Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wiesława

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    201

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Wiesława

  1. Wiesława
    @anima_corpus Przeczytałam bardzo ciekawą relację z pielgrzymki i muszę przyznać, że pokutujący łotr potrafił nie tylko w interesujący sposób ją opisać ale również pobudzić swym tekstem do głębszych refleksji- bardzo Ci dziękuję za linka i serdecznie pozdrawiam :-)
  2. Wiesława
    @[email protected] masz rację Grzesiu, to smutne :-( pozdrawiam
  3. Wiesława
    Spójrzmy na świat, na ten piękny ocean barw, zostały stworzone z miłości do ludzi. Stwórca pragnął by świat, zawsze radował nas, by ten czar zachwytu do miłości budził. W nasze ręce go oddał, bo zaufał nam, czekając aż rozkwitnie jak przepiękny kwiat. My włożyliśmy go niestety w ciasność ram, piekłem bez wolności, stał się przez to nasz świat. W teatr fałszywych mitów zamienił się dar, pozbawiając nas jasności postrzegania. Stał się wtedy potrzebny cały kodeks kar, aby nie doprowadzić go do rozchwiania. Ponosimy więc skutki naszych wyborów, ponieważ zabrakło zdrowego rozsądku. Pozbawiliśmy się rozkoszy kolorów, a nasze działania nie były w porządku. Świadomość się budzi, szukamy już wyjścia. Trudno dokonać rewolucji w myśleniu. A oczekując nowej ery nadejścia, nie jeden już umysł uległ zniewoleniu. Czasami myślę, czy kiedyś się dowiemy, jak naprawdę wygląda ten nasz mały świat? Że jest ogromną zagadką, to czujemy, bowiem Ziemski Matrix odsłania się od lat!
  4. Wiesława
    @Marek.zak1 Dziękuję Marku i również pozdrawiam :-) @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)
  5. Wiesława
    Zanurzam się myślami w chwilach upojenia, odczuciami zmysłów powoli Cię rozbieram. Całując z czułością spełniam twoje pragnienia, pieszczoty pełne finezji z pasją wybieram. Tańczymy przytuleni w rytmach przyzwolenia, rośnie pożądanie coraz większej bliskości. W wyobraźni już spełniamy wspólne marzenia, oboje pragniemy odwzajemnionej miłości. Pragniemy by ten zmysłowy taniec trwał wiecznie, erotycznej rozkoszy doświadczały ciała. Ze sobą chcemy być bardzo blisko, koniecznie, bo życie, to jest chwila zbyt krótka, za mała.
  6. Wiesława
    @[email protected] Dziękuję i odwzajemniam :-)
  7. Wiesława
    Swoimi namiętnymi ust muśnięciami, subtelnie w zmysłowy nastrój wprowadzasz. Dotykasz mojej głowy, bawisz się włosami, na strunach podniecenia powoli zagrywasz. Znasz już wszystkie nuty pragnącego ciała. Z rozmysłem tych najwrażliwszych dotykasz. Jak wirtuoz, pewnie zwiększasz moje doznania i nagle grać przestajesz, z rękami umykasz. A w ciele mym szaleje symfonia poczęta, budząc gwałtowne erotyczne pragnienia, które płyną namiętności wzburzoną rzeką, powiększając doznania twardego korzenia. Przenika nas rozkoszna miłosna muzyka, nie dając nam już ani sekundy wytchnienia. Porusza zmysły, serca i do dusz nam wnika, dając cudowną bliskość i rozkosz spełnienia.
  8. Wiesława
    @Sylwester_Lasota Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)
  9. Wiesława
    @Waldemar_Talar_Talar Bardzo Ci dziękuję i cieszę się, że końcówka wiersza Ci się spodobała. Pozdrawiam Cię serdecznie :-) @[email protected] Dziękuję Ci bardzo Grzegorzu i pozdrawiam Cię serdecznie :-)
  10. Wiesława
    Czasem jesteś Jesteś zachwytem patrzącym na piękno zachodzącego słońca. Błyskiem w oczach pochłaniających w zadumie tę cudowną chwilę. Myślą pędzącą w czasoprzestrzeni, której śmierć ciała nie zatrzyma. Jesteś jakże trudną do zdefiniowania niepowtarzalnością istnienia, podążającą wybraną ścieżką, w ramach przeznaczenia. Czasem spotykasz się z sobą, odbijając się w lustrach braci. Wybierając już z głową, metamorfozę postaci. Wyruszając w ziemską odkrywczą podróż z białej metafizycznej przestrzeni, zdobywasz wiedzę i doświadczenie, czekając na duszy przebudzenie. Podczas trudnej ziemskiej wędrówki, próbujesz rozszyfrować tajemnice życia. Z czasem uświadamiasz sobie, że przecież, to ty właśnie jesteś, największą z nich, do odkrycia !!!
