Wiesława

@[email protected] dziękuję Grzesiu i pozdrawiam milutko :-)

@M.A.R.G.O.T Witam Cię cieplutko i dziękuję za miły komentarz i serducho :-)*

@Paulina Murias Super, gratuluję talentu i pozdrawiam serdecznie :-)

Zanurzam się cała w chwilach upojenia, zmysłów myślami powoli Cię rozbieram. Całując z czułością spełniam pragnienia, pieszczoty moje z wyczuciem wybieram. Tańczymy wtuleni w rytmie przyzwolenia, rośnie pożądanie coraz większej bliskości. W wyobraźni kreacji spełniamy marzenia, oboje pragniemy odwzajemnionej miłości. Chcielibyśmy, aby taniec trwał wiecznie, erotycznej rozkoszy doświadczały ciała. Ze sobą chcemy być blisko koniecznie, bo życie, to chwila zbyt krótka, za mała.

Zagubieni w chaosie często sprzecznych informacji, brniemy głęboko w świat postępu, w erę cyfryzacji. Duma z osiągnięć nauki, coraz mocniej pierś rozpiera, ale prawdziwe rozmowy przy stole, to prawie marzenia. Nowa era jest światem zaburzonych osobistych relacji, oraz pełnym ludzi bardzo nienawidzących innych nacji. Stary świat dobrych wartości, więc powoli nam umiera, a w nowym, już coraz więcej ludzi, życie sobie odbiera. Tak wielu polityków, przemawia do nas z fałszu ogładą, słuchajmy tych, co ludzkość chcą ratować przed zagładą. Jakie stworzyli programy, by nasz świat lepszym uczynić, czy potrafią skutecznie i mądrze los słabszych odmienić? Myśl techniczna się rozwija, projektujemy nowe gadżety. Cena tego jest zbyt wysoka, dużo na tym tracimy, niestety. Być może zbyt krytycznie, to oceniam, może się tutaj mylę, ale odnoszę wrażenie, że duchowo pozostajemy już w tyle.

@[email protected] na tej ziemi prawdziwego raju nigdy nie zaznamy, bliżej mu do piekła niż optymistycznie czasem zakładamy. A po drugiej stronie lepszego życia, każdy z nas będzie kreatorem takiego raju, jakiego obraz nosi w swej duszy :-)

@[email protected] Tym razem Grzegorzu zupełnie odwrotnie odebrałeś przekaz tego wiersza, chyba zmyliła Cię Twoja własna percepcja widzenia świata. Przeczytaj jeszcze raz bez nastawienia, a w lot do Ciebie dotrze, jaki raj chciałabym stworzyć, jak już znajdę się po tej lepszej stronie życia, pozdrawiam serdecznie i miłego wieczoru Ci życzę :-)

@M.A.R.G.O.T bardzo ciekawie ujęłaś ten temat, podoba mi się Twój wiersz :-)

Kiedyś znajdę się po lepszej stronie życia zanurzona w jawności wszystkiego wyższej świadomości w przebłyskach geniuszu i w niczym nie ograniczonej twórczej kreacji w przestrzeniach Planck'a gdzie pragnienia realizują się szybciej od prędkości światła stworzę tam nie dualistyczny nowy szczęśliwy raj pozbawiony zakazanego owocu

@Waldemar_Talar_Talar bardzo dziękuję :-) @M.A.R.G.O.T dziękuję i pozdrawiam Cię cieplutko :-)

Jesteś tak blisko, często tuż obok mnie, pragniesz bliskości, odczuwam to w tle. Pisząc w wierszach o tobie wzruszam się, jest w nich zawarta też mała cząstka mnie. W bezmiarze codziennych tęsknot moich, listami swoimi kreślisz często ramy dnia. W ciepłych słowach, zwierzeniach twoich, jawi się dla mnie, jakże barwna postać twa. Jeśli znajdę w szarości powszedniego dnia, chociażby jedną, pełną ciepła, jasności myśl. Wysyłam ją wtedy, z ogromną już tęsknotą, adresatem tej mojej myśli, jesteś zawsze Ty.

kolejny chłodny wieczór znów puste ramiona, z ciepłą pamięcią zmysłowego dotyku rozplatam mój warkocz z tęsknot upleciony naga się kładę bez ciebie do łóżka tęsknota tak bardzo boli i rany me otwiera pragnę przytulenia a obok mnie tylko pusta poduszka.

