Natuskaa

wciąż jestem w drodze przelotem pod mostem sypiam czasem sama a bywa że wtulona w ramiona szczególne co wytapiają smutki że zostają skwarki jak na drogę prowiant pakuję przezornie bo wiem że kiedy znowu jakiś impuls się wyrwie podliczę tamte chwile pod kreską zsumuję jak daleko zajdę tylko nimi żyjąc

Nie najlepszy wybór, ale dogadany i później przy remontach (jak i żniwach) cała rodzina była uwikłana. Nie wiem czemu (może przez to pole) ale akurat z wsią mi się skojarzyło. Taki model miał plusy. Podstawowe potrzeby były zaspokajane, można było "piąć" się po ten romantyzm, który był jakby nagrodą. Pozdrawiam:)

Ja po przeczytaniu widzę taki obrazek. Jakiś koniec wstęgi obcięty niedbale tępymi nożyczkami i te niteczki zwisające, a tam na dole ktoś chodzi po linie i bardzo by się chciał ich uczepić, tak żeby się wdrapać, albo chociaż sobie ulżyć w "łapaniu rękoma powietrza". Fajnie, że pojawia się jakiś obrazek, lubię takie wiersze. Pozdrawiam :)

Nie miałam gdzie zatrzymać się, żeby pomyśleć, złapać oddech. Gdyby tak jakieś odstępy się pojawiały byłoby miło. Poza tym bardzo mi się podoba wiersz. Pozdrawiam :)

Pierwsze dwie części szczególnie mi się podobają, chociaż reszta też niczego sobie. Pozdrawiam :)

Ładne :) Pozdrawiam

A jak się człowiek na chwilę zatrzyma to jest mu dziwnie i nie znajomo i ma wyrzuty sumienia, że nic nie robi... jak tak można? To może chociaż się przejdzie do lodówki, jakby sprawdzał czy może odpocząć, czy na pewno wszystko ma. Straszny jest ten nasz pęd. Pozdrawiam :)

Wakacyjnie się zrobiło :) Pozdrawiam

Nie jestem zwolenniczką pracy zmianowej. Nocnych obiadów szczególnie. No ale, dużo ludzi w takim trybie funkcjonuje :) Krzyżówki nie są złe, masz kilka liter z hasła, a reszta to dedukcja, no chyba, że masz wszystkie litery... bywają takie wiersze, bo czasami jest potrzeba takich łatwych wierszy. Podoba mi się skojarzenie wierszy z krzyżówkami :)) No tak my żuczki, my się uczmy :) Miłego dnia :)

No cześć... widać, że trochę u mnie pobyłeś :) Tego rymu miłości/czułości nawet nie zauważyłam - pomyślę nad jakąś zmianą. I tu się pojawił standard odbioru. Dlaczego tytuł nie brzmi "samotność" tylko "odludzie", bo nie jest powiedziane, że na odludziu jest się samotnym. Tam raczej przebywa się w bardziej wyselekcjonowanym towarzystwie i miejscu. Czy i ta czysta miłość nie jest szemrana ... ? Nie ma modelów z samych plusów. W sedno, (tylko bez tego starego :) ). Tu akurat miałam na myśli coś innego. Nie ma informacji o tym, żeby przeczytała do końca. To jest trochę dziwne, choć z końcówką się zgadzam, sami musimy się ubrać w szczęście, żeby się nim dzielić :) Ja czytałam ją jeszcze później w nocy (nocka). Rozumiem, że nie wszystko może się w nim spodobać i nie każdemu. To dla mnie dużo znaczy, że zatrzymuje. A tak poza komentarzem... niezła profesja. Takie interpretowanie z reakcją zwrotną z drugiej strony, nie jak na lekcjach polskiego gdzie się obgaduje twórczość kogoś kto umarł i wmawia innym (uczniom) , co też autor miał na myśli. Myślę, że zyskujesz więcej niż ci, którzy tak jak ja siedzą cicho ze swoją własną wersją odbioru, choć z drugiej strony każdy jest inny i nie wiem czy ci się uda złapać pewien uniwersalny sposób interpretacji. Dziękuję i pozdrawiam :)

nie zatykam uszu watą lubię słuchać kiedy szemrze potok o czystej miłości bardzo głębokich korzeniach i szukać sensu czułości przerywanej nagle krzykiem rozdzieranych prześcieradeł wieszanych potem na płotach żeby się śniły i męczyły resztki z minionych czasów zabobon staropanieński także klątwę wczesnowdowią znajduję już w dobytku jako część elementarza w niej zagęszczonym drukiem zeszłe widać scenariusze a pogrubione są szlaki które jeszcze trzeba przebrnąć by domknąć kielichy wpleść się w warkocze które nosi wszechświat na stałe na co dzień

Pojawiają się głosy o pociąganiu ciężarnych "popijających sobie", do odpowiedzialności karnej. Oczywiście, zaraz ktoś się odezwie, że to ograniczenie wolności kobiety... Ostatnio mam możliwość obserwowania młodych kobiet i słyszę u niektórych "a wiesz, czego jeszcze nie można", "nie bądź cykor". Czy karanie pomoże? Pozdrawiam :)

