Poezja to życie

O dniu piękny! Otwórz przede mną Prawdę o wszystkim Niech zobaczę Życie w rozkwicie I twoje kolana Całe w siniakach Od klęczenia Przede mną

Słońce Cienie Nadzieje A los wciąż Z nas się śmieje Bo zamiast patrzeć W przyszłość Wciąż patrzymy wstecz A tam nie ma nic Poza chłodem wiatru I czasem który minął bezpowrotnie

Jesteśmy tak różni od siebie Jak dzień i noc I trzymamy się życia Tak kurczowo Marząc o własnym kawałku nieba Na tym podłym świecie Więc dlaczego ten ogromny smutek Uderza w nas z podwójną siłą?

Ryba psuje się od głowy (Tak jak my) Przemierzając ścieżki niebieskie W utraconym raju I pisząc historie na nowo (Tak jak pisze się każde słowo) Moją i twoją krwią

Piękna dziewczyno (Noc nigdy nie zasypia) Jej gorące uda (Smutek to radość) Ona przychodzi i odchodzi (Każdy umiera w samotności) Jej uśmiech to klątwa (Zapach deszczu jest taki podniecający) Tak szybko upada na kolana (Miłość to trochę ciepła w sercu)

Jestem słońcem Jestem cieniem Jestem twoim sumieniem

Jestem (A ty jesteś?) Słyszysz mnie? Rozumiesz i czujesz? Czy giniesz w tłumie (Giniesz w szumie) Chłodnego wiatru I śpiewu ptaków

Twoje brzydkie blizny I trochę golizny A serce otwarte na nowe pomysły (Tak szybko gasną nam wszystkie zmysły)

Poezja to życie Poezja to świat Poezja to tlen Poezja to wciąż za mało jest!

Poleć ze mną W zaświaty (I odrzuć stare paradygmaty) I poleć ze mną W odległe krainy (Tylko nie wpuść mnie w maliny) I poleć ze mną W dalekie światy (Wąchać kobiece kwiaty)

Nie ma zbawienia W twoich oczach (Jest tylko słodkie szaleństwo) A piekło, niebo i raj To obce słowa Więc kochaj grzech (I zabij Boga w sobie) Przecież to takie proste (Niech ognie piekielne pochłoną wszystkich) Nawet ciebie i mnie I zostaną wypowiedziane tylko trzy słowa: "Raju nie będzie''

(Czas leczy rany) I tylko przez jakiś czas Ból w nas żyje (Nikt tego nie ukryje) Bo światło przegoni mrok A życie wygra ze śmiercią I nie będzie już więcej pogrzebów (W słoneczne i deszczowe dni) (Tylko nieśmiertelność mi się śni)

Być dobrym człowiekiem (Mieć w sercu choć trochę miłości) Czy to są wysokie standardy? Czy jestem coś warty? Ale to i tak nie ma znaczenia (Bo moje słowa giną) (Wraz z szumem jesiennego wiatru)

Żyj tak aby niczego nie żałować I swojego życia nie zmarnować Budzić się czasem o świcie I patrzeć jak kwitnie życie I kochać się tak mocno przy każdym Wschodzie i zachodzie słońca (Kochać się tak bez końca)

Pokaż mi wszystkie Kolory piekła i nieba No pokaż mi! (Tak trzeba) Pokaż mi świat doskonały W swojej niedoskonałości Pokaż mi świat wolny od miłości!

Pamięć o Tobie Nie umrze nigdy mój kochany Tato! Bo byłeś promykiem słońca W moich trudnych momentach I dzięki Tobie wierzyłem że Nadejdzie lepsze jutro Lecz każda strata boli tak samo Bo rodzic to cały świat swojego dziecka Ale rany się kiedyś zagoją (I wyjdzie w końcu słońce)

Byłaś wczoraj (I jesteś dzisiaj) To mnie trzyma przy życiu Bo twój dotyk czyni cuda (A ja wierzę w cuda!) Więc niech nam się uda! Być obok siebie i żyć razem Karmiąc się marzeniami i wspomnieniami (Zapisanymi w naszym pamiętnikach)

Słońce umarło Wraz z twoim odejściem I nic już nie cieszy Ani nie bawi tak jak dawniej Bo serce mam rozbite Na drobne kawałki Moja iskierko nadziei Dlaczego tak szybko zgasłaś? Tylko noc, noc, noc Ciemność i ból w moich oczach (Ta przeklęta śmierć zabiera nam wszystkich bliskich!)

Nasze pocałunki (Nasze łzy) Nasze sny (Ja, ty i my) A ty usłysz mnie (Usłysz) Jestem tutaj (Jestem) I żyję, tworzę, oddycham tobą (Robię to co inni robią) Nasze pocałunki (Nasze łzy) Nasze sny (Nasze ja, ty i my)

Moje łzy nie są Dla ciebie czymś nowym I gdy całuję cię w usta (To odczuwam bożą ulgę) Więc proszę cię moja droga Nie gniewaj się na mnie I poczuj się ten ostatni raz (Jak w pięknym śnie) Bo wszystko będzie dobrze Odkupię swoje winy I zanurkuję w tym smutku oceanie Zobaczysz moje ty kochanie (Dla ciebie rodzę się i umieram tak wiele razy)

Ten świat tonie W morzu łez Czy nadszedł w końcu Ludzkości kres? Bo choć oczy mamy Zamknięte to usta otwarte (I znamy prawdę)

Słońce to ja (Bo niosę światło) A noc to ty (Bo kochasz ciemność) Życie to ja (Bo kocham trwać) A śmierć to ty (Bo lubisz odchodzić) Dobro to ja (Bo nie ma sprzeciwu) A zło to ty (Bo ''nie'' znaczy ''tak'')

Słońca nie ma bo w sercu Jest tylko jesień A deszcz powoduje tylko Kolejny dreszcz na twoim ciele I szare barwy przykryły Te słoneczne i optymistyczne Ale kiedyś znowu wróci lato I uśmiech wróci na nasze twarze A tymczasem ja znowu maluje Te czarno białe szarzyzny pejzaże

Żyje nadzieja w nas Na lepszy czas Bez drobnych smutków I złamanych serc Bez drożyzny w sklepach I bez złych ludzi Mówisz to utopia (Takiego świata nie będzie) Taki świat nie istnieje (Głupcy porzućcie wszelką nadzieję!)

Każde ciało mówi: "Bierz mnie'' A każde serce mówi: ''Kochaj mnie'' I każde usta mówią: ''Całuj mnie" Ale to przecież takie trudne Wybrać spośród tak wielu Więc niech chłodna noc Przyniesie wszystkie odpowiedzi A słońce wczesnym rankiem Rozwieje wszelkie wątpliwości (Obudź się w końcu!)