Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewelina

Użytkownicy
  • Postów

    3 261
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    63

Treść opublikowana przez Ewelina

  1. @Rafael Marius to już całkiem niedobrze. Jak człowiek ma się skonfrontować z życiem, skoro nie potrafi z własnymi myślami...
  2. @Rafael Marius tak... Cisza przez wielu nie jest doceniana a szkoda, bo potrafi dać bardzo wiele, zwłaszcza w tym rozkrzyczanym świecie, w którym ciągle trwają igrzyska: kto bardziej, kto głośniej.
  3. @Rafael Marius i znów punkt wspólny, bo ja też z tych zachłannie myślących :)
  4. przygarnąłeś mnie współczuciem w tumanie chęci zaognionej łupinka po łupince rozwarstwiałeś jak cebulę i jak książkę otwierałeś namacalnie strona po stronie a czytałeś mnie z rozmachem /czytaliśmy razem/ zajmująco miła byłam i nie chybię twierdząc śmiało że tak było zawsze... i do dziś wspominam gdy w koszyku dłoni męskich przygarnąłeś mnie jak pisklę
  5. @Rafael Marius jak najbardziej, trzymają nas mocno i dobrze, bo nieraz wychodzimy z tego wariactwa zwanego życiem - cało, prawie bez szwanku
  6. Jaką siłę trzeba mieć, by wyprostować plecy skrajnie przygarbione? Ile lat uczyć się, że w miłości nie zawsze jest dobrze? Ile czasu umierać z rozpaczy, by jeszcze umieć się podnieść? Jak bardzo być ślepym, żeby belki w oku cyklopa nie dostrzec? Jaką trzeba wyobraźnię mieć, by widzieć życie w różowym kolorze? Ile lat księgi studiować, aby zrozumieć, że wszystko to marność...? ... Choć może myśleć o tym wciąż wcale nie jest tak rozsądnie?
  7. @Cor-et-anima niewielu raczej 🤔 Pozdrawiam :) @Brmajka dziękuję serdecznie Pozdrawiam :)
  8. @Cor-et-anima tak, zgadzam się. Choć pokornie podchodzę do zmian wyglądu, bo one są zawsze, bez względu na to czy ktoś dba o siebie czy też nie. Otwartą kwestią pozostaje stopnień, w jakim te zmiany zachodzą - tu faktycznie możemy powalczyć o dobry wygląd - aczkolwiek zmiany są nieuniknione. Czasu nie oszukamy. Pozdrawiam serdecznie :)
  9. cisza ulgę przynosi i czasem ból gasi gdy księżyc samotnie grasuje po barwach nocy a nawet jedna łza uśmierza i jedno spojrzenie w bezmiar uczynione szeptem i własnej ręki dotyk też ukoi czasem
  10. Są prawdy uniwersalne w kole życia i chce się żyć, bo to życie tak gładko kołem się toczy, przed siebie pędzi i nic że czasem na oślep, bo my w pasach zasad mocno przypięci - tych, które rodzice w dzieciństwie do głowy nam wepchnęli - czasem szło lekko, a czasem nie bardzo do nauki chętni - byliśmy nadmiernie krnąbrni. Ale i to bez znaczenia, bo życie kołem się toczyło i dalej się toczy. Czy z nami czy bez nas... Pędzi jak głupie i kręci się, wciąż kręci. Bezbłędnie na swój sposób - roztropnie, czasem hałaśliwie, a nawet frywolnie. Jak motyla rzucającego się na szybę, kwiat w urodzie cudny, stojący za oknem, nęci, tak życie nas zachęca z rozmysłem wielkim, a nigdy pochopnie - do wirażów szalonych z nim. Bo są prawdy uniwersalne w kole życia, wartości ponad czasem dla wszystkich pokoleń. Dzięki nim życie toczy się tak zgrabnie jak koło. Ale przyznać należy, że są chwile, gdy od nadmiaru wrażeń i zmartwień jest bardziej kwadratowe.
  11. @Somalija w środku wciąż pełna życia :) i to zdecydowanie skarb, którego czas nie odbierze. Pozdrawiam :)
  12. @Rafael Marius tak, taka przewrotność losu, wszystko się zmienia, wszystko płynie...
  13. @Rafael Marius @Rafael Marius to tylko dowodzi jak trudną sztuką jest sztuka poznania drugiego człowieka. Już pomijam, że czasem nawet siebie nie znamy dostatecznie dobrze.
  14. @Tectosmith dziękuję Ci serdecznie :) słowa uznania zawsze bardzo mobilizują. Pozdrawiam :) @Rafael Marius cudze wrażenia to tylko pewna interpretacja, niepozbawiona wad i luk. A pozory nader często mylą, a jednak tak ciężko im nie ulegać.
  15. kobieta - sroga jak zima zlodowaciała zastygła w latach i umęczona w głębi już dawno pustynia a w ruchach mozolna na ustach ma pieprz tylko gdy w gniewie przeklina i wygląd... ptaka nastroszonego oczy wielkie okrągłe jak na polowaniu sowa przyczajona a kiedyś była... jędrna soczysta niczym powietrze w linii równika i jak drapieżne zwierzę w dżungli między długimi lianami powabnie pląsała boso się tarmosząc i bez skrępowania w wielobarwnych liściach życia nektar i słodycz światu wokół szczodrze rozdawała kobieta - posąg przetrwała każdą burzę tysiące przeciwności i przeciwwskazań nastających na jej wrażliwą naturę i siłę która w niej tkwiła - od samego początku przeżyła - wszystko przepłynęła całe morze marzeń aż dotarła do spełnienia i nicości podły czas źle się z jej ciałem obszedł ale serca i duszy nie tknął one są i krzyczą wciąż tak samo jak kiedyś pięknie i doniośle
  16. @Tectosmith nie można odmówić racjonalności tej postawie. A wszystko w życiu ma zawsze i dobre i złe strony. Tak czy owak na coś się trzeba zdecydować i wybrać to co dla nas będzie najlepsze. Pozdrawiam serdecznie :)
  17. @Tectosmith dziękuję. A czy będzie nietaktem, jeśli zapytam czemu nie chcesz już przeżywać tego rodzaju emocji?
  18. @Marek.zak1 tak, masz rację. Warto się cieszyć. Życie jest takie krótkie. Pozdrawiam serdecznie.
  19. @ais oj ważne, ważne :) Pozdrawiam serdecznie. @Gosława zgadzam się. Miłość bywa niezniszczalna, a namiętność z czasem ulatuje. Pozdrawiam serdecznie
  20. @Somalija najpierw stawia na nogi a później... Różnie bywa :) ale...jest ryzyko....jest...;)
  21. @Rafael Marius nie da się tego lepiej ująć. Pozdrawiam serdecznie :)
  22. @Starzec tak? A to już zerkam na Twój :) Pozdrawiam serdecznie
  23. miłość krótkotrwała namiętna zabierająca oddech wraz z rozumem taka cielesna bez granic niebezpieczna i skazana na szybką śmierć odejdzie wraz z nasyceniem - niehumanitarnie z morzem kobiecych łez i niespełnionym bukietem obietnic odejdzie zanim na dobre pojawi się uczucie
  24. @Rafael Marius tak... robimy coś, mając jakiś zamysł, a los płata nam figla i trzeba to przyjąć z pokorą, ale wciąż robić swoje, nie zbaczając z obranej ścieżki.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...