Berenika97

część I Samirę o oliwkowej skórze (jest aniołkiem?), zbudził trzask szyby, jakby pękała noc a niebo krzyczało. Najbardziej chciała uchronić marzenia o miejscu, w którym śmiech nie cichnie. Nie będzie tu cudu, dziś nie pojawi się Prorok, Mesjasz ani Chrystus. Drzewo rodowe Samiry spłonęło. Zostały tylko osmalone gałęzie, bez liści. Ubrana w obce spojrzenia, zamknęła spiżowe drzwi duszy. Spogląda teraz przerażonymi, hebanowymi oczyma na świat, a ten woła: "Uśmiechnij się, przecież zostałaś wśród żywych!" część II Samira: Patrzysz na mnie, jakbyś widziała święty obrazek. A ja uczę się oddychać cicho, żeby nikt nie słyszał, że żyję. Nie chcę być aniołkiem, nie pamiętam Kany. Pamiętam krzyk matki i popiół na chlebie. Jest we mnie wstyd, że przeżyłam, braciszek był młodszy o jedno uderzenie serca. Nie umiem się uśmiechać.

@StraconyNie ma za co przepraszać, moja odpowiedź była z przymróżeniem oka. Poruszyłeś temat - rzekę, a feminizm feminizmowi też nie równy. Gdyby wszyscy mężczyźni byli tacy, jak piszesz, to na pewno kobiety nie traciłyby swojej kobiecej subtelności. No i kochałyby swoich urwisów. :) Pozdrawiam!

@Annna2Bardzo dziękuję! Piękno w życiu też boli. :) Pozdrawiam 💚

@Stracony Są tacy mężczyźni, co zerkają z ukosa a potem biegną w te "kłopoty" z uśmiechem

@GosławaBardzo piękny, intymny i sensualny wiersz.

@Maksymilian BronWiersz robi wrażenie, jest tu dużo mitologicznej symboliki (Charon, Syks, Orfeusz) , ale też są sprzeczności - kocham i nienawidzę. Relacja, która się odsłania jest głęboka ale i toksyczna. Pytanie na końcu wprowadza niejednoznaczność. Wiersz zatrzymuje.

@UtratabezStratyPisząc o społeczeństwie hermetycznym, miałam na myśli izolację obywateli od wpływów zewnętrznych, zwłaszcza od wpływów państw zachodnich - utrudnione podróżowanie, a więc brak możliwości poznawania innej kultury i religii, brak swobodnego przepływu informacji, wszechobecna cenzura. A co do samej religii - w tych latach ponad 90% Polaków określało siebie jako katolicy. Czyli podstawową życia duchowego były parafie. Ekumenizm jeszcze nie był brany pod uwagę, mniejszości religijne nie wychodziły na "zewnątrz" - również tworzyły swoje hermetyczne grupy. (oczywiście oprócz jednej społeczności)

@Jacek_Suchowicz nie daję kolców abyś się ranił ale po to, byś wiedział, że mam się czym bronić nie chcę budować czegoś z pozorów zbuduję od nowa tak ale z tego co sama wybiorę Bardzo dziękuję! @[email protected]@FaLcorN@RelsomBardzo dziękuję za serduszka!

@MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję! Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić? 🤔 @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! 🙂 @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję!

zetnę dla ciebie bez zmiłowania róże dla ulgi nie dla piękna bo mam w sobie kolce nieposłuszeństwa a żadna z nich nie będzie twoją ozdobą będą cierpiały gdy usłyszą trywialne "sto lat" jakby jeszcze miało coś między nami trwać podaruję ci również uśmiech w celofanie i już nie będę ładna nie będę spokojna miła wyrozumiała wyjdę bez makijażu nie schowam gniewu w koronkach sumienia zrobię siebie po swojemu

@FaLcorN Twoje wersy jak modlitwa, bo w tym świecie pełno cieni. Podoba mi się wiersz – pełen duchowego ciepła i pokory wobec życia.

@Migrena Miłość jako akt kreacji - niezwykłe ujęcie. Słowa płyną lekko, naturalnie i zabierają mnie w sferę mistyczną i cielesną jednocześnie. I niech trwają, niech się stwarzają, natura nie zna pojęcia "koniec". O ciszy nie piszę, bo poeci wiedzą lepiej, jak ją dotknąć.

@Alicja_WysockaZ perspektywy czasu, takie wydarzenia "zatrzymują" dzieciństwo, zakowiczają się w pamięci. A Twoja refleksja na końcu - super! Moją najładnieszą sukienkę zniszczyła w podstawówce koleżanka z klasy. Przyszłyśmy na zabawę andrzejkową w takich samych kreacjach, ja się uśmiechałam a ona wzięła sok pomarańczowy i mnie oblała. Pamiętam, jak wówczas przeleciała mi myśl przez głowę: normalnie jak w amerykańskich filmach! Miałam na myśli oczywiście te filmy dla nastolatków. :)))

@UtratabezStraty Dziękuję, że odpowiedziałeś. A Twój ostatni argument rodzi pytanie, czy wolność wyznania jest mniej znacząca od wolnosci uprawy konopi?

@Alicja_WysockaBardzo dziękuję! 💙

@RomaIleż tu napięcia,gniewu, miłości, "przekleństw" - to wybuchowa mieszanka ale działa, wiersz charakterny! Świetne zakończenie - wyłamujesz się z konwenansów. :)

@Nata_KrukRomantycznie i zmysłowo, nietypowe, zabawne zakończenie - bardzo mi się podoba. :)

@GosławaTeż "czuję cię" dzięki tym słowom, które łączą dotyk, kruchość z cielesnością.

@Annna2Ta historia jest prawdziwa , zmienione zostały nazwiska, nazwa miasta. Pastorstwo już nie żyje, smutna była też walka o pozostawiony przez nich cenny ksiegozbiór. Prasa rozpisywała się na ten temat. A pastor zrobił wiele dla Mazurów, równiez nagrywał gwarę mazurską, zbierał opowieści i legendy w tej gwarze.

@MigrenaBardzo dziękuję! Mam nadzieję, że było zjadliwe. :)

@[email protected] dziękuję!

@Nata_KrukBardzo dziękuję!

@Alicja_Wysocka@MigrenaPięknie dziękuję!💚

@Migrena Nie umiem tak od razu zostać na stałe ale może... zostanę na chwilę, na rogalika, na jeden wers przy kominku, na szept wśród trawy, na dźwięk Twojego bębenka i na ciszę między nutami. :)

@Annna2Wzruszyłam się, robię to zawsze, gdy czytam twe słowa. Pani Urszula napisała: "nadczynność myśli gonitwa zapędy galop zerwany w pół taktu zawały przystańmy wkrótce nas tu nie zastaną [...] przemija życie jak noc: w oka mgnieniu, przemija ziemia w ułamku promieni" Jak wiesz, to z "Raptularza" . 💔