Wędrowiec.1984

@Artbook Dziękuję. Myślę, że każdy, mniej lub bardziej, zmaga się z nieśmiałością. Nie cierpię tego uczucia, jednego z zabójców marzeń.

Nieśmiałość Zakłada ciągle życie na wrażliwość knebel I dusze zbyt pokorne strąca do otchłani, By serca ich zamienić w zimny uczuć granit, Rzeźbiony przez wyśnioną, złudną pewność siebie. Siłuję się z potęgą wrót zmyślonych piekieł I schodzę do krainy bytów mi nieznanych, Gdzie skradam się jak koszmar skryty między snami, Wydając się od razu obcej ziemi szpiegiem. Czy zmienić będę musiał serce moje w kamień, By sprostać, coraz większym, żądzom tego świata, Miast przekuć zimny granit w swój miłości diament I zamknąć łez rzeźbiarza w jego własnych kratach? Odpowiem gdy przekroczę złotą marzeń bramę Gdzie nikt mi nie zabroni z burzą gromów swatać. ---

@Czarek Płatak Wiersz bardzo fajny i ciekawie poskładany ale nie zgadzam się z jego przesłaniem. Wyczuwam za to pewne sugestię autora, ponieważ myślę, iż uważa, że cierpi na brak weny twórczej i chce o tym opowiedzieć w tym utworze. Opowiada o tym zresztą bardzo trafnie, bo sam wiersz w ogóle mnie nie znudził i chciałoby się wincyj, wincyj :-) Miałem kiedyś tak samo i popełniłem wtedy jakiś sonet o pisaniu bez sensu hehe. Już naprawdę nie wiedziałem co mam napisać, to pomyślałem sobie: "a... napiszę coś kompletnie bez sensu". :-) A sama sztuka? Moim zdaniem od takiej choćby pracy na etacie odróżnia ją jedna, bardzo ważna rzecz, którą podsumuję zdaniem: Tworzenie własnych światów jest fascynujące. Cudzych już tylko frustrujące. Pozdrawiam serdecznie fana Walaszka! :)

Ja tam nie wziąłbym żadnej piguły od jakiegoś, dopiero co poznanego murzyna w okularach. :)) O, i to jeszcze w środku nocy.

To musicie uważać na Nijo :-P

Jakie piękne zdanie. Tak, cisi na zewnątrz niekoniecznie muszą być cisi wewnątrz ale właśnie to jest cudowne i takich ludzi potrzeba, ponieważ dzisiejszy świat jest stanowczo zbyt głośny. Pozdrawiam.

Mogłybyście z powodzeniem generować kod Matriksa :-D Swoją drogą przypomniało mi się jak pisało się smsy jeszcze 20 lat temu hehe.

No i prawidłowo :-)

@WarszawiAnka Merci!! :-)

Silwuple ;-)

Oj tam. Ja np. bardzo lubię odurzać się marzeniami. Lepiej tym niż eterem, jak Krasiński. :-) Powiem Ci, że to naprawde jest śliczny tekst. Bardzo mi podpasował. :-)

Doskonałość jest bardzo względna. :-) Hmm... co by tu jeszcze WarszawiAnki przeczytać? :)

Cudowna ostatnia zwrotka. Tak, dziś romantykiem być naprawdę trudno, a będzie jeszcze trudniej. Uczucie zanika na korzyść znieczulicy i pogoni nie wiadomo za czym. Romantycy wracajcie! :-)

Więc napisz i zadedykuj pogubionym duszom dzisiejszych czasów. Serio, serio :-)

No cóż, wobec tego jeszcze całkiem niedawno napisałabyś jeno połowę swojego wiersza. :-)

Silwuple :-)

No i dlatego we wszystkim potrzebny jest umiar.

Cóż mam powiedzieć? Wspaniały wiersz. Uwielbiam w Twoich utworach to uczucie, które wylewa się z treści. :)

@Maria_M Uff, już się bałem, że nie dałem tutaj serduszka :D

Ależ proszę uprzejmie :)

Świetny pomysł, tym bardziej, że treść naprawdę ma potencjał! :-)

Za Pana Tadeusza zawsze plusik. Uwielbiam oba dzieła, zarówno Adasia jak i Juliusza. :)

To to, dokładnie :)

Cała prawda, caluteńka. Gomułka ponoć tak miał. Nie rozumiał tego, że ludzie pragną mieć dostęp do podstawowych dóbr osobistych, tłumacząc, że kiedyś wystarczyła mu jedna koszula i było dobrze. No, skoro jemu wystarczyła to innym także starczać będzie.

Lubię te motywy, bo to takie oderwanie się od świata i jego pośpiechu. :-)