Berenika97

@Ajar41@Naram-sinBardzo dziękuję!

@Konrad KoperTo dla mnie zaszczyt! Bardzo dziękuję! @Kamil Olszówka Bardzo dziękuję!

@LeszczymRozumiem Twój punkt widzenia. Nie mam jednak takich doświadczeń i dlatego nie potrafię nic sensownego napisać.

@Alicja_Wysocka - Bardzo dziękuję!

@LeszczymDla mnie to ciekawy, intelektualnie gorzki wiersz. Czuć w nim zmaganie się z niezrozumieniem. Alicja napisała, że lubisz żarty. Pozwolę więc sobie: Niedługo dotyk wróci z urlopu (taką mam nadzieję!) Zarzuty? Wycofane bez śladu, bo przecież nikt nie wie o co właściwie poszło! Serdecznie pozdrawiam!

ma suknię z kory mrówki plotkują o niej to przecież lipa

@DagnaNie musisz czytać! Ale dziękuję za opinię, jest niezwykle konstruktywna, mądra i inteligentna, po prostu z klasą. Pozdrawiam.

@Alicja_WysockaLubię kreatywne dzieci i to bardzo! Wówczas nazwałabym Cię Małą Księżną z dużą wyobraźnią. Teraz jesteś Księżną z ogromną wyobraźnią. W ubiegłym roku, w pociągu jechała ze mną matka z 6-7 -letnią dziewczynką. Matka do niej: "zajmij się czymś, masz kredki to sobie rysuj" Dziecko wzięło kartkę papieru i kredki - narysuję Boga - stwierdziło. Matka zasnęła, ale mała przyglądała się białej kartce i nic nie narysowa, zaczęła mi zadawać tryliony pytań. Gdy matka się obudziła, zapytała - dlaczego nic nie narysowałaś? Jak to! - oburzyła się dziewczynka (Kasia) , tu jest Bóg! Przecież on jest niewidzialny! A niebo? - drążyła matka. Kasia odpowiedziała: zgubiłam niebieską kredkę, ale to i tak tylko chmury. Cwaniara! - pomyślałam.

@LeszczymBardzo dziękuję! Dziś próbowałam je rozpisać — linijka po linijce. Ale sumienie nie lubi porządku. Zostawia brudne odciski między słowami. Nie chce rymu, tylko prawdy. Nie chce wersów — tylko łez. Więc pisałam, jak boli. Bez przecinków. Sumiennie.

@Leszczym Pewnie każdy ma swoją definicję wyrażenia "żyć należycie". Według mnie to żyć zgodnie ze sobą, ze swoimi wartościami - np. według Dekalogu, zasadami moralnymi typu: nie krzywdzić ani nie obrażać innych ludzi, nie krzywdzić zwierząt. Żyć świadomie, dbać o siebie i najbliższych, tworzyć pozytywne relacje z ludźmi. Być wsparciem (w każdym rozumieniu tego słowa) dla najbliższych. Można to rozwijać. Pozdrawiam! @Annna2Bardzo dziękuję! Staram się żyć "należycie" i mam z tego wieką satysfakcję. Pozdrawiam.

@[email protected] dziękuję za 💚!

@[email protected] dziękuję! Prawda z rynsztoka jest utajniona, głęboka, brutalna, mroczna, wstydliwa i najczęściej odrzucona. Ale zgadzam się z Tobą, że jest bezcenna!

@Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ale o tym powiedzeniu zupełnie zapomniałam. :) Czy to działa też w drugą stronę? :))) "Tom 1 każdej powieści powinien być jak mężczyzna: bierzesz go do łóżka i nie wypuszczasz aż do rana. A następnego dnia bierzesz do łóżka Tom 2". (To tylko mój feministyczny żart!) Pozdrawiam. @FaLcorN@[email protected] Bardzo dziękuję!

@Annna2Dobrze, że pomyślałaś o sercu, bo kocham książki. :) Dziekuję! @HialaBardzo dziękuję za aż tak piękną opinię. :) @Łukasz JasińskiPapierowe książki mają swoją historię , fizyczność i duszę. Między stronami – liść z dzieciństwa, Strony szeleszczą jak szept kochanka pod palcami ciszy. Na marginesach – westchnienia najbliższych, w rogu – data, która już nie wróci. Współczuję utraty księgozbioru (mam nadzieję, że to tylko tymczasowa sytuacja), sama mam do dyspozycji rodzinną bibliotekę i nie wyobrażam sobie jej utraty. Dziękuję!

@LeszczymBardzo dziękuję!

@LeszczymBardzo dziękuję, właśnie tak to czuję! :)

Jest takie miejsce, Ukryte przed światem, Gdzie goszczę codziennie Mą ukochaną. Siadamy razem, Dotykam jej ramion, Z najczulszym gestem, Jak umiem. Otwiera swe wnętrze. Pieszczę jej słowa. Już Księżyc czeka, By blask swój wplątać W naszą intymność. A ona prosi i obiecuje: „Poznawaj mnie ciągle, Zapraszaj na kawę, Przytulaj nocą. Twojej wyobraźni Otworzę furtkę.” Szkoda, że zawsze Potem odłożyć Muszę ją na półkę.

@Annna2W wierszu - bardzo piękne i emocjonalne słowa, rzeczywiście śmierć nie jest tu straszna, jest cicha i spokojna. Tak przewrotnie połączyłaś "białe półeczki" ze śmiercią - genialnie! I uosobienie miesięcy - kalendarzowe misterium. Piekny wiersz! Z przyjemnością przeczytałam najpierw pierwszą wersję, oczywiście nie wszystko zrozumiałam, ale bardzo ciekawie brzmi. Pozdrawiam.

@Waldemar_Talar_TalarDla mnie to autentyczny przekaz osoby, która nie chce myśleć o sprawach, które sprawiają ból.

@Waldemar_Talar_TalarBardzo dziękuję! @Nata_KrukBardzo dziękuję!

@violetta@Rafael Marius Bardzo dziękuję! 💚💚

@KwiatuszekMasz rację, mieszkam niedaleko lasu i czuję to niezwykłe powietrze. Bardzo dziękuję za 💚

@KwiatuszekBardzo dziękuję! 💚

@KwiatuszekBardzo dziękuję! 💚

@KwiatuszekBardzo dziekuję za 💚