tetu

Marku, albo usunęłabym zaimek z początku drugiego wersu, albo ocieramy zamieniła na ocieranie, inaczej coś mi tam zgrzyta. Wiem, że tutaj chodzi bardziej o łapanie spojrzeń w locie i to co z tego zapamiętujemy, emocje z tym związane, ale skoro ta rzeczywistość jest szara to: Może rzeczywistość zależy od naszego na nią spojrzenia? Każdy widzi dokładnie to, co chce widzieć. Anna Onichimowska - Lot Komety.

@Deonix_ dziękuję za piękny muzyczny upominek, idealnie pasuje. Dziękuję. @violetta tobie również piękne dzięki. Serdeczności. @annzau @Sylwester_Lasota @Leszczym @Łukasz Jasiński @Domysły Monika @Laura Alszer @mariusz ziółkowski Wszystkiego dobrego dla Was.

ma chronić być naszym szkiełkiem i oknem otwartym na łakome dałeś się ponieść im bliżej wszechświata tym cieplej — między nami światło porusza się z dziką prędkością otwarte na łakome dałam się ponieść słońce skraca odległość między nami szkiełko i okno zamknięte przed wiatrem ma chronić

Świetny! Kapitalna gra słów, pyszna zabawa słowem. Czytając, uśmiecham się, czuję lekkość. Zgadzam się co do komentarza @Domysły Monika lepiej bym tego nie ujęła. Pozdrawiam Nat.

Forma fizycznej przemocy, tak to widzę. Krótko i zwięźle. Na temat. Pozdrawiam.

Sprawnie napisany, bez nadmiaru słów. Dobrze się czyta. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam.

Fajny, zwiewny, lekki, klimacik. Powtórzenia bardzo na tak, ponieważ nadały dodatkowo melodyjności. Podoba się. Pozdrawiam.

@Pan Ropuchdzięki za wgląd. Pozdro. @Nata_Krukmiło że zajrzałaś. Masz rację z tym katastrofizmem w puencie, tyle tylko, że on się budzi w tym wierszu od pierwszego wersu i powolutku nabiera prędkości. W związku z tym w puencie musiało wybuchnąć;) Ale rozumiem, że nie każdy lubi taką formę ekspresji - iście apokaliptyczną;) Pozdrówka. @Jacek_Suchowiczrozbawiłeś mnie na maksa:) Uwielbiam Twoje komenty. Dzięki za wgląd. Miłego. @m1234 bardzo mi się podoba Twoja wizja szukania nowych światów i tok rozumowania jakim podążałeś. Super. Czy daremna? Tego nie wie nikt. Może gdzieś tam w kontekście jednostki, gdybyś się uparł, że to Ty odkryjesz nieznane, to pewnie tak:) Ale ludzkość (ogólnie) może ma jakieś szanse:) Dzięki za zajrzenie i podzielenie się słowem. Fajnie że się podoba. Pozdrawiam. @Domysły Monika @Sylwester_Lasota @mariusz ziółkowski @iwonaroma @Leszczym @Lena @andreas @Wiesław J.K. Wszystkim Wam bardzo dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam.

wyrastasz w obcym miejscu jeszcze nic nie wiem o twoich ramionach ziemi której przyjdzie mi słuchać ludzie mówią że piekło otwiera się w polu kukurydzy wznosi ku niebu ile języków pomieszasz ile pobliskich kamieni wypali ciało od spodu drżę w najgorętszej godzinie będę cząstką napęczniałej ziemi popiołem wpadającym w usta

@Leszczym@violetta@Jacek_Suchowicz@egzegeta@Sylwester_Lasota@Deonix_@Domysły Monika@Wiesław J.K.@kollektiv@Rafael Marius Pięknie Wam wszystkim dziękuję.

mówiłeś, że jest w nas droga; mleczna jaskrawość — pełnia migocących gwiazd. nie odmieniam ich przez lata — świetlne dawno za nami. żyjemy i wszystko co nasze żyć będzie. jestem — jesteś cząstką pulsującego światła, wiecznością, która nawołuje. przez cały czas idziesz — idziemy szukając odpowiedniego świtu, by pogodzić się ze światem; złapać tej świeżej gałązki,

@egzegeta tak, wielce prawdopodobne, choć Twojego niku nie kojarzę. Chyba, że masz na PP inny, podobnie jak ja. Będę musiała to prześledzić :) Ale pamięć Cię nie myli z marguerite :) Pozdrawiam i dziękuję za miłe słowa.

Panowie @Jacek_Suchowicz @jan_komułzykant bardzo dziękuję za słowa, za to że zechcieliście przystanąć i dać coś od siebie. @Monia @Starzec @Sylwester_Lasota @Rafael Marius @andreas @iwonaroma @sisy89 @Leszczym dzięki że zajrzeliście. Pozdrawiam.

Iw, dziękuję i cieszy mnie, że podobują ci się te gwiazdeczki:) Pozdrawiam. @Marek.zak1 @MIROSŁAW C. @beta_b @violetta @JWF @Krzysic4 czarno bialym dzięki piękne za wgląd i podobanie.

Delikatnie, subtelnie i zmysłowo ubrałaś w słowa swój ogród. Pozdrawiam.

Jest w tym coś subtelnego, delikatnego, niby w zasięgu, a jednak nie do końca uchwytne. Czuję to. Pozdrawiam.

@agfka bardzo dziękuję za tą myśl. Serdeczności. @Tyrs dziękuję. Wszystkim, którzy choć przez chwilę tu przystanęli bardzo dziękuję za obecność, za zamyślenie. Pozdrawiam.

Podoba mi się, zwłaszcza dystych o mostach i puenta, ale jakoś mi nie brzmi ostatni wers pierwszej strofy. Pozdrawiam.

Dziękuję @violetta Pozdrawiam.

Tak jest. Słuszności tu wiele. Zawsze wszystko się wyolbrzymia, a jeśli chodzi o wizerunek, to już w ogóle:) Miłego.

I bardzo dobrze. Trzeba sobie torować drogę. Serdeczności Iw.

Zgadzam się z przedmówczynią. Jest myśl, jest refleksja, ale nad ostatnimi dwoma wersami warto się pochylić. Na swój użytek czytam tak: jestem tylko w kontekście myśli zdarzenia tak naprawdę w oceanie kropli jestem nie jestem Ostatni wers zamieściłam tylko ze względu na tytuł, bo inaczej też wymagałby korekty. Pozdrawiam.

rozchodzi się ulicami miast raz wpada w ucho i szumi to znów niesie domy ich pełne kieszenie słyszałam jak przypływa żłobiąc pamięć o twojej matce (ostatni raz widziano ją przed upływem dnia) siedziała wpatrzona w fale wyciągając koniuszki palców do małej dziewczynki

*** żywe światełko na skraju twego nieba sen o dolinie *** języki ognia pulsuje oddech świata bal wszystkich świętych *** tańczą ogniki muskając skórę ziemi za ostatni grosz *** w zasięgu światła majestatycznie żywy cień wielkiej góry Pamięci Romualda Lipko

mogłam to zignorować ale głód ma kształt wystającego brzucha pustych piersi nie da się wyssać dlatego nic z mlekiem matki przekłuwają usta noszą gniazda na głowach matki nosicielki matki z krwi i rzeki opowiedz mi o Etiopii dzieciach z przezroczystą skórą za żebrami głęboka otchłań — pieniący się Nil wylewa zawsze nie w porę jak sucha woda z łona pramatki sypie się piach