Poezja to życie

Czasu wciąż Tak mało Bo w gonitwie Myśli wszystko ucieka I zostaje tylko Szum chłodnego wiatru W kapryśne I deszczowe lato

Życie to gra Której nie możesz wygrać Miłość to sen Który wydaje się prawdziwy A śmierć to otchłań I ciemność Której nie chcesz doświadczyć I której nie chcesz poznać

Jestem głosem Wołającego na puszczy I walczę z każdym dniem Kurczowo trzymając się Fotela na którym siedzę A świat kręci się dalej I nic się nie zmienia Bo kolory i smutek (Już dawno) Straciły swoje znaczenia

Miłość przychodzi I uderza ze zdwojoną siłą Dokładnie tak jak ty Królowa zaklęta w czasie Której łzy radości Nie wysychają W gorącym słońcu Która wie, że nasze usta Spotkają się w końcu

Ten dziwny czas I trochę chłodu W moim sercu Przez który zapominam Kim tak naprawdę jestem I co tutaj robię W te burzowe dni i noce

Miłość cię odnajdzie Na krętej drodze życia Bo wyczujesz jej każdy oddech I każdy szept Na swojej zimnej skórze I nic nie zatrzyma cię Przed wpadnięciem W jej sidła

Cicho sobie rozmyślam Nad tym światem I idę tam gdzie mnie Oczy poniosą W siną dal A czas nie jest Moim sprzymierzeńcem W walce O lepsze jutro

Ciepły miesiąc Lato się zaczyna Szum fal budzi mnie A promienie słońca Uderzają swoim blaskiem (Prosto w moje oczy) Życie jest piękne O tej porze roku Na każdej plaży w okolicy

Raz dwa trzy Zaczyna się gra I piękne sny W której to ty Jesteś głównym aktorem A twoje życie To teatr zdarzeń Na których czas Odcisnął swoje piętno

@Naram-sinJa akurat jestem katolikiem ale ten wiersz napisałem z perspektywy osoby niewierzącej. W wierszu jest przedstawiony obraz zatwardziałego ateisty, który nie wierzy w Boga, szatana, niebo, czyściec ani piekło. Po śmierci nie ma nic. Jest totalna pustka i ciemność.

Ból to życie Bo okrutne jest istnienie Gdy wiesz że nie czeka cię Po śmierci żadne zbawienie Wiara to kłamstwo Bo wiary nie ma To tylko słowa Zapisane w starej księdze Sprzed dwóch tysięcy lat A realny jest tylko ten świat

@Naram-sin To twoja opinia i każdy ma prawo do własnej

@Naram-sin Poezja jest wszędzie. W każdym oddechu, w każdym uśmiechu.

Jedno miejsce Jeden czas Zgubiliśmy oddechy Nie ma nas A życie wciąż Do przodu gna Zostawiając wszystko Za sobą

Sny i marzenia Nic do stracenia Życie utkane Z myślą fantazji I lampka czerwonego wina Cóż więcej potrzeba Do szczęścia?

Płatki róży Czysta miłość Bezwarunkowa Ciepło domowego ogniska I jej dobre rady Pomoc zawsze i wszędzie To właśnie ona Matka...

Powiedz Czy warto było marzyć I śnić o świecie Który dawno temu Odszedł w zapomnienie I gdzie miłość to było Jedyne człowieka marzenie A każdy powrót Do domu Był powrotem w ramiona Tej ukochanej osoby

Krew wypłynęła Z jego boku Potem krzyczał Gdy umierał na krzyżu: "Boże mój Boże czemuś mnie opuścił?" I wydał ostatnie tchnienie Skończyło się zbawiciela istnienie A więc mój kochany Jezu Chryste! Czy jesteś ze mną? Słyszysz mnie? Patrzysz z góry? Oceniasz moje uczynki? Przecież jestem tylko Podłym grzesznikiem Niegodnym zbawienia Chryste usłysz mnie! Chryste uratuj mnie! I pozwól poczuć się Jak w jakimś pięknym śnie Jezu Chryste...

I co nam przyszło? Żyć w ciekawych czasach Gdzie kłamstwo to prawda Która wychodzi z ust polityka A iluzje szczęścia sprzedają W zielonych pigułkach Dla każdego coś dobrego!

Nie ma słów W twoich ustach I zgasło niebo Świat się nagle skończył Oddechy umarły Życie odeszło I została wieczna pustka

Idę Kroczę Walczę Tak jak każdy O lepsze jutro I o sny i marzenia Które nigdy się nie spełnią

Świat traci Swój sens I umierają gwiazdy A ciemność jest Jedynym ratunkiem Bo ramiona nocy Nigdy nie były tak wygodne

Światło przegoni mrok Tak jak ty wprowadzisz Pokój do mojego serca I nawet w deszczowe dni Połączymy się w jedności Ocalimy nasze istnienia Brodząc w morzu miłości Jeszcze ten jeden ostatni raz

Tylko ty I twój wzrok Skupiony na mnie Nie pozwala mi Nawet na chwilę odetchnąć Potem odchodzisz A twoja nieobecność Sprawia mi ból Bo samotność W czterech ścianach Ma zawsze Słodko gorzki posmak

@Naram-sin A jak Ci się podoba wiersz?