@M.A.R.G.O.T Wiersz cudowny i jeśli mogę coś zaproponować, to ja bym tylko zmieniła jeden wers na odrobinę krótszy np. Czy to deszcz gorących spojrzeń, czy to szczęścia łzy? pozdrawiam Cię bardzo serdecznie i miłego popołudnia życzę :-)

@Tomasz Kucina ok nie wiedziałam o tym, bo krótko tutaj jestem i bardzo dziękuję za uświadomienie mnie co do intencji tej osoby. Pozdrawiam serdecznie :-)

Życie to taniec, więc siebie zatańczę, znów mi ubędzie lat. Wezmę do ust słodką pomarańczę, tak będzie teraz smakował mój świat. Zapraszam ciebie do mego tańca, niech nam miłośnie zapachnie majem. Potem zatańczmy siebie nawzajem, tworząc prawdziwych luster obrazy. Maski spadają, złudzenia pękają, niepotrzebne nam fałszywki bez najmniejszej skazy. Mocną przyjaźnią potem złączeni, nareszcie możemy być sobą. Wspierając siebie idziemy, prawdy o sobie, drogą.

@Roman Bora Witam :-) Patrzę na nich i mam ogromną ochotę do nich dołączyć, bo uwielbiam tańczyć, dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

@Domanski Super i ta pełna ekspresji interpretacja w wykonaniu Fronczewskiego, moje klimaty, dziękuję :-)

@Domanski Bardzo nostalgiczna i refleksyjna piosenka. A we mnie ciepła za kilka osób, dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

@Andrzej_Wojnowski Bardzo mi się podoba Twój wiersz, a gdyby końcówkę zmienić " istnieje eliksir na powrót urody" co o tej propozycji myślisz? pozdrawiam serdecznie :-)

Spójrz głęboko w moje oczy uchwyć spojrzeniem rąbek duszy. Niech zadrży w twym uchwycie, pokazując ci minione życie. Kalejdoskop barwnych zdarzeń przed oczyma się przetoczy może ma dusza cię zauroczy? Ty tajemnicą pragniesz zostać, intryguje mnie twa postać. Zawiłe meandry twej duszy chciałam postudiować, mam czasu już niewiele może go brakować. Bądź bardziej otwarty po cóż ta zasłona potrafię wiele zrozumieć otwarte me ramiona, A serce spragnione czeka na szukającego miłości drugiego człowieka.

Nagle nadszedł dla Ziemi taki czas, kiedy mogliśmy się teraz przekonać, ile odwagi mieszka w każdym z nas, czy potrafimy swój strach pokonać? Jak znosić założone teraz kajdany ? tak długi areszt domowy wytrzymać. Życie wstawione w ograniczeń ramy, z dużej trwogi musiało się zatrzymać. Świat pędził do przodu jak szalony, koronawirus w biegu go zatrzymał. Powywracał ołtarze, te dla mamony, moc śmierci, bowiem tutaj otrzymał. Uświadomił nam wartość człowieka. Rodziny wreszcie pozbliżał do siebie. Czas się zatrzymał, teraz nie ucieka, szerzej też otwarły się wrota w niebie. Tysiące istnień opuściło już tą ziemię, do Stwórcy więc wzmogło się wołanie. Wśród nas są tacy, co jak dzikie plemię, z wielką agresją walczą o przetrwanie. Pojawiły się jednak chwile otrzeźwienia, odkryto na nowo zapomniane wartości. Znów odżyły w nas zastygłe sumienia, i pragnienie podążania ścieżką Miłości.

@[email protected] To Tobie proponowali 7 mln dolarów, a mnie tylko wiedzę i rozwój...wysłałam Ci to zaproszenie na kongres :-)

@[email protected] dobrze wyślę Ci go jeszcze raz, miłego dnia :-)

@[email protected] Witam Cię Grzegorzu czy przeczytałeś moją wczorajszą wiadomość gdzie pisałam o tym bezpłatnym kongresie?

Trudno jest mi pisać o miłości, o tym co do Ciebie teraz czuję, we mnie tak wiele sprzeczności, bo moje uczucie, wciąż ewoluuje.