  11. Wiesława
    @Dragaz Z rozmazanych plam twego smutku nowy i piękny obraz powstaje. Patrzysz ze zdumieniem, jak się materializuje. Nieznana kobieta patrzy na ciebie, a ty znowu czujesz się jak w niebie. Nagle już nie ma pustki na ekranie, a samotność stała się znowu kochaniem :-)
  12. Wiesława
    @Olgierd Jaksztas Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)
  13. Wiesława
    W oceanie niepewności zanurzam myśli, każdy posiada nieco inną wizję świata. Czy jego prawdziwy obraz sam się nakreśli? czy bez eureki miną znów kolejne lata. Szara codzienność nas czasami zaskakuje, nieprzewidywalnością nawet prostych zdarzeń. Aura tajemnicy życia nas wciąż nurtuje, mimo enigmatycznego odbioru wrażeń. W gęstwinie wiedzy już i tak przeogromnej, w meandrach teorii, pewność zagrożona. Trzymamy się mocno wybranej myśli mądrej, po czasie traci znaczenie, również i ona. Stopniowo pojawiają się nowsze odkrycia, głoszone wcześniej prawdy, nagle żyć przestają. Rośnie w nas świadomość złożoności życia, a odkrywcze tezy, pewności nam nie dają. Nurtuje nas ogrom pytań bez odpowiedzi. Cel istnienia pozostaje wciąż tajemnicą. Ziemska prawda w algorytmie Stwórcy siedzi, w prawach wszechświata zarzuconą kotwicą.
  14. Wiesława
    Twoja muzyka jest teraz we mnie, dotyka najwrażliwszych strun serca. A moje czułe serce gołębie, wzruszeniem jej obecność potwierdza. Dotykaj głębi też mojej duszy, abym poczuła, że znów warto żyć. Niech miłość w nas pragnienia obudzi, w oczach radosny blask będzie się skrzyć. Powrócą pełne szczęścia poranki, gdy dotykiem do życia budziłeś. Byłam dla ciebie wzorem kochanki, to przy mnie dopiero rozkwitałeś. Zmysłowe tango dobiegło końca, potem trwał walc wspólnej zażyłości. Pragnęliśmy znów nowego bodźca, by powróciła melodia miłości.
  15. Wiesława
    @[email protected] piękny jest Twój wiersz, pozdrawiam Cię cieplutko :-) @Waldemar_Talar_Talar dziękuję i uśmiecham się do Ciebie :-)
  16. Wiesława
    Zanurzam się myślami w chwilach upojenia, odczuciami zmysłów powoli Cię rozbieram. Całując z czułością spełniam twoje pragnienia, pieszczoty pełne finezji z pasją wybieram. Tańczymy przytuleni w rytmach przyzwolenia, rośnie pożądanie coraz większej bliskości. W wyobraźni naszej spełniamy już marzenia, oboje też pragniemy wzajemnej miłości. Chcielibyśmy, aby nasz taniec trwał wiecznie, erotycznej rozkoszy doświadczały ciała. Ze sobą bardzo chcemy być blisko, koniecznie, bo życie, to jest chwila zbyt krótka, za mała.
  17. Wiesława
    @Radosław Masz rację, dziękuję już poprawiłam. Również pozdrawiam :-) Dziękuję wszystkim komentującym i dającym serducho oraz pozdrawiam Was serdecznie :-)
  18. Wiesława
    Bajarką dzisiaj zostałam, więc bajkę opowiem. Zdziwicie się mili, kto mieszka w mojej głowie. Taki mały krasnalek, o wielkich marzeniach, poszukujący wytrwale, klucza do spełnienia. Ono sobie poszło, drogami przeznaczenia, on zaś polną ścieżką, jest to już bez znaczenia. Pytacie mnie i słusznie, gdzie morał tej bajki? powinniście go usłyszeć, od zdolnej bajarki. Mały krasnal bał się, nawet swojego cienia, z tego strachu niewiele, miał do powiedzenia. Morał mimo wszystko, nasunął mi się taki, trzeba w siebie wierzyć! kochane dzieciaki.
