Poezja to życie

Zabiorę wszystkie twoje sny Tam na drugą stronę Nie pytając cię o zdanie Bo przecież czas Nie pyta o to

Żyję bez pośpiechu I bez grzechu Zatapiam się W świecie idealnym Patrząc na niego Przez różowe okulary Czy naprawdę istnieje?

Powroty W twoje ramiona To nie to samo Powrotów już nie będzie Bo pozbieram mój Mały świat Z okruchów smutku Ale już bez ciebie Urządzę się na nowo

Rozsiane w kwiatowych dolinach Słowa pisane na kolanie I na cmentarzu palące się znicze W święto zmarłych A w sercu tylko ciemność Opisana na sto sposobów

Miłość to ból Tęsknota to cierpienie A ty jesteś warta tyle Co moje ostatnie wspomnienie I błądzisz po omacku Szukając kropel deszczu na skórze

@FaLcorN Wiem. Chodziło mi tylko o taki sam tytuł. Nic więcej.

Cukierek albo psikus Czy życie albo śmierć? Bo tylko chłodna noc Odkrywa tajemnice (Duchów,upiorów i demonów) A potem groza mija Jest bezpiecznie Jest spokojnie (Bawimy się!) Ale tylko w świetle dnia

@Waldemar_Talar_Talar Pocałuj mnie w dupę i jak gówno poczuj się bo ze wszystkich sił ja dzisiaj pierdole cię (Karramba)

Odchodzę z wspomnieniami Bo nie ma już nas A w sercu jesienny wiatr Tylko hula Bo czas pogrzebał Nadzieję na twój powrót A słońce już nie świeci Tylko cienie zanikają między drzewami

Odejście boli tak samo Jak rana posypana solą

Złączmy dłonie I bądźmy pokojem Dla tego świata W ten niespokojny czas (Niech Bóg ma nas w swojej opiece)

Serce Życie Melodia (Jesteś dla mnie całym światem) Ogień Miłość Dotyk (Potrzebuję tak niewiele) Słońce Deszcz Chmury (Powroty bywają radosne) Dzień Noc Godzina (Bawimy się razem) Pocałunek Zbliżenie Oddech (Nasz czas nigdy nie był bardziej gorący)

Ten czas tak bardzo Pochłania mnie Gdy odchodzę tak Raz po raz A wczoraj jest Tylko odległą przeszłością

Pożegnaj się Ze światem cudów I niech życie trwa Tak jak miłość Idealna w swej prostocie (Tęsknota i te iskierki w oczach) To właśnie ty!

Jutro będzie pachnieć Złotem i brokatem A potem spotkamy się Gorącym latem Trzymając na swych Wątłych barkach Istnienie całego świata I modląc się o spokój Ciała i duszy Na Chrystusowe rany!

Znajdę cię Po śladach krwi I wyczytam prawdę Z twoich brwi O świecie Pogrążonym w płomieniach I naszych uśpionych sumieniach (Niech to piekło wciąż trwa!)

Dotyk tak słodki I usta rozpalone Kobieta warta grzechu (I mój przyśpieszony oddech) Czy to się dzieje naprawdę? Czy to tylko sen? Niech słoneczny dzień Przyniesie odpowiedzi (A tymczasem...) Miłość to tylko... (Sentymenty) (Sentymenty) (Sentymenty)

Tylko śmierć Jest prawdą o życiu

O nie! Jesteśmy zgubieni W tym świecie beznadziei Czy to koniec? Czy dopiero początek? Chyba tylko przyszłość Pokaże nam prawdę Tak jak w lustrze odbicie Czy zgaśnie nasze życie? Tego nie wie nikt Bo odpowiedzi rozpływają się Jak we mgle Jak w niewyraźnym tle Śmierć!

Ona jest miłością Ona jest radością (Mojego serca) Bo gdy z nią przebywam To w dostatki opływam I uśmiech gości na mojej twarzy Bo wiem co się zaraz wydarzy! (Będę jednością z moją miłością) (Będę jednością z moją pięknością) Bo jej ciało jest jak marzenie I dla niej jestem w stanie Wydać nawet ostatnie tchnienie!

Pamiętnika miało być.

Twój dotyk Napawa mnie dumą (Wczesnym świtem) Gdy muszę zdobyć Twoje ciało (I wciąż mi mało) Twoich ust, twoich piersi I twoich ud Bo przecież twoja uroda To istny cud

Miłość jest jak rana Tak bardzo boli Zatracasz się w niej A potem zostajesz z niczym I tylko słoneczny dzień Przywołuje z powrotem dobre myśli Tam na dnie twojego serca

Bądź moją dobrą duszą Gdy inni nas zagłuszą Bo prawda o nas Zawsze na wierzch wypłynie I jak ten pył nie przeminie A dzień stanie się nocą A noc stanie się dniem Carpe diem!

Jesienne barwy liści Nie komplikują przecież życia Bo lato w końcu wróci Tak jak słońce gorące I skąpo odziane piękne kobiety Na dzikich plażach A tymczasem jesień Mamy w sercu I oswajamy się Z chłodem dni i nocy (Przez pewien czas)