.

Co koci? Co kole? Mop o pomelo koci co koc.

Z cel mam akr u kata, kroniki kin, orka. Ta kurka ma mlecz. Kogucik, wagon i nogawki cug OK.

Ado mocno. Judo duj. On, co ma, da.

Ani lata gąsior po placowej arenie i nera je w ocal pop. Roi sąga ta lina Zaraz, zaraz... :) Ani lata gąsior po PIS. Anime jara Renię. I nera rajem, i nasi pop. Roi sąga ta lina.

Ma tu gąska mak sągu tam.

Mało Wala! Dzięki! Mimikę i z dala wołam.

Nogom oto kilo. Gęgawa na wagę goli kotom ogon A mi lada gana naga da Lima.

Nogom oto kilo. Gęgawa na wagę goli kotom ogon A mi lada gana naga da Lima.

Lad, ani w oh celu na plaży, ni psu babek i kebabu. Spiny żal panu Lechowi nadal.

I na plaży żal pani?

Ta kolei sakwa złota, to łza w kasie lokat.

Ta kolei sakwa złota, to łza, w kasie lokat.

Nago para, mara pogan

Atar mył, a cel daj w korki i krok, w jadle całym rata.

Z sadu tuli Anna. Pyta: Co na noc? A ty, panna, ilu tu dasz?

To ciekawe... Brak (брак), to po rosyjsku małżeństwo. Przypadek? Pozdrawiam

Też jeden z moich ulubionych poetów. Naprawdę tak rzadko zaglądam? No to masz jeszcze ode mnie piosenkę. Tylko nie pytaj dlaczego tę. Po prostu spodobała mi się... No i tekst Tuwima oczywiście. https://youtu.be/KEqCtLkFbFM Serdeczności :)

Aroma to i ma nuda sadu namiot amora. Aren Ewa - Wenera

A mi się przypomina szuflada od Tuwima :) Julian Tuwim - Kwiaty polskie - fragment Mój dom. Mieszkanie. Pokój. Biurko. A w nim (pamiętasz?) ta szuflada, Do której się przez lata składa Nie używane już portfele, Wygasłe kwity, wizytówki, Resztki żarówki, ćwierć-ołówki... Leży tam spinka, fajka, śrubka, Syndetikonu pusta tubka, Jakaś pincetka czy pipetka, Stara podarta portmonetka. Kostka do gry, koreczek szklany. Bilet na dworcu nie oddany, Szary zamszowy futeralik, Zeschły pędzelek, lak, medalik, Przycisk z jaszczurką bez ogona, Legitymacja przedawniona, Brązowe pióro wypalane Z białym napisem "Zakopane". Korbka od czegoś, klucz do czegoś, Lecz już oboje "do niczegoś" Słowem, wiesz, jaka to szuflada... A gdy jej wnętrze dobrze zbadasz, Znajdziesz tam małe zasuszone Serce twe, w gratach zagubione..." Pozdrawiam :)

Jad ud asom, a sobie i bosa Mosadu daj.

Ani pan, ani pani napina na pina.

Świetny tekst Alu. Pozdrawiam.