-
Postów
3 559 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
67
Treść opublikowana przez Ewelina
-
@Leszczym i nigdy ich nie pojmę:)
-
@Leszczym czyżbyś łączył mądrość ze smutkiem?
-
@Tectosmith dziękuję :) Lubię pisać takie wiersze i jak uda mi się taki napisać to się cieszę, a jak komuś jeszcze się te moje wypociny spodobają to już w ogóle 😊 także dziękuję :) Pozdrawiam :)
-
@Asia Rukmini dziękuję Ci serdecznie😊 Obawiam się, że ja cała jestem liryczna :) Pozdrawiam deszczowo ale z uśmiechem :)
-
mchy wrastają w mchy i w korzenie na metr głęboko w ziemi osadzone albo i głębiej ujarzmione wilgoci ciężarem a ja wrastam ramionami w twoje ramiona i w całego ciebie osadzam się kobiecym ciałem lecz wciąż z oczami zamkniętymi w ruchach jak dzika kotka drapieżnie i niepewnie
-
zasłyszane na wiosnę
Ewelina odpowiedział(a) na Natuskaa utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Natuskaa pięknie! Pozdrawiam wiosennie :) -
@Deonix_ ależ nie chcę onieśmielać :)
-
onieśmielasz mnie zapachem w słowach jak skalpel masz ziarenka gorczycy ukryte - prawie niewidoczne smugą myśli spowite i przenikliwym wiatrem twoich przewinień i wykroczeń obezwładniasz mnie ulatuję jak ważka nad czarnym stawem skrzydła moczę w oparach szamocząc się z powietrzem i tlen łapiąc zachłannie lecz zbyt szybko - pochopnie dławię się ach gdyby tak wzlecieć pod obłok do swoich braci gwiazd i spłonąć w ich blasku pierwszy i ostatni raz ach gdyby tak spojrzeć ci gniewnie w oczy zanurzyć w głębiach i uciec najdalej chwytając się brzytwy skutecznie i wbrew woli wszechświata rozpłynąć się ach gdyby tak zrobić cokolwiek by uciec stąd
-
@Tectosmith dziękuję 😊 ... wino, wino 🤔 Kobieta jest jak wino i ja tyle mam wspólnego z tym trunkiem :) To znaczy, mam nadzieję, że tyle mnie z nim łączy, bo lata lecą 😅 Deszcz zalał Europę :) Ach wiosno, kiedy na dobre do nas zawitasz?:) Zołza się gdzie znowu podziała, wlazła w ciemną dziurę i okiem łypie a nie wylezie ;)
-
@Cor-et-anima jasna sprawa to, że czasem ciężko zrozumieć. Niestety żadna szkoła tego nie uczy - jak zrozumieć albo jak żyć z konsekwencjami cudzych decyzji, które czasem tak bardzo nas dotykają i na zawsze pozostawiają w nas ślad.
-
@Tectosmith a może kiedyś była? A smutek wynika z pustki, którą po sobie zostawiła? *** upiła się z miłości po tobie lecz nie wie czy nie za późno i wiatr nuci melodię że wszystko na próżno 💦💦💦 Chyba przez tą deszczową pogodę takie smęty dziś 🤦
-
@Tectosmith może... Pozdrawiam ciepło.
-
miała smutną duszę choć na zewnątrz taka wesolutka uśmiechała się szeroko zawsze szczerze od ucha do ucha a jej dusza wciąż była smutna
-
@Tectosmith @Tectosmith ja żałuję, że zaczęłam to robić tak późno w swoim życiu. Mam świadomość utraconych myśli, do których teraz chciałabym wrócić a nie mam jak... No cóż, trudno. Teraz już zapisuję w pamięci zewnętrznej :) Pozdrawiam
-
@Klip trzeba być czujnym od rana do nocy :) Pozdrawiam serdecznie i niestety rzęsiście deszczowo... Choć deszcz potrzebny :)
-
@tmp Nie przepraszaj, to zbędna kurtuazja w tym wypadku :) Każdy interpretaluje jak chce. A wiersze dają zawsze obszar szeroki do tego. Za to je lubię :) @tmp zauważyłam natomiast, że trzeba mieć talent do skracania i ujmowania treści w tak skoncentrowany sposób :)
-
@tmp rymowanka jak zawsze zgrabna :) tyle, że mój wiersz nie o tym ;)
-
czasem myśl przychodzi nieoczekiwanie bezbłędnie trafia w sedno by po chwili ulecieć zaginąć bez wieści z rozmachem w zapomnienie biegnąć dlatego myśli warto chwytać łapczywie nim skrzydła rozwiną i nie ulecą nim nie przeminą jak w życiu wszystko przemija są jak dzika zwierzyna - więc wiążę je mocno przeciągam przez palce i zapisuję w telefonie lub na kartce - klasycznie jak dawniej myśli bywają cenne a nawet unikatowe czasem są też zwyczajnie bolesne niczym widok drzewa połamanego zbyt silnym wiatrem myśli... jakie by nie były myślenia są warte
-
@Marek.zak1 doskonale to podsumowałeś. Dziękuję za komentarz i serducho. Pozdrawiam
-
@Pedro Cangrejo przyznam się, że trochę celowo nie zadbałam o te kwestie techniczne. Teraz myślę, że jeszcze bardziej powinnam uprosić tekst technicznie, bo tak wyszło ani tak ani siak i nie dziwię się, że na te sprawy techniczne zwróciłeś uwagę. Dziękuję za przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam!
-
@Tectosmith narrator czuje ten sam niedosyt. Sam nie wie, więc i jemu niedosyt doskwiera okrutnie.... Cóż :) samo życie, nie wszystko i nie zawsze jest jasne.
-
@Leszczym bo w tym cały jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz :)
-
- Przecież gdyby chciał...Poklepała się po ramieniu i zamilkła. Wiedziała doskonale, że nie da się poskładać nadziei, które z powodu jego milczenia, w jednej chwili rozsypały się w drobny mak. Cały jej świat dryfował teraz zupełnie mimowolnie i w rozchwiany sposób. Kołysał się jak samotna łódź na mętnym oceanie jej mglistych myśli. - Znajdzie tysiące powodów, całe mnóstwo przyczyn, morze racjonalnych argumentów, w których każe mi się zanurzyć...Przerwała myśl. Nie była w stanie snuć dalszych rozważań. W drżące dłonie schowała twarz - bladą jak papier i prawie przezroczystą. Zesztywniała w środku. Wszystko w niej choć żyło, było martwe. Zastygła w pozycji embrionalnej, jakby chciała ukryć swój ból, schować go przed całym światem, bo przecież nikt nie mógł się dowiedzieć jak bardzo cierpi i że jej wnętrze jest niesamowicie delikatne. Tylko poduszka, całkiem mokra od łez, znała jej sekret i tak miało zostać na wieki. - Przecież gdyby chciał... Powtarzała najboleśniejsze zaklęcie... Gdyby chciał... Błądząc tą jedną myślą, gładziła swoje delikatne dłonie. Rysowała na nich znane kształty, te którymi on pieścił jej plecy, kiedy nadzy leżeli, z lubością wpatrując się w siebie. Pragnęła, żeby był z nią teraz, żeby czas zniknął, a przestrzeń skurczyła się do rozmiarów ich ciał. Marzyła by go poczuć, stać się jego częścią i być z nim na zawsze. Tak po prostu i już nic więcej.
-
@Somalija pobiegam z Tobą... obiecuję, że będzie nie nudno a radośnie...
-
@tmp i coś w tym jest :)