Poezja to życie

To tylko my (Nasze cienie i mgły) Utopione w bólu łzy

Czym jesteśmy? Sumą naszych westchnień I miłosnych uniesień

Życie (piękna myśl zgubiona w tłumie) Miłość (pocałunki to dar od niebios)

Myśli spokojne i serce otwarte Twój powrót napawa mnie dumą A życie gorące jak ognie piekielne Schylam się do twoich ud powoli (Twój rajski ogród pachnie wanilią)

Być albo nie być (Oto jest pytanie) I na nic moje o twe serce staranie Gdy potem tylko cisza Unosi się w eterze A ty odeszłaś (Mam to na papierze)

Ciepły wiatr Uderzył wczesnym rankiem A nasze cienie Rozpłynęły się jak we mgle I został tylko ból Z dnia wczorajszego Nie pytaj dlaczego

Twoje dłonie przy moich Szukają ukojenia A spokojny sen Wcale nie przychodzi I tylko chłodna noc Pokazuje swoje oblicze Zawsze taka sama Odarta z intymności (Naga stoi przede mną)

Prawda umarła Na dłoni pięknej kobiety I został tylko chłodny poranek I szum wiosennych liści A ty nie zostałaś zaproszona Do tego świata (Z całym swoim jestestwem)

Chwila jest ulotna Jak rozstania i powroty A w sercu wiosna I słońce wyłaniające się z ciemności (Wciąż czuję ten ciepły wiatr w trzewiach)

Sny i marzenia Nie warte spełnienia A w sercu chłód Czy liczysz na jakiś cud? Gdy na twoim nagim ciele są zimne dreszcze Moja kochana przyjdź do mnie jeszcze!

W nas jest siła W nas jest moc I dla nas jest ta upalna noc To jak dotyk Boga Magicznego absolutu Więc pokochaj nas I dokonaj cudu! W ten majowy czas

Co życie przyniesie? Czy los smutny Czy żywot okrutny? Mam to wypisane Na swojej twarzy Bliznami naznaczony Człowiek przekreślony (To nie jest powód do dumy)

Broń to ciało A życie to śmierć I nie ma drogi Powrotnej do raju Są tylko pyłki Na wietrze I historia pisana Obcą krwią

Istota natchniona Istota niespełniona Kobieta z bajki niebieskiej O urodzie nieziemskiej Kieruje moje życie Na boczne tory A życie bez niej To tylko koszmar i potwory I nie ma nic więcej Poza pogodnymi wspomnieniami Bo ja z nią czy bez niej Żyje tylko złudzeniami

Twój dzień Zaczyna się tak samo Szaro buro i ponuro (Bo słońce skryło się za chmurami) I już nic nie ma (poza nami) Tylko puste przestrzenie I mijający czas A ty byłaś blisko mnie (Byłaś blisko nas)

Czy kochać to zbrodnia? Czy coś jeszcze innego? I tyle myśli w głowie Których nikt nie powie Bo czas i tak w końcu Zniszczy wszystko I zostaną tylko sny I marzenia nie do spełnienia

I nawet piekło zamarzło A komedia stała się tragedią I został tylko oddech tych Całkiem niespokojnych dni Na skórze pięknej kobiety A dwie piękne dusze Odeszły w zapomnienie I został tylko czas Pusty świat i ciche westchnienie

Wiosenna jazda rowerem Wiatr we włosach (I uczucie wolności) Bo tak niewiele potrzeba Do szczęścia (Tak niewiele potrzeba) Tylko swój własny Kawałek nieba I wehikuł na dwóch kółkach

Otwórz umysł A potem niech twoje serce (Pragnie bardziej) Letnich westchnień I miłosnych uniesień Tak bardzo oddanych Bliskiej osobie I nawet nocą przyjdzie do mnie Naga piękność A jej ciepły oddech Zostanie na mojej skórze

Z ust do ust I z rąk do rąk Przechodzi tajemnica (Istota życia) Moja droga czy masz Coś jeszcze przede mną do ukrycia?

@ja_wochen Dzięki za sugestie. Poprawione:)

Jesteś wiatrem i płomieniem Życiem i sumieniem Tylko jedną chwilą Która zmienia wszystko No podejdź śmiało I bądź przy mnie blisko Bo twój dotyk to jedyne Czego pragnę w utraconym raju Więc zbliżam się do ciebie Nieuchronnie w ciepłym maju

Po co żyć? Po co śnić? Po co się starać? Po co udawać? I po co kłamać? I tak jesteśmy tylko Iskierką na tym świecie (Która niedługo wybuchnie)

Śmierć to początek końca (A my tak szybko przemijamy w promieniach słońca) Bo czas nie jest po naszej stronie Krótka ucieczka i nasze zimne dłonie I została tylko jedna chwila (Ostatni chłodu blask) To koniec! Trzask prask!

Jest życie (to początek) Jest i śmierć (to koniec) Czy widzisz światełko w tunelu? Jesteś jednym z nas Jesteś jednym z wielu