Berenika97

@hollow man Oczywiście! Bo tak naprawdę tego czasu mamy niewiele. A ludzie, jeszcze go skracają w rózny sposób - od wojen do zatruwania siebie.

@Starzec I to jest piękne - że nawet w gramatyce znajdujemy przestrzeń na nieskończone możliwości. Ciekawe co zrobi dziewiąty? Bardzo dziękuję! Pozdrawiam. @hollow manDokładnie tak! Kiedyś czytałam artykuł pewnego fizyka brytyjskiego, który twierdził, że to, iż taki człowiek "zaistniał", z takimi wszelkimi cechami - to tak, jakby wygrał los na wielkiej loterii Wschechświata. Nie mogę odnaleźć tego artykułu, a szkoda. @iwonaromaSerdecznie dziękuję! :)

@hollow man Bardzo dobrze, że zostali - dla Ciebie! Bardzo dziękuję!

@bazyl_prostNie napisałam, że musi. Bagno nie musi być upiorne!!!!

@hehehehe Bardzo dziękuję! :)))

@hehehehe Bardzo dziękuję! :)))

@tie-break Dziękuję za profesjonalny komentarz! Pozdrawiam. @UtratabezStraty Życzę Ci, abyś nigdy nie spotkał się z tą chorobą. Bardzo dziękuję i pozdrawiam. @MIROSŁAW C. @Wakss @hollow man Serdecznie dziękuję!

@Omagamoga Wiersz wydaje się być zapisem potrzeby psychicznej- potrzeby mgły zamiast ostrości, zawieszenia zamiast działania, ciszy zamiast bodźców. To bardzo współczesne pragnienie w świecie, który ciągle coś wymaga. Podoba mi się. Świetna grafika - upiorne bagno i gęsta mgła. :)

@huzarc To niezwykły wiersz, trudny, gęsty, filozoficzny, balansujący na granicy języka i doświadczenia. Świetne jest zakończenie, bo sam wiersz staje się przykładem tego, co opisuje.

@A.Between Piękny!

@Wiechu J. K.Bardzo przepraszam! Postaram się tego więcej nie robić. :)

@Annna2Bardzo dziękuję! Rozumiem Cię! :) @infeliaBardzo dziękuję! A co na to inni domownicy? :)) @violettaBardzo dziękuję! Być może. :) @Marek.zak1 Bardzo dziękuję za te słowa! Uważam, że zaistniałam na Ziemi przez przypadek. W rodzinie opowiada się, że mój brat, który urodził się 30 września, jak dowiedział się w szkole, że ciąża trwa 9 miesięcy - wpadł tego dnia do domu i krzyknął do mamy: "A ja wiem, kiedy mnie robiliście". To było 1 stycznia! A później , przez kolejne dni drążył temat - a gdyby to było 2 stycznia? Wóczas by ciebie nie było , tylko podobny chłopiec, a może dziewczynka - słyszał w odpowiedzi. A gdyby mama nie spotkała taty? A gdyby ..... i tak dalej. Ostatecznie uznał, że miał farta, bo ten drugi chłopak ani dziewczyna nie zaistnieli, tylko on miał takie szczęście. No i tu jest jeszcze sprawa gramatyki. Jesteśmy przypadkiem , więc możemy świat "deklinować" - zmieniać jego formę, nadawać mu różne znaczenia w zależności od kontekstu, perspektywy. Pozdrawiam :)))

@Wiechu J. K.Oczywiście, że żartowałam. Ponieważ jesteśmy w hydeparku, myślałam, że głupie żarty są dopuszczalne. Nie jestem pesymistką i fascynuje mnie świat mrówek. Po prostu, pomyślałam jak mrówka - robotnica, która transportuje cieżkiego żuczka i nie jest jej łatwo. Ale jeżeli to głupi komentarz, to go usunę. Pozdrawiam. :)

@Omagamoga Bardzo dziękuję! :)))

@andrew Piękny wiersz - modlitwa. Dotyka czegoś bardzo ludzkiego - tego momentu, gdy stoimy między świadomością daru życia a niepewnością, jak go spożytkować.

@Radosław Czas nie zatoczy koła, ale pozwala nam wracać... pamięcią, wspomnieniami. Chociaż Einstein mówił, że czas to iluzja a inni, że czasu nie ma.

@infelia To zabawny i kreatywny wiersz! Parodiujesz "W pustyni i w puszczy" w sposób świadomie absurdalny i przekomarzający się z oryginałem. Jest jak tekst napisany przez nastolatka dla innych nastolatków, z przymrużeniem oka. Podpis na końcu dodaje autentyczności i uroku. Ciekawa satyra szkolnej lektury! Pozdrawiam.

@Radosław Podoba mi się poezja jako lekarstwo, coś co leczy rany duchowe. Gdy apteczka świeci pustkami, zostajemy bezbronni wobec bólu. Wiersz działa jak plaster na ranę, którą sam opisuje.

Jesteśmy przypadkiem. Możemy odmieniać świat.

@Natuskaa To przepiękny wiersz o wytrwałości, determinacji i wierze w moc tworzenia nawet w najtrudniejszych warunkach. Pozdrawiam.

@Leszczym Z przypadkowych gestów i nieoczekiwanych pojedynków... Najlepsze wiersze rodzą się z życiowych potknięć. :) (żartuję)

@MIROSŁAW C. Berdzo mi się podoba - to intrygujący, zmysłowy wiersz, który operuje na pograniczu erotyzmu i refleksji.

@Leszczym Dokładnie! Intencja, przekaz i odbiór - trzy różne rzeczywistości. A potem stoisz ze swoją Route 66 i zastanawiasz się, jak to się stało, że masz pojedynek z kimś, kto cię zmiażdży. I pewnie ten wielki skubaniec jeszcze myśli, że prowokujesz go symboliką amerykańskiej drogi... :)))

@Łukasz Jurczyk To piękny fragment - pełen napięcia między tym, co zapowiedziane, a tym, co rzeczywiście się stało. Wers ostatni świetnie domyka motyw wróżby. Czuć tu nieuchronność tragedii - nie dlatego, że bogowie tak chcieli, ale dlatego, że ludzie widzą tylko to, co chcą zobaczyć. Pozdrawiam. :)

@Simon Tracy Twój tekst to mocne, gorzkie wyznanie pełne rozdarcia między tradycją a współczesnością, między dumą a rozpaczą. Czuje się w nim rezygnację i desperację (w próbie zachowania tożsamości). Wiersz jest inspirujący.