Berenika97

@Annna2Bardzo dziękuję za miły komentarz i serduszko. @HialaBardzo dziękuję, czasami mam wrażenie, że nawet przegania nas. @Alicja_Wysocka - bardzo dziękuję za serduszko!

@Annna2Piękne obrazy poetyckie robią wrażenie, świetnie łączysz motywy historii, natury i metafizyki.

Powiedział mi czas zmartwiony: "Nie chcę pędzić jak szalony! Dla mnie też zegar tyka. Jego tykanie ciągle mnie dotyka."

@Alicja_WysockaBardzo dziekuję!

@Waldemar_Talar_TalarLubię te krótkie wierszyki, a Twój przypomniał mi pewną letnią przygodę. :)

@viola arvensisJesteś bardzo miła, ale jeżeli myślę o poetce to mam na myśli Ciebie. Ja tylko bawię się słowami lub zapisuję to, co mi w "duszy gra". :) Dziękuję, że tu jestem. :)

@viola arvensisPo przeczytaniu Twoich strof czuję duchowe ukojenie, słowa płynące z potrzeby serca są bardzo prawdziwe i piękne.

@Jacek_SuchowiczDziękuję, świetna rada. Znalazłam nie matematyka. :)

@Annna2Bardzo dziękuję. Ostatnio doceniam coraz bardziej ciszę i swoje życie w niej. A modlitwa (różnie rozumiana) jest jego częścią. Pozdrawiam. @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję, całkowicie się zgadzam. Wiem, jak ważne jest wyciszenie, przystanięcie i spojrzenie na świat i swoje życie z pozycji orła a nie żaby. Pozdrawiam. @violettaBardzo dziękuję za serduszko. @viola arvensisBardzo dziękuję za serduszko. Dziękuję za piękne wiersze i przemiłą dedykację. Staram się stosować Twoje słowa: " Z dystansem patrzę na życie, jak ćmy lubię swoje ukrycie". Serdecznie pozdrawiam.

Gdy nadchodzi milknie świat, nie pyta, nie odpowiada, a słowa łamią się na krawędzi ust. Tylko ona zna ciężar wspomnień i trwa wiernie przy mnie, zbierając bezdomne myśli. A gdy milczy zbyt głośno, moje serce bije wolniej i wówczas musi wystarczyć mi modlitwa.

@Annna2@Annna2Wiersz wielowątkowy, przy każdym temacie - muszę się zatrzymać, wywołuje wiele refleksji. Jest tu historia i polityka, kultura i pamięć, tożsamość regionalna. I piękne metafory niosące nadzieje, końcowe wersy - cudne.

@andreas Bardzo dziękuję!

@Annna2Bardzo dziękuję, masz rację, może dlatego Parnas tak bardzo zadomowił się w świecie poezji. :)

@Lidia Maria ConcertinaNiepokój egzystencjalny dotyka dziś chyba każdego, bo przecież jesteśmy tu "tylko przejazdem". Świetny obraz współczesnych lęków.

@piąteprzezdziesiąte @Lidia Maria ConcertinaSerdecznie dziękuję za serduszka. :)

@LeszczymBardzo dziękuję!

Wzgórza Parnasu chłoną ostatnie światło słońce już spada milkną potoki wiatr zatrzymuje oddech boskie natchnienie sztuką jest światło nad Zatoką Koryncką płonie horyzont

@DagnaRozumiem, ostatnio na spotkaniu z literatami nasłuchałam się, że operowanie czasownikami jest pożądaną formą w przekazie. Oczywiście mozna to różnie oceniać. Dziękuję za przeczytanie tej tony "czasowników", którymi można określić niezwykłość "królowej nauk". Pozdrawiam.

@Annna2Serduszko za pierwszą i ostatnią zwrotkę. Zdecydowanie wolę Twoje wiersze o Warmii.

@Andrzej P. Zajączkowski - bardzo dziękuję!

@Annna2Dziękuję! @piąteprzezdziesiąteDziękuję za opinię, może rzeczywiście zabrakło mi cierpliwości. :) @Rafael MariusRozważałam dwie "miłości", ale zwyciężyła miłość do historii, więc zostałam historykiem. :) @sisy89Bardzo dziękuję za serduszko!

@Ajar41Czasami AI ma ma swoje "pomysły", co nie oznacza, że są wiarygodne. Często lubię liczyć sylaby w haiku - ale przecież każdy ma swoje dziwactwo. :) Pozdrawiam.

@Maciej_JackiewiczBardzo dziękuję.

@Annna2 Wiersz, tak jak każdy w tej serii, jest mocno osadzony w warmińskim krajobrazie, historii i kulturze. Malownicze sceny i te konkretne nazwy gatunków dodają realizmu. Bardzo mi się podoba.

przeżyłam wielką miłość młodzieńczą i wymierną uczyła liczyć na siebie chwaliła się swymi zbiorami wciąż mówiła o ich dopełnianiu co dzień wyciągała dowody swego kochania i dzieliła się wszystkim lubiła spoglądać na figurę mierzyć obwody wyliczać proporcje a ja chciałam być pewna czy nie jest urojona była rzeczywista i pierwsza aż nadszedł kres tej miłości dlaczego nie dała mi złotego pierścionka tylko złote podziały były jej w głowie zaczęła przekraczać granice właściwe i niewłaściwe myślała o różnych kombinacjach zachwalała trójkąty ukrywała niewiadome gdy zaprzeczała to podwójnie czasami była bezwzględna chciała tworzyć układ nierówności a na koniec odeszła z ludolfiną pozostawiając mnie z nieskończonym ciągiem pytań odpowiedź znała ona moja miłość - matematyka