Leila212
-
Postów
41 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Treść opublikowana przez Leila212
-
@Gosława naturalnie zapraszam i ślicznie dziękuję za tak cieple słowa oraz przyjęcie na portalu, bo jestem tutaj dopiero od niedawna. kłaniam sie nisko sara.
-
@Gosława tym bardziej dziękuję , bo na gorąco publikowane niemal
-
Dziewczyna, która chciała zbyt wiele
Leila212 odpowiedział(a) na Leila212 utwór w Fraszki i miniatury poetyckie
@Gosława dziękuję @Konrad Koper dzięki, dzięki:)@Gosława dziękuję @Konrad Koper @Konrad Koper -
Spoza Przestrzeni Grawitacja zanika gdy w ciągłej burzy idę miłości rodzajem. grafika: Artur Krach
-
@Konrad Koper dziękuję:)
-
Dziewczyna, która chciała zbyt wiele
Leila212 odpowiedział(a) na Leila212 utwór w Fraszki i miniatury poetyckie
niestety -
Dziewczyna, która chciała zbyt wiele Oddechemprzywołać nadzieję,w człowieka utracone serce. foto - obraz A.Spazzali art
-
Pamięcią Niezapominajek Pamięcią Niezapominajek Pamięcią Niezapominajek Nie spoglądam za siebie wcale. (Nie ) patrząc w nieba głębię spokojnych toni błękitów. Mój umysł ,wciąż niezapominajek tak pełen jest. Przesunie resztę żyć poza marginesu granice na zawsze.
-
Pochowana w kroplach Łza nie spływa do nieruchomego serca ostatnia nawet .
-
Traumą (nie) Umierania Przejście granic śmierci morze sitowia moc na językach.
-
@opal Dzieło a.krach mam kontakt z Panem autorem i dostałam prawo zamieszczania jego prac pod swoimi tekstami @opal mi bardzo pasuje patrzeć zastanowieniem , może chodzi o stan wyższej świadomości...
-
@[email protected] Było już źle i gorzej , więc teraz musi być już tylko lepiej. Innej opcji nie uwzględniam nawet. Dziękuję Tobie również.
-
Rozmijanie W twarze Patrzę zastanowieniem Kim jestem? Raz znów Celów drogę Gubię swych… Staram się Nie wypaść Z rytmu Wiedząc, że Być Łatwiej Nie będzie
-
Królestwo organiczne snów Liść martwy tkwi rozszczepiona jawą ciszy płatkami.
-
Skamieniałe więzy istnienia Upadam krucho przestrzenią w ciemność ptasią biel kruków.
-
Uwięzieni w materii Pożegnania nuta zalśni na zaróżowionym policzku burząc mury pozorów.
