Kamil Olszówka

Polecam także łaskawej uwadze mój wiersz zatytułowany ,,Niemieckie straty z Kampanii Wrześniowej".

Choć tajemniczy blask księżyca, Odbijał się nocami w gdyńskich kosynierów kosach, By ich naostrzone księżycowym blaskiem ostrza, Odbiły się wkrótce w przerażonych Niemców źrenicach, Przecinając wkrótce nici ich życia, W do zasadzek dogodnych miejscach… I choć szlachetną była ofiarność prostego kosyniera… - Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... Choć zaciekle broniono się w okopach, Nie szczędząc często własnego życia, Składanego w ofierze na Ojczyzny ołtarzach, Którymi były wrześniowych bitew pola, Gdy pot zaschnięty i krew zakrzepła, Okraszały lico martwego żołnierza… I choć dała przykład niezłomnego męstwa piechota... - Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... Choć pozwolił skutecznie zaskoczyć przeciwnika, Bohaterskiej kawalerii niejeden brawurowy wypad, Na tyły niczego nie podejrzewającego wroga, By opracowywane miesiącami plany przebiegłe pokrzyżować, Ku wiekopomnej chwale polskiego oręża, Tlącej się w rzewnych siwowłosych starców wspomnieniach… I choć stanęła na wysokości zadania kawaleria… - Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... Choć skuteczny polskiej artylerii ostrzał, Mógł odwiecznego wroga plany pokrzyżować, Równą tysiącom grzmotów siłą huraganowego ognia, Skumulowaną w stalowych wypolerowanych pociskach, Całe połacie ziemi zrównać, By zatańczyły płomienie na posępnych pogorzeliskach … I choć poruszyła ziemię potężna artyleria... - Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... Choć jedynie lekko opancerzona tankietka, Samotnie nieraz stawić czoła musiała, Stalowym bestiom Wehrmachtu w pancernych starciach, Na skrzących niegdyś zielenią polach, Obracanych w dogasające pogorzeliska, Przechylając na swą stronę szalę zwycięstwa… I choć ze stali była pancerniaków duma... - Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... Choć pociągów pancernych potężna siła ognia, Mogła skutecznie całą nacierającą dywizję zatrzymać, Niczym solidna rycerska tarcza, Żelazny topór wymierzony w głowę rycerza, By utknąwszy w jej wyrąbanych szczelinach, Tym łatwiej był wytrąconym z dłoni przeciwnika… I choć polskich pociągów pancernych potęga zadziwiała… - Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... Choć okręty podwodne skryte w morskich głębinach, Dniami i nocami strzegły polskiego wybrzeża, Polując wytrwale na potężne pancerniki nieprzyjaciela, W przemyślnie rozplanowanych z wykorzystaniem min zasadzkach, Kryjąc odważne załogi w swych stalowych kadłubach, Niczym ciało pięknego rycerza średniowieczna zbroja… I choć niezatapialny był Honor polskiego marynarza... - Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... Choć rozpostarte stalowych ptaków skrzydła, Strzegły niewzruszenie polskiego nieba, Przeszywając je jasnymi smugami po pociskach, By dosięgły skutecznie samolotów wroga, By stanęły niebawem w ognia płomieniach, Ich kadłuby podziurawione wylotami po pociskach… I choć szaleńczą była polskich lotników odwaga… - Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... I choć szlachetną była ofiarność prostego kosyniera… I choć dała przykład niezłomnego męstwa piechota... I choć stanęła na wysokości zadania kawaleria… I choć poruszyła ziemię potężna artyleria... I choć ze stali była pancerniaków duma... I choć polskich pociągów pancernych potęga zadziwiała… I choć niezatapialny był Honor polskiego marynarza... I choć szaleńczą była polskich lotników odwaga… Nie zdołano… Nie zdołano… Nie zdołano odeprzeć odwiecznego wroga... Choć… Była szansa... Była Nadzieja... - Wiersz poświęcony Pamięci Bohaterów Kampanii Wrześniowej.

@iwonaroma Najserdeczniej Dziękuję... Polecam także szczególnej uwadze mój długi wiersz zatytułowany ,,Niesłyszalna kołysanka i sny z dzieciństwa" Również jest w bardzo baśniowym i balladowym klimacie... @jazzkółka Najserdeczniej Dziękuję... Motyw kruków pojawia się także w moim długim wierszu zatytułowanym ,,Pobojowisko pod Grunwaldem A.D. 1410". Z kolei motyw orła pojawia się w moim wierszu ,,Spoglądali na orły Piastowie".

