Poezja to życie

Pozwól mi uronić Tylko jedną łzę Nad tym małym światem I niech dzieje się Co tylko chce Tylko nie wola nieba Bo przecież Bóg To tylko sen

Bo kto kochał Choć raz Wie czym jest miłość Bo kto cierpiał Choć raz Wie czym jest ból Bo kto smucił się Choć raz Wie czym jest smutek

Czuję Oddycham Tworzę Dzieło nieskończone Myślę Mówię Słucham Nasze ciała połączone Żyję Chodzę Błądzę Wszystko jest już skończone

@Zawierucha7 Grzegorz Braun:)

Tacy piękni zakochani Tacy sobie oddani Cieszą się swoim towarzystwem I nie przejmują się niczym Bo przecież szczęśliwi Czasu nie liczą

Słowa ranią Bardziej niż czyny Słowa ranią Bardziej niż nóż A zaciśnięte pięści Wcale nie znikają w tłumie

Dłonie przy otwartym oknie Zimą marzną tak szybko

Dotykam opuszkami palców Nieba w pogodny dzień (Leżę sobie na chmurce) I śmieję się z tego Co się dzieje Tam na dole W tym ziemskim grajdole

Podnieca cię ból Tak jak mnie I lubisz kochać się W strugach deszczu A potem budzisz się To był tylko sen Zostałaś całkiem sama Jakie to uczucie?

Im więcej strachu Tym więcej odwagi Im więcej chłodu Tym więcej ciepła Im więcej mroku Tym więcej światła Im więcej dobra Tym więcej zła Im głębiej w las Tym więcej drzew

Jestem obok ciebie Jestem tuż za tobą I czekam na twoje potknięcie W błysku fleszy i w świetle jupiterów To będzie upadek gwiazdy Który każdy zobaczy Na własne oczy W tym bezdusznym świecie 3, 2, 1...zaczyna się show!

Jesień dodaje uroku Zima zabiera blask Wiosna daje nadzieje A lato rozgrzewa ciało

Czego chcesz od życia? Czy tylko miłosnych uniesień I nieskończonej zabawy? Czy świętego spokoju Od codziennych spraw i trosk?

W słoneczne dni W świąteczne dni Będziemy razem Szukać szczęścia Jak na polach Kwitnącego maku

Znam cię Długo tak I nie mam Nieczystych myśli Wobec ciebie Chcę tylko Być blisko I pokazać ci Piękny świat To wszystko Świat ubrany W poetyckie słowa Czy to Jest miłość? Powtarzam to Ciągle od nowa I od nowa

Krew to ciało A ból to przejście W inny wymiar świadomości Czuję to całym sobą W nozdrzach zapach śmierci Każdy odchodzi w milczeniu

Gdy rozgonię Swoje małe smutki Na cztery strony świata Nie będzie już niczego Poza ciepłem twoich rąk I styczniową pluchą Za oknem

Kłamstwo ubrane W ładne słowa (To jednak zawsze będzie kłamstwo) A prawda choćby Bolesna i szczera (Zawsze będzie prawdą) Która trafia Prosto do serca

Okruchy nadziei Umarły w zimnych dłoniach Czy poczułaś ból? (A potem przyszła noc) I nic nie było takie same Poza biegnącym czasem Czy poczułaś ból? (A potem przyszła noc)

@FaLcorN Zmienione. Również pozdrawiam.

@FaLcorNNo w sumie tak nie za bardzo pasowało. Poprawiłem już.

Zbawca ludzkości Ofiara dla potomności Syn jedności Psalm miłości Płomień wieczności Otchłań nicości

Jesteśmy Jednym oddechem Jednym ciałem Jednym światłem I trzymamy ten Niespokojny świat Na swoich wątłych barkach I upadamy (nie umieramy) Z prawdą na twoich oczach Dobry Bóg wie że to już zbyt wiele!

Żyjemy w świecie Wymyślonym przez globalne elity (Żyjemy w Matrixie) I oddychamy skażonym powietrzem Śpimy, pracujemy i konsumujemy (Robimy to co nam każą!) A świat coraz bardziej Pogrąża się w chaosie (O dobry losie!) Obudź nas z tego koszmaru I pozwól żyć w normalnym świecie!

Mogłaś być Natchnieniem mojej poezji Mogłaś być Iskrą która spowoduje wybuch Mogłaś być Słowami które zamienią się w czyny Mogłaś być Miłością która przynosi radość (W moim sercu) Mogłaś być ciepłym domem Które daje schronienie przed deszczem Mogłaś być Kimś bardzo ważnym w moim życiu Mogłaś być Mogłaś być...