Wędrowiec.1984

Hehe no tak, bo w sumie, jak to Adam napisał: Mówią, że senne czucie rozkoszy i kaźni Jest tylko grą wyobraźni; Głupi! zaledwie z wieści wyobraźnią znają I nam wieszczom o niej bają! Bywałem w niej, zmierzyłem lepiej jej przestrzenie I wiem, że leży za jej granicą — marzenie. :-)

Dokładnie, coś w tym jest. PS: Twój Albatros skojarzył mi się od razu z "Rymami o starym marynarzu" Samuela Taylora Coleridge'a. Polecam, bardzo fajna i klimatyczna opowieść o tym jakie konsekwencje niesie za sobą nieodpowiednie traktowanie albatrosów, sprzyjających żeglarzom.

Wiersz spoko. Podzielam również wszystkie opinie moich przedmówców. Fajnie się czyta, płynnie i zgrabnie :)

Odpada. Jak se ksiądz włączy tryb nocny w przeglądarce to będzie widać. :-D A sam pomysł oryginalny.

Etat I po co to wszystko? Osiem godzin wyciętych z życia, by, miast wzbić się w przestworza, ledwie latać nisko. --- PS: a taka tam improwizacja w porywach chwili.

@Enchant Hmm... Hmmmm....... O czym to może być? ;-) Ma ten tekst jakiś taki fajny potencjał, że chce się go czytać dalej ale kompletnie nie wiem o czym opowiada. :-)

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję, nie wiem czy najlepszy ale na pewno bardzo osobisty.

Wielokroć można się w ogóle nie zorientować :D

Bardzo dobry motyw. Skoro nie ma rozsądku to jak można robić rozsądne rzeczy? ;)

@WarszawiAnka silwuple ;)

Łez, ponieważ to rzeźbiarz, który rzeźbi w zimnym uczuć granicie, zamykając ludzkie serca na wrażliwość. Rzeźbiarz jest personifikacją zła i fałszu; fałszywej pewności siebie, której nabierze się ulegając pokusie zamiany swego serca w zimny granit.

Nie tylko ty szukasz rozsądku. :-) Wiesz co w tym wierszu jest najlepsze i co zauważyłem? Wszystkie rzeczy, które robiłaś czekając na rozsądek były... absolutnie pozbawione rozsądku. ;-D

@Enchant oooo, wrócę tu jeszcze. Robota nie pozwala na razie skupić się nad Twoim tekstem ale na pewno wrócę! :)

@Enchant tak, wiedzieć za dużo także jest niedobrze. Szczególnie w młodym wieku. Stuprocentowa racja, droga autorko.

...z burzą w szranki swatać? Bez sensu. Tam jest swatać, a nie stawać. Może Ci się pomyliło coś :)

Szczerze życzę powodzenia! Noooo i pochwal się kiedy już się uda. :D

@evicca Wydaj tomik dla dzieci! :-) Ilustrowany, taki ładny - to byłoby naprawdę fajne.

@Vivix przecież to naprawdę zgrabnie sklejony wiersz, drogi autorze. :-)

@Nieznajomy Niewidzialny Rozumiem. Chyba trochę nie pojąłem. :-)

@Artbook merci! :)

Mam tak samo jak @Magdalena Mam dziwne wrażenie, że trochę tutaj jest o aborcji, trochę o tym, że nawet nienarodzony człowiek już jest zaprzęgany w kierat naszych polityków i staje się ich narzędziem. Nie wiem czy dobrze odczytałem intencje autora ale tak jakoś czuję. ;-)

Świetna pointa! Miałem zacytować co mi się z niej podoba ale podoba mi się wszystko więc nie ma po co cytować. :-)

@Artbook, @duszka, @WarszawiAnka, @Maria_M dziękuję!! :-) @WarszawiAnka Powiem Ci, że tak jakoś, siłą rzeczy chce się jednak być sobą, nawet pomimo wszystkich przeciwności tego, dziwnego swiata. Jakos tak nie umiem inaczej. ;-)

Tak, to bardzo bolesny dylemat. Myślę, że wiele osób musi stawić mu czoła. Dokładnie! ;-)

@duszka dziękuję Ci bardzo. :-) Miał dokładnie taki być. Czyż nieśmiała osoba nie ma ochoty wielokroć wykrzyczeć całemu światu tego co ją boli? ;-)