Biały kruk symbolizuje, Rzadkość niespotykaną w całym świecie, Niedościgły wzór niesłychaności, Materialny symbol niespotykaności, Białe kruki symbolizują księgi unikatowe, Arcyrzadkie egzemplarze kolekcjonerskie, Zaś w przyrodzie białego kruka dojrzenie, Nierzadko cudem bywa nazywane, Lecz posłuchajcie co prawi poezja, Wieść to bowiem będzie niezwykła, Lecz na pytanie czy prawdziwa, Odpowiedź nie jest już oczywista… U świata zarania, U początków przyrody istnienia, Wszystkie kruki wyłącznie białe były, Czarnego upierzenia w ogóle nie znały, Przed tysiącleciami, Przed pierwszymi ludzkimi osadami, Białe kruki były tak powszechne, Jak latem dmuchawce na wielkiej łące… Lecz paskudne, czarne czarownice, Na miotłach swych nocami latające, Białym krukom zawistnie zazdrościły, Upierzenia ich szlachetnej bieli, Nawet nocne strachy w ciemnych lasach straszące, Białych kruków bały się srodze, Gdy białego kruka w ciemnym lesie postrzegły, Pomiędzy gałęziami natychmiast czmychały, I nawet paskudne błotne ropuchy, W śnieżnobiałe kruki wlepiały swe oczy, I niewidzialne nocne zmory, Około stad kruczych nocami się uwijały… I rzucały swe klątwy czarownice zawistne, Na krucze stada z oddali się bielące, Całymi tylko knuły nocami, Jak pięknego ich upierzenia ptaki pozbawić, Niemniej nocne upiory, Na widok białych kruków przeraźliwie wyły, Z pustych oczodołów w ich kierunku iskry sypały, Iskrami biel ich zamierzały spopielić, I szkaradne leśne gnomy, Na piękne ptaki, nocne czyniły zasadzki, Pod osłoną nocy przemyślnie się skradały, Śpiące ptaki przykrótkimi rękami pochwytywały… I pobrudziły brudami tego świata, Mądre ptaki swe białe pióra, Śnieżna biel piór kruczych, Padła ofiarą zawiści sił nieczystych, Plugawy bród całego świata, Do śnieżnobiałych piór bezwstydnie przylegał, Tak jak często na ludzkiej psychice, Odbijają się słowa plugawe, Tak jak człowiek wrażliwy, Od zła nie ustrzeże swej psychiki, Tak te mądre kruki, Upierzenia swego nie potrafiły ustrzec bieli… Posępne czarne kruki, Symbolizują ludzi skrzywdzonych, Którzy kiedyś ludźmi prawymi a zacnymi byli, Lecz trwale zostali skrzywdzeni, Lecz nadal możemy znaleźć kruka białego, Który symbolizuje człowieka prawego, Którego świata nie imają się brudy, Lecz wytrwale strzeże bieli swej duszy!

Zapytałem w duchu nisko przelatującą jaskółkę, Jakie jest jej największe marzenie, Czy niczym letnia pogoda ulotne, Czy niczym kamienne posągi bogów trwałe, Lotem koszącym tnąc powietrze, Odpowiedziała mi zaraz tegoż poświstem, Iż jej największym ptasim marzeniem, Jest w drewnianym wnętrzu Rugiewita gniazda uwicie, By pod ustami drewnianego posągu, Spocząć ciemną nocą w przytulnym gniazdku, By być bezpieczną od nocnego chłodu, Ustrzeżoną dożywotnio od dokuczliwego głodu, By nie doskwierały już letnie upały, W cieniu siedmiu jego dumnych dębowych twarzy, By w przyjaznym mroku wielkiej zasłony, Zmrużyć do snu zmęczone jaskółcze powieki… Gdy ciemną nocą maleńkie „boże ptaszki”, Śpią w olbrzymiego posągu wnętrzu drewnianym, Śnią o lepszej przyszłości dla całej słowiańszczyzny, W drewnianym bogu księżycowym blaskiem spowitym, By wraz z swymi jaskółczymi siostrami, Zwiastować ludziom początek wiosny, Gdy przebiją śnieżną czapę pierwsze przebiśniegi, Obwieszczą ludziom koniec zimy małe jaskółeczki…

@[email protected] A współczesność niestety bywa bardziej przerażająca niż historia...

@[email protected] Jeśli spodobał Ci się ten wiersz, polecam także łaskawej uwadze mój wiersz zatytułowany ,,Modlitwa księżniczki Wandy". Miłego dnia!