  19. Wiesława
    @Allicja Poprawiłam i dziękuję za serducho oraz cieplutko Cię pozdrawiam :-)
  20. Wiesława
    @Gabrys Tak czytałeś, lecz ten jest nową wersją wiersza " Odkryj siebie" Pozdrawiam serdecznie :-)
  21. Wiesława
    @w kropki bordo Przepraszam jeśli poczułaś się moimi słowami dotknięta, ale Twoje słowa " Nie czyni z tego tekstu wiersza, niestety nie, a jesteśmy na portalu poezja.org. chyba że się mylę." nie odebrałam jako merytoryczną, życzliwą uwagę, jak np. sam początek Twoich słusznych zresztą spostrzeżeń. Tylko nie zawsze udaje nam się pominąć pewnych rymów nie gubiąc przy tym przekazu. I "niewłaściwe" rymy zdarzały się nawet najlepszym poetom, więc nie wymagajmy od siebie aż tak wiele, bo przed nam długa droga, zanim będziemy mogli nazwać siebie poetami. Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego popołudnia :-)
  22. Wiesława
    Jesteś cudem do odkrycia nie błędem do naprawienia. Powinno starczyć ci życia, by uzdrowić złe wspomnienia. Z latarką miłości w ręku, odkrywaj swój wewnętrzny dom. Skieruj światło w obszar lęku, postaw tam zrozumienia tron. Światło rozproszy mrok istnienia. Wspomnij jak ze źródła piłaś. Doznawałaś przebaczenia, jak radosna wtedy byłaś. Spójrz ciepło z akceptacją i pokochaj wreszcie siebie. Pomóż sobie kontemplacją, przebywając w ducha niebie. Zadaj odważne pytania: dokąd zmierzam? I kim jestem? Jakie mam podjąć wyzwania, by stały się zdanym testem. Dusza szczerze ci objawi, czym twoja prawdziwa droga. Gdzie możesz ślad zostawić, zanim powrócisz do Boga.
  23. Wiesława
    @w kropki bordo Witam serdecznie:-) Jeśli w tym przekazie wiersza dostrzegłaś tylko nieodpowiednie Twoim zdaniem rymy i Twoja percepcja jest nastawiona tylko na to, aby komuś dopiec, to szczerze Ci współczuję. Na szczęście są też tacy, którzy patrzą inaczej i widzą więcej i z ich inicjatywy wkrótce otrzymam wydany przez nich Tomik moich wierszy, a ludzie nieżyczliwi i małego serca niech sobie piszą co chcą. Pozdrawiam Wielką Poetkę :-)))
  24. Wiesława
    Jesteś cudem do odkrycia, nie błędem do naprawienia. A że urodziłaś się na Ziemi, to masz pracę do zrobienia. Spójrz z mądrą akceptacją na granice, które stawiasz. Ze zdziwieniem w jaki sposób, bliskim je przedstawiasz. Odkrywaj wewnętrzny dom z latarką miłości w ręku. Znajdź w nim najlepszy pokój, pełen subtelnej wzniosłości. Poświeć po kątach swego istnienia. Zejdź także do mrocznej piwnicy! Skieruj światło na zakamarki duszy i rozszyfruj program podświadomości. Przypomnij sobie jak piłaś ze źródła, ile w tobie było jasności, zrozumienia. Obecnie mamy w umysłach tyle teorii, czasem sprzecznych, nie do pogodzenia. Wejdź świadomie w białą przestrzeń, dostrzeż kierunek rozwoju swej duszy, jej ziemską misję i lekcje do przerobienia. Niejedno zdarzenie wolną wolę ci skruszy. Idź jednak dalej ścieżką przeznaczenia i zadawaj sobie odważne pytania. Czego tak naprawdę pragnę? Kim jestem? I dokąd zmierzam? Dusza ze szczerością ci objawi, czym jest twoja prawdziwa droga. Gdzie ślad dłoni możesz zostawić, zanim, powrócisz do Boga.
  25. Wiesława
    @Johny To super, bardzo się cieszę :-)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...