Berenika97

@Annna2Twój wiersz bardzo mnie poruszył, ma duży ładunek emocjonalny. Umiejętnie zestawiłaś codzienne czynności z tragedią rodziny, używajac wzruszających metafor. Pięknie przypominasz o wydarzeniach z naszej historii. Ten wiersz powinna przeczytać dyrekcja Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, która chciała usunąć wystawę poświęconą rodzinie Ulmów.

@iwonaromaKrótko a jak bardzo zastanawia. Relatywizm jest ciągle obecny w naszym życiu, czasami nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo. Super!

@viola arvensisBardzo dziękuję! @Rafael Marius@sisy89Bardzo dziękuję! @[email protected] dziękuję!

@Waldemar_Talar_TalarBardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam. @Annna2Bardzo dziękuję za tak miły komentarz. Pozdrawiam. @viola arvensisBardzo dziękuję! Jestem zakłopotana taką miłą opinią. Pozdrawiam. @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! gdy zostanę twoją wyspą będę przyjmować wszystkie sztormy nie każdy dzień przynosi słońce lecz każdy mogę spędzić z tobą kolory pewnie zbledną z czasem lecz życia sens nie znajdziesz w barwach lecz w dłoniach które wciąż trzymamy chcę być twym portem nie uwięzią, nowym lądem nie mielizną @lena2_ @FaLcorN Bardzo dziękuję za serduszka.

@iwonaromaBardzo dziękuję! "słońce opada" - bardzo dobry wers. Wzięłam pod uwagę, że im bardziej na południe, tym zachody słońca są szybsze niż u nas. Ale bardzo dziękuję za sugestię. Pozdrawiam.

@Ajar41Pozwolę sobie nie zgodzić się z ową Epistemolożka z Poznania, albowiem przeczytałam jego "Tako rzecze Zaratustra" i uważam, że to bardzo ciekawy traktat filozoficzno-teologiczny, a więc wart czytania. :))) No ale można być przeciwnego zdania, tak ja ta osoba z Poznania.

Chcę być twoją samotną wyspą, schronieniem przed sztormem. Latarnią dającą światło, gdy mrok zabiera nadzieje. Chcę być przypływem niosącym ukojenie i być dotykiem fal gładzących ostre krawędzie wspomnień. Chcę być kolorem twoich źrenic, abyś mnie nie zagubił. Jesteś mi potrzebny, aby moje stopy, odciśnięte na piasku nie były samotne.

@Annna2Bardzo dziękuję za miły komentarz i serduszko. @HialaBardzo dziękuję, czasami mam wrażenie, że nawet przegania nas. @Alicja_Wysocka - bardzo dziękuję za serduszko!

@Annna2Piękne obrazy poetyckie robią wrażenie, świetnie łączysz motywy historii, natury i metafizyki.

Powiedział mi czas zmartwiony: "Nie chcę pędzić jak szalony! Dla mnie też zegar tyka. Jego tykanie ciągle mnie dotyka."

@Alicja_WysockaBardzo dziekuję!

@Waldemar_Talar_TalarLubię te krótkie wierszyki, a Twój przypomniał mi pewną letnią przygodę. :)

@viola arvensisJesteś bardzo miła, ale jeżeli myślę o poetce to mam na myśli Ciebie. Ja tylko bawię się słowami lub zapisuję to, co mi w "duszy gra". :) Dziękuję, że tu jestem. :)

@viola arvensisPo przeczytaniu Twoich strof czuję duchowe ukojenie, słowa płynące z potrzeby serca są bardzo prawdziwe i piękne.

@Jacek_SuchowiczDziękuję, świetna rada. Znalazłam nie matematyka. :)

@Annna2Bardzo dziękuję. Ostatnio doceniam coraz bardziej ciszę i swoje życie w niej. A modlitwa (różnie rozumiana) jest jego częścią. Pozdrawiam. @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję, całkowicie się zgadzam. Wiem, jak ważne jest wyciszenie, przystanięcie i spojrzenie na świat i swoje życie z pozycji orła a nie żaby. Pozdrawiam. @violettaBardzo dziękuję za serduszko. @viola arvensisBardzo dziękuję za serduszko. Dziękuję za piękne wiersze i przemiłą dedykację. Staram się stosować Twoje słowa: " Z dystansem patrzę na życie, jak ćmy lubię swoje ukrycie". Serdecznie pozdrawiam.

Gdy nadchodzi milknie świat, nie pyta, nie odpowiada, a słowa łamią się na krawędzi ust. Tylko ona zna ciężar wspomnień i trwa wiernie przy mnie, zbierając bezdomne myśli. A gdy milczy zbyt głośno, moje serce bije wolniej i wówczas musi wystarczyć mi modlitwa.

@Annna2@Annna2Wiersz wielowątkowy, przy każdym temacie - muszę się zatrzymać, wywołuje wiele refleksji. Jest tu historia i polityka, kultura i pamięć, tożsamość regionalna. I piękne metafory niosące nadzieje, końcowe wersy - cudne.

@andreas Bardzo dziękuję!

@Annna2Bardzo dziękuję, masz rację, może dlatego Parnas tak bardzo zadomowił się w świecie poezji. :)

@Lidia Maria ConcertinaNiepokój egzystencjalny dotyka dziś chyba każdego, bo przecież jesteśmy tu "tylko przejazdem". Świetny obraz współczesnych lęków.

@piąteprzezdziesiąte @Lidia Maria ConcertinaSerdecznie dziękuję za serduszka. :)

@LeszczymBardzo dziękuję!

Wzgórza Parnasu chłoną ostatnie światło słońce już spada milkną potoki wiatr zatrzymuje oddech boskie natchnienie sztuką jest światło nad Zatoką Koryncką płonie horyzont

@DagnaRozumiem, ostatnio na spotkaniu z literatami nasłuchałam się, że operowanie czasownikami jest pożądaną formą w przekazie. Oczywiście mozna to różnie oceniać. Dziękuję za przeczytanie tej tony "czasowników", którymi można określić niezwykłość "królowej nauk". Pozdrawiam.