@Wiesław J.K. Najserdeczniej Dziękuję... Dla takich właśnie wyjątkowych komentarzy warto pisać kolejne teksty! Historia jest moją wielką życiową pasją... Bardzo chętnie dzielę się tekstami mojego autorstwa z szerszym gronem odbiorców. Przenigdy także nie wolno nam zapominać o generale Tadeuszu Rozwadowskim! Polecam także szczególnej uwadze mój długi wiersz zatytułowany ,,Patriotyzm zaklęty w tysiącach szabel", poświęcony właśnie pamięci bohaterskich ułanów walczących w wojnie polsko-bolszewickiej! Uważam że obydwa te teksty mojego autorstwa napisane dla uczczenia rocznicy Bitwy Warszawskiej świetnie się nawzajem uzupełniają.

@[email protected] Według Kroniki Fredegara Samon miał być żonaty z dwunastoma słowiańskimi żonami, z którymi spłodził dwudziestu dwóch synów i piętnaście córek. Polecam także szczególnej uwadze mój długi wiersz zatytułowany ,,Dwanaście żon króla Samona" poświęcony właśnie pamięci tychże...

@sowa Ze śmiechu spadłem z krzesła! Pozdrowienia z podłogi!

@sowa Za to ty za twój arcywybitny wiersz o ,,członkach tęgich takich z rozkosznym kuperkiem" to powinieneś dostać Nobla z literatury... http://poetyckie-zacisze.pl/modlitwa-geja-w186208.html

@[email protected] Odpowiedzią na to retoryczne pytanie jest mój długi wiersz zatytułowany ,,Łzy Samona". Pozdrawiam!

@[email protected] Przeczytaj moje długie wiersze ,,Zew Historii…" i ,,Złoty klucz do Tajemnic Historii" to przekonasz się do tej przepięknej dziedziny nauki. Miłego dnia!

@Wiesław J.K. Najwspanialszym jednak darem, jaki Polska otrzymała od losu w tamtych pamiętnych latach, był przepiękny, ratujący polską niepodległość, cudowny wręcz, węgierski pociąg z amunicją, który dotarł na stację kolejową w Skierniewicach 12 sierpnia 1920 roku… Liczący 80 bezcennych wagonów! Zawierający 22 miliony pocisków, w ciągu dwóch następnych dni rozdzielonych pomiędzy wspaniałych polskich żołnierzy! Śmiało wysunąć można hipotezę, że węgierskie pociągi z amunicją, które Polska otrzymała w decydującym momencie wojny polsko-bolszewickiej, to najwspanialszy prezent, jaki Polska otrzymała w całej swojej ponad tysiącletniej historii! @sowa Wszystkie Jego wiersze biją na głowę twoje! Więc niby dlaczego twoja opinia miałaby być dla mnie ważniejsza niż jego??? https://www.twojewiersze.pl/pl/autor,YjFyNSc5VDNaM282OjZ0NzwyMjI

@violetta Choć st. szer. Istvan Prazsenka jest postacią fikcyjną, chciałem przez jej stworzenie oddać hołd tym wszystkim węgierskim ochotnikom, którzy owego pamiętnego 1920 roku przelewali za Polskę swoją krew. Zarówno tysiącom Węgrów, którzy polegli w wojnach polskich w latach 1919-1921, jak i tym kilkuset Węgrom, którzy walczyli w Bitwie Warszawskiej 1920 roku…

@violetta Bzdura! Gdyby nie węgierska pomoc dla Polski w czasie wojny polsko-bolszewickiej Polska jako państwo wtedy by nie przetrwała! Najwspanialszym jednak darem, jaki Polska otrzymała od losu w tamtych pamiętnych latach, był przepiękny, ratujący polską niepodległość, cudowny wręcz, węgierski pociąg z amunicją, który dotarł na stację kolejową w Skierniewicach 12 sierpnia 1920 roku… Liczący 80 bezcennych wagonów! Zawierający 22 miliony pocisków, w ciągu dwóch następnych dni rozdzielonych pomiędzy wspaniałych polskich żołnierzy! Śmiało wysunąć można hipotezę, że węgierskie pociągi z amunicją, które Polska otrzymała w decydującym momencie wojny polsko-bolszewickiej, to najwspanialszy prezent, jaki Polska otrzymała w całej swojej ponad tysiącletniej historii!

