Poezja to życie

Ból to życie Bo okrutne jest istnienie Gdy wiesz że nie czeka cię Po śmierci żadne zbawienie Wiara to kłamstwo Bo wiary nie ma To tylko słowa Zapisane w starej księdze Sprzed dwóch tysięcy lat A realny jest tylko ten świat

@Naram-sin To twoja opinia i każdy ma prawo do własnej

@Naram-sin Poezja jest wszędzie. W każdym oddechu, w każdym uśmiechu.

Jedno miejsce Jeden czas Zgubiliśmy oddechy Nie ma nas A życie wciąż Do przodu gna Zostawiając wszystko Za sobą

Sny i marzenia Nic do stracenia Życie utkane Z myślą fantazji I lampka czerwonego wina Cóż więcej potrzeba Do szczęścia?

Płatki róży Czysta miłość Bezwarunkowa Ciepło domowego ogniska I jej dobre rady Pomoc zawsze i wszędzie To właśnie ona Matka...

Powiedz Czy warto było marzyć I śnić o świecie Który dawno temu Odszedł w zapomnienie I gdzie miłość to było Jedyne człowieka marzenie A każdy powrót Do domu Był powrotem w ramiona Tej ukochanej osoby

Krew wypłynęła Z jego boku Potem krzyczał Gdy umierał na krzyżu: "Boże mój Boże czemuś mnie opuścił?" I wydał ostatnie tchnienie Skończyło się zbawiciela istnienie A więc mój kochany Jezu Chryste! Czy jesteś ze mną? Słyszysz mnie? Patrzysz z góry? Oceniasz moje uczynki? Przecież jestem tylko Podłym grzesznikiem Niegodnym zbawienia Chryste usłysz mnie! Chryste uratuj mnie! I pozwól poczuć się Jak w jakimś pięknym śnie Jezu Chryste...

I co nam przyszło? Żyć w ciekawych czasach Gdzie kłamstwo to prawda Która wychodzi z ust polityka A iluzje szczęścia sprzedają W zielonych pigułkach Dla każdego coś dobrego!

Nie ma słów W twoich ustach I zgasło niebo Świat się nagle skończył Oddechy umarły Życie odeszło I została wieczna pustka

Idę Kroczę Walczę Tak jak każdy O lepsze jutro I o sny i marzenia Które nigdy się nie spełnią

Świat traci Swój sens I umierają gwiazdy A ciemność jest Jedynym ratunkiem Bo ramiona nocy Nigdy nie były tak wygodne

Światło przegoni mrok Tak jak ty wprowadzisz Pokój do mojego serca I nawet w deszczowe dni Połączymy się w jedności Ocalimy nasze istnienia Brodząc w morzu miłości Jeszcze ten jeden ostatni raz

Tylko ty I twój wzrok Skupiony na mnie Nie pozwala mi Nawet na chwilę odetchnąć Potem odchodzisz A twoja nieobecność Sprawia mi ból Bo samotność W czterech ścianach Ma zawsze Słodko gorzki posmak

@Naram-sin A jak Ci się podoba wiersz?

@Naram-sin Tak

Jeden dzień Chłodna dłoń Serce złamane Ostatni pocałunek Ból życia Jej pierwszy orgazm Czas jak blizny Krzyk w ciemności Papieros i kawa Randka ze śmiercią

@Naram-sin To twoje zdanie i ja je szanuje.

@Naram-sin Najlepsze są niedopowiedzenia

Twarze ludzi W tłumie Tak podobne Do siebie A jednak tak inne Tak jak ty i ja I druga strona lustra Tam nie znajdziesz Żadnych odpowiedzi

Prawda i tak W końcu zwycięży Gdy chodzi o ideały Odnajdziesz ją Na końcu drogi Ale z niej nie ma wyjścia Bo to ślepa uliczka Czy to wszystko To jednak kłamstwo?

Chmurzy się Słońce się schowało A słowo ciałem się stało I z ust twoich Prawda ujrzała Światło dzienne Na ołtarzu życia

Jej serce Skrywa tajemnicę Zapisaną W osobnych bytach Jej ciało To otwarta księga Z której czytam Prozę życia Jej dusza To kruchy fragment Z którego zbieram Prawdę o istnieniu

Tak czy siak Odnajdziemy się Bo na końcu drogi Połączy nas kiedyś Wspólny los Zapisany tam wysoko W gwiazdach na niebie

Na cmentarzu Słychać szum liści Słońce przebija się Delikatnie przez chmury A czas jakby zatrzymał się W miejscu To będzie taki ładny dzień