tetu

Podoba się. Jest przestrzennie i kreatywnie. Dużo powietrza. Naprawdę fajnie.

Fajnie, że się rozumiemy;) Ojoj Kocie, no horror! Postaram się poprawić:) W interpunkcji dopiero się układam, z reguły piszę bez. Tutaj chcę by została, a małe litery to taki mój wybryk, wiesz?:) Ale poprawię Ci jedną kropkę na przecinek, właściwie dwie. Pozdrawiam. Dziękuję za wgląd. Przemku nie pomylmy tylko pożądania z namiętnością, bo to trochę dwie różne choroby:) Z namiętnościami bywa różnie, można namiętnie kochać, ale też namiętnie nienawidzić. To nie zawsze dobre emocje i nie tylko sfera seksualna, ale przyjmijmy, że o takiej rozmawiamy. W odpowiedzi na Twoje pytanie powiem, że rodzi się, nie tyle coś niemożliwego, co niezwykłego, ale też niestety się spala. Namiętności prędzej czy później wygasają. Taka jest rola emocji, ich natura. Mój wiersz pt niedotknięcia otwiera motto "najbardziej niszczące w życiu są namiętności" i naprawdę dużo w tym prawdy. Tam jest mnóstwo tęsknoty, tam się jeszcze nic nie spaliło, ale deficyt bliskości powoduje że bardzo ci ciężko. Namiętność jest zawsze ukierunkowana na jeden obiekt, kiedy go brak, odczuwasz to całym sobą i to cię spala od środka. Dziękuję za komentarz Przemo. Pozdrawiam. Witaj Deo. Dziękuję za przemiły komentarz. Bardzo cenię Twoje opinie, one zawsze są rzeczowe i rzetelne. Masz dar wnikania w tekst i pięknie o tym opowiadasz. Nie spinaj się nie ma potrzeby. Cieszę się że zajrzałaś. Co do tytułu, wiem że wzrost stężenia wynika z tekstu, pisałam o tym, ale pomimo wszystko celowo go rozwlekłam idąc trochę na ryzyko, może faktycznie przedobrzyłam? ale kto nie ryzykuje, nie pije szampana:) więc tym razem chyba obejdę się smakiem;) Serdeczności.

nauczka nauczką tego nigdy wiele ale bądź bliziutko i komentuj śmielej wprawne twoje oko ucho radę daje empatycznie spoko więc nie muszę dalej niczego wymieniać boś chłopina bystry i to nie jest ściema ani żaden przytyk dumnie więc brzmi człowiek nawet gdy mądrala tetu ci odpowie więc się dalej staraj ;) Dzięki wszystkim za serducha:)

No i ta puenta jest najsmutniejsza. Fajny.

Dobra mina do złej gry:( Znam ten stan. W ostatnim wersie zmieniłabym szyk, ale to ja. Pozdrawiam.

umbra palona, dziękuję. Paweł, masz trochę racji. Tytuł rozpisałam celowo, by nie googlować, bo i po co. Wiem, że może to dopowiedzenie, bo z treści i tak wynika co wynika, ale uznałam że zaryzykuję. Co do tęsknot, jakoś mi się tutaj mocno wpasowały emocjonalnie i trudno mi było to wyprzeć. Wiem, że większość stroni od takich słów, poszukuje czegoś świeżego i ok, ale czy zawsze jest to konieczne? To słowa, które przecież są i często zupełnie nie do podrobienia, ale spoko bo już się trochę tłumaczę:) Dzięki za zajrzenie. Wzięłam do siebie Twoją opinię. 8fun, dzięki wielkie. A co do Twojego wiersza, właściwie tytułu, to wynika z tego, że nic odkrywczego nie odkryłam:) Można go gdzieś przeczytać? Ciekawa jestem. Kobruś, miło Cię gościć, dziękuję;) Czołem Lahaj;) Rozrzutny w jakim znaczeniu?:) że rozwlekły? (konstrukcja) czy przegadany? :D Sama odwaga narzuca pewną rozrzutność;) I ja się tak z nowym rokiem rozrzuciłam:P Dzięki za słówko. Tak Beato, to wszystko w peelce pulsuje, drga, faluje, iskrzy;) A z tymi pokładami to jest różnie. Moja pod lirka odkrywa je w zupełnie abstrakcyjnych okolicznościach. Dziękuję, że byłaś. Pozdrawiam. Dziękuję Valerio. Przyda się trochę wiosny zimą;) Pozdrawiam. Janko uśmiecham się do Cię:) tzn, żem delikatnie mówiąc uszczypliwa?:D Piotrek też czasami jest złośliwy:) A najgorsze że w ogóle niczym się nie przejmuje. A zasypiać trzeba... jakoś. Fajnie, że pomyślałeś o nim, bardzo prawidłowo;) wprawne oko i słów parę uczyniły z cię mądralę;)

zasypianie bez ciebie to sztuka, której nigdy nie opanuję do perfekcji. potrzeba czasu, by unormować przyspieszony oddech, zmniejszyć gorączkę i ochłonąć. wydrap ze mnie wszystko; naskórek pod paznokciami jest dowodem, że zaczynam krwawić. podobno wtedy jestem bardziej na tak. mówiłeś: że taką mnie lubisz - otwartą na nowe, pełną mruczanek. jednak znikasz, później długo milczysz, a ja pęcznieję od tęsknot. blade noce chłoną wilgoć, zatrzymują sól, osiada w zagłębieniach. wierność jest suką, raz ugłaskana nie odpuści. dlatego muszę mocniej zacisnąć uda - przeczekać. cykle bywają nieregularne, ale gdy wracasz krzepnę ci w dłoniach, krystalizuję na języku. to nas zbliża - ta czułość w którą tak odważnie wchodzisz, ciepło pleców. i znów jesteśmy, jak dwie łyżeczki pełne zdarzeń, jednakowo wygięte.

miło było tu posiedzieć i pogadać o obiedzie co tam komu to nie ja dobrej nocy życzę wam

w tą zimową śnieżną noc

i po szuwarach

i zaś wyjdzie z gara jakaś straszna mara a tam wszystko co się na winie

minetka beretka nic się tu nie spłodzi bardzo dobrze wiem ide zjeść se dżem

prędzej się zagłodzisz nim cokolwiek zrobisz

ona woli bara bara i co jej zrobisz garnek ozdobisz

wzbij gosię i posiedź z włosiem na złość mara od gara

może nie uśnie i da co z gara choć skrzydło z ikara

to nie ta gaździna co się napina w bigos jej włos

no i bardzo słusznie bo kto wkłada paluchy do gara tego czeka kara

w górach jest dziewczyna co jej nikt nie dmuchnie w kaszę

weź się tak nie spinaj bo ci worek spuchnie

Tyłem do przodu:)

Masz rację Waldku. Od losu trzeba się czasami odwrócić, zwłaszcza od tego złego, przekornego. Pokazać mu środkowy palec i odważnie iść do przodu. Powodzenia.

Beskid jest piękny Kasprowy morowy

ze spojrzeniem sprośnym gotowy do przemowy