@sowaAle znakomity poeta Kornel Passer przyrównał mnie do dawnych Mistrzów poezji, pod jednym z moich wierszy pisząc dosłownie: ,,To drugi Twój wiersz , który tu przeczytałem i drugie moje pozytywne zaskoczenie, że dziś wciąż można tak pisać. Tak, to znaczy z kreacją rzeczywistości zewnętrznej wobec świata psychiki podmiotu lirycznego, uwolnionej od ciągłego epatowania czytelnika swoim cierpieniem psychicznym i innymi mękami. Tak pisali dawni mistrzowie, tworząc historie i opowieści, co sprawiało, że czytanie poezji była równie ciekawym zajęciem, co czytanie beletrystyki". https://www.twojewiersze.pl/pl/wiersz,aTFDNmA4cDcoM0M5PjA3MnU4bjc Tak więc zostałem przyrównany do dawnych Mistrzów! Podasz mi choć jeden powód, dla którego twoja opinia na mój temat miałaby być dla mnie ważniejsza od Jego opinii???

@Andrzej_Wojnowski Najserdeczniej Dziękuję... Dla tak wyjątkowych linków warto pisać kolejne teksty! Polecam także szczególnej uwadze mój długi tekst zatytułowany ,,Węgierskie pociski, węgierskie serca". Uważam że obydwa te teksty mojego autorstwa napisane dla uczczenia rocznicy Bitwy Warszawskiej świetnie się nawzajem uzupełniają.

@sowa Akurat taka zniewaga zdecydowanej riposty wymaga! Przeczytaj mój długi wiersz zatytułowany ,,Zaśnij stary historyku" a przekonasz się jak barwnie potrafię odmalować głębię psychologiczną moich bohaterów literackich! A jeśli przeczytasz mój długi wiersz zatytułowany ,,Kłótnia Sfinksa z księżycem" to przekonasz się, że nawet w kamienne posągi potrafię wpoić ludzkie emocje!

@Corleone 11 Najserdeczniej Dziękuję... Dla tak wyjątkowych opinii warto pisać kolejne teksty! Polecam także szczególnej uwadze mój długi wiersz zatytułowany ,,Patriotyzm zaklęty w tysiącach szabel". Uważam że obydwa te teksty mojego autorstwa napisane dla uczczenia rocznicy Bitwy Warszawskiej świetnie się nawzajem uzupełniają. A teraz tytułem sprostowania obraźliwych pomówień pod moim adresem. Ten człowiek [sowa/woda] wylał na mnie wczoraj istne wiadro pomyj, więc nie mogłem udawać że deszcz pada... https://www.opowi.pl/wegierskie-pociski-wegierskie-serca-a86469/ Pozdrawiam Najserdeczniej! @staszeko Najserdeczniej Dziękuję... Konstruktywna krytyka zawsze jest przeze mnie mile widziana. Polecam także szczególnej uwadze mój długi wiersz zatytułowany ,,Patriotyzm zaklęty w tysiącach szabel". Uważam że obydwa te teksty mojego autorstwa napisane dla uczczenia rocznicy Bitwy Warszawskiej świetnie się nawzajem uzupełniają. Niedawno dostałem astralny ochrzan za to że ośmieliłem się napisać cokolwiek dobrego na temat Rosjan, więc wolałem nie ryzykować... https://niepoprawni.pl/blog/kamil-olszowka/fraszka-o-liczeniu Pozdrawiam Najserdeczniej!

@Wiesław J.K. Będzie mi bardzo miło jeśli pod każdym z przeczytanych moich wierszy pozostawisz jakiś merytoryczny komentarz. Pozdrawiam!

@Wiesław J.K. Najserdeczniej Dziękuję... Polecam także szczególnej uwadze mój długi wiersz zatytułowany ,,Złoty klucz do Tajemnic Historii" @sowa @sowa Proszę najuprzejmiej... http://poetyckie-zacisze.pl/klotnia-sfinksa-z-ksiezycem-w183701.html

@Wiesław J.K.Polecam także szczególnej uwadze mój długi wiersz zatytułowany ,,Zew Historii..."

@Łukasz Jasiński Tak bardzo marzy mi się pełnometrażowy film fabularny o bitwie o lotnisko Bielańskie w pierwszych dniach powstania warszawskiego!!! Taka megaprodukcja z widowiskowymi scenami batalistycznymi! Niestety batalistyka w polskich filmach wojennych kuleje. Ale wzorem mogło by być jugosłowiańskie kino partyzanckie (szczególnie Film ,,Diverzanti”) i czechosłowacki serial ,,Povstalecká história” (4 ostatnie odcinki ). I zdecydowanie taki film powinien trwać około trzech godzin! Mjr Adolf Pilch ps. „Góra”, „Dolina” powinien pośmiertnie zostać odznaczonym Orderem Orła Białego!!!

@Sylwester_Lasota No cóż... Myślę że najlepszą odpowiedzią na Twój wpis będą dwa moje długie wiersze zatytułowane ,,Zew Historii…" i ,,Złoty klucz do Tajemnic Historii". Pozdrawiam!