Ciekawe. To te motyle, tak na żywca są "krzyżowane" czy też "szpilkowane"? Biedaki. Pozdrawiam :)

Banalny jest świat, życie jakiż to banał, praca - czy jest coś równie banalnego? Słowa są powtarzalne, a potem trzeba jeszcze tłumaczyć te wszystkie banały, bo są tak banalne, że ktoś nie może ich zrozumieć, nawet po swojemu... Sorki, jestem zmęczona po dziesięciu godzinach pracy, a takie przekładańce to w telewizji serwują. Poszukaj sobie na dowolnym kanale. O w radiu było dzisiaj fajne, że ten jeden to ma dom, to i tamto, a tamten drugi kandydat to ma ileś tam na koncie i jeszcze coś tam, a prowadzący program przebił ich wszystkich chwaląc się, że on ma to, to i tamto i jeszcze kartę wyjścia z więzienia. Buhaha się uśmiałam. I wiesz co? Nie zadawaj pytań, na które nie chcesz znać odpowiedzi. Pozdrawiam :) Z tymi polewami to się porobiło... ale czasami nawet te sztuczne potrafią zmienić smak tego, co zostało polane, albo chociaż wygląd. Dzięki za wizytę. Pozdrawiam :)

Tak po wyborczo snuło mi się wczoraj i snuło. To jeszcze najdelikatniejsze wyszło. Dzięki za wizytę. Pozdrawiam :)

z ran rodzą się blizny jak wafle przekładane czasem bezczasem czasem głębokie bruzdy szramy długo pielęgnowane schowane pod ubraniem rzadko pokazywane nawet w chwili żalu wykrzywionej hałasem umysłu co się skarmił nimi i z nadwagą siadł przed telewizorem beznadzieję widząc tam gdzie zobaczy cokolwiek czarne białawe czarne nadzienie kakaowe lubi sobie rozdzielać ten wielki przekładaniec i pochłaniać osobno w wersji bez polewy

Niektórym się wydaje, że złodziejstwo to... ot takie małe niedociągnięcie w charakterze. Mylą się. To jedna z najgorszych ludzkich przywar. Wiersz bardzo udany. Pozdrawiam :)

Świetne jest to porównanie burzy do szczekania ślepego psa, rzucone w ciemno rozrywa przestrzeń z uśpienia. Uwielbiam kiedy burza robi taki właśnie hałas i spokojnie, dostojnie odchodzi. Pozdrawiam :)

Genie interpretacyjnym :) fajne. Podoba mi się taki odbiór. Dobrze, że przeniosło cię w przyjemne miejsce :) Pisząc ten wiersz nawet nie pomyślałam o tenisie ziemnym, a w sumie można podstawić, jak piszesz, tę piłeczkę zamiast bumeranga. Dzięki za podzielenie się tym odczuciem (dało mi do myślenia). Pozdrawiam.

Dzięki za pochylenie się nad tekstem. Pozdrawiam :) Miło, że się podoba. Pozdrawiam :)

** nasłuchuj odbita w przestrzeni myśl pędzi jak bumerang który stoczył wielki bój raz pchnięty w ciemną dal z wiatrem okrąg tycząc skupiam się na narzędziach silne ramiona plecy podwinięte nogawki stopy w jednej linii precyzyjny prosty serw nie chcę skomplikowanej na niego odpowiedzi formuję więc pytanie by rzut ten był niezwykły jako dzieło kompletny kiedy w końcu wraca wyciągam ku niej dłonie jakbym chciała przywołać zgubione części siebie wzbogacone podróżą nie łapię wymyka się słońce coś pozmieniało ludzkie oczy być może czas rozciągnął lub skurczył palce oplątał nutką zmęczenia **

Aha potrzeby duchowe i żelki wieprzowe... oj nieładnie. Pozdrawiam :)

Dlaczego przegrywa? Tam jest słowo przeciwko słowu... nikt nie wnika, które jest prawdziwe, tylko kto swoje słowa lepiej sprzeda. Pozdrawiam :)

Lilaków ci u nas dostatek, ale dla mnie to też bez :) I to jaki śliczny. Pozdrawiam

Oczywiście, że temat jest poważny i na pewno nie jest przyprawiony. Poza tym wiersz ma tytuł wskazujący. Nie ma tu ojczyma (ów). Przykro mi, że czujesz się urażony jego brakiem. Inaczej wygląda sytuacja ojczymów, bo jeśli kobieta dopuszcza już kogoś z zewnątrz do swoich dzieci, to raczej nie jest to dopuszczenie weekendowe i według mnie oni mają trudniejsze zadanie niż macochy weekendowe, a o reakcje ojców biologicznych nie pytaj mnie, nie znam ich, więc nie mogę ot tak dopisać ich do tekstu. Jeszcze raz pozdrawiam :)