azk

Podoba mi się narracja, ale nie nadążam za tytułem jak za treścią. Więc tylko warsztat mogę tutaj docenić.

Może Jerzy Owsiak w tej sytuacji byłby bardziej kompetentny rozstrzygnąć. Z tych samych paragrafów dałoby się pozwać Portal, za które Pan Jerzy został niedawno skazany. Oczywiście odporność jest cechą indywidualną. Ja osobiście mam na co dzień tych bluzgów w sklepach, na ulicy, w metrze, w autobusie. Za mało tego dla nich - włażą z tymi bluzgami na portale literackie, bo to takie współczesne i oharystyczne.

Bardzo idealistyczne przesłanie. Ale i bardzo bliskie temu w co ja wierzę. Pozdrawiam :)

Autor, który po negatywnym komentarzu przypuszcza atak, sam się stawia w roli ofiary.

:) Pozdrawiam

Jeden z niewielu wierszy białych jakie napisałaś. I znam go już od tylu lat. Oczywiście podobasie :)

Jeśli jesteś już taka uprzejma, zanim zaczniesz ferować wyroki to zapoznaj się z całością zagadnienia. Zaprotestowałem przeciwko wulgaryzmowi użytemu w wierszu za co zostałem odsądzony od czci, wiary i zaklasyfikowany jako eksponat z epoki Jana z Czarnolasu. Dopiero wtedy zacząłem być niemiły. Więc jeśli już ferujesz wyroki, to spróbuj poznać wpierw prawdę. Więc może poczytaj wszystko o kolei i zdecyduj czy atakowanie komentującego jest w porządku, a odpowiedź na atak już nie? A poza tym ja niczego nie sugeruję Autorce. A tylko napisałem jakie są znane mi przyczyny męskiej niechęci. Nie napisałem, że jest brudnym kaszalotem. Ale miło że tak o sobie pomyślała. Nie obwiniaj mnie za to, że ktoś nie umieje czytać drukowanych liter. Pozdro W ataku jaki na mnie przypuściła po komentarzu. I masz rację, z kimś kto myli płot na graffiti z portalem literackim nie ma się co kłócić. I jeszcze zaznaczę, że ja nie napisałem jej niczego pejoratywnego. Ale ona nie umie czytać ze zrozumieniem i pomyślała sobie, co pomyślała.

Powiem krótko. Zaprotestowałem przeciwko wulgaryzmowi. I zawsze i wszędzie będę protestował. Ja się nie godzę na plugawienie tego co jest poezją. W zamian dostałem wykład jaki to nienowoczesny jestem i niemodny. I tyle, a dalej to już było z górki i kamienie zaczęły się same sypać. Przykro mi, że nie wpisałem się w tezę Autorki, że utwór ma się wszystkim podobać i być alceptowany bezwarunkowo. Dostojewski tak by nie postąpił.

Załóż sobie prywatny portal. Zapłać w NASK za domenę i będziesz decydować co użytkownikom wolno, a czego nie.

O... Bojówki feministycznej to się bojam. Do publikowania na portalach trzeba dorosnąć. Do szanowania odmiennego zdania - dojrzeć. Nie widzę żadnej z tych rzeczy.

No cóż, ta najbliższa ma być podobno prawdziwa. A co do wiersza, to łza się kręci w oku na wspomnienie. Ale jak mawiają bracia Czesi : To se ne wrati. Wczorajszy śnieg to już jakiś postęp pogodowy. Bo było biało, nie tylko na Mazurach ale i w naszej stolicy. Pozdrawiam :)

Mieszkam w centrum wielkiego miasta i słowa takie jak "qrwa" stosowane w roli znaku przestankowego dobiegają mnie na co dzień jeśli tylko otworzę okno. Niektórzy się z tym pogodzili. Ja nie. Poezja jest dla mnie świątynią słowa, nawet jeśli nie jest to na topie, cool, czy trendy. Bycie sobą nie oznacza bycia modnym. Mody są dla tych, którzy nie posiadają własnej osobowości i własnego zdania. Więc nawet jak jesteś taka współczesna, oharystyczna i brulionowata, to nie znaczy, że jesteś czymś ponad kalkę, kopię. A nawiązując do tematu wiersza, to przyczyny chłopskiej niechęci bywają różne. Ale czasami wystarczy się częściej myć albo zrzucić ze 40 kilo. Nie pozdrawiam

Miłość zwierząt jest bezinteresowna i czysta =. Ale żeby jej doświadczyć to trzeba je również pokochać. Smutne. Tak na marginesie pomyślał mi się żółw piszący wiersz pod tytułem - odszedł już kolejny mój człowiek. pozdrawiam

Bo nie chodzi o to by złapać króliczka, ale by gonić go. Pozdrawiam

No tak, pominąłem w wyszukiwaniu "efekt", jako bardzo oczywisty, a on determinuje znaczenie frazy. Zmienia zupełnie mój odbiór przekazu. Pozdrawiam

Annie, nie potrafię powiązać tytułu z treścią wiersza. Mandela kojarzy mi się z działaczem ANC i prezydentem RPA uwolnionego od apartheidu. Wiersz mówi mi o miłości i ostatnie dwa wersy determinują temperaturę tego wiersza. Bardzo oryginalnie powiedziane, kocham cię, nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. Pozdrawiam

za dużo tego Dostojewskiego, gęba się obtarła I jednak za mało Poświatowskiej Używanie wulgaryzmów w poezji jest zawsze dla mnie objawem impotencji pojęciowej autora takiego potwora i jakoś do mnie nie przemawia, że rzucenie mięchem jest takie cool I czasami szkoda, że nie ma tutaj głosowania na "nie".

Strach przed bezsilnością - tak to jest zrozumiałe i ja też się tego boję, że będzie źle i nic nie da się zrobić. Pozdrawiam. Staraj się nie rymować co wers, szczególnie rymami dokładnymi. To do przełknięcia jest w satyrze, albo w wierszykach dla dzieci. I jeśli chcesz pisać wiersze z rymami, poczytaj znanych, żeby zobaczyć co można zrobić ze słowem. Pozdro.

Jak szczera to i prawdziwa. Wygląda mi to na uśmiech i głęboki ukłon w stronę partnerki oraz refleksję nad czasem, który przeminął. I odbieram, że konkluzja w ostatnich wersach upewnia Ciebie w przekonaniu, że wybrałeś dobrze. Pozdrawiam :)

Nie rozumiem frazy strach bezsilności. To nie po naszemu niestety. Strach bezsilności - epatujesz frazą, która nic nie znaczy. Rymy bardzo pospolite. Niestety. Sorry, ten wiersz jest nie dla mnie.

Pamiętam z naszego ostatniego spotkania :)

WItaj, Bogusiu. Bardzo mocna pierwsza zwrtka. Dobry wiersz. Miło znowu Ciebie widzieć. Pozdrawiam

Piszesz o rafie, na którą wpada bardzo wiele par. Kiedy opada szał ciał raptem wszystko staje się nudne i monotonne. Każdy sposób, na pokonanie tej monotonności w związku jest dobry. Oczywiście jeśli ma akceptację obu stron. A kupno globusa wydaje się mniej szkodliwym sposobem na to, niż inne ze znanych. Pozdrawiam, Waldemarze :)

Oczywiście, że nie. Pozdrawiam :)

Bitwa była zderzeniem rozwoju technologii zabijania na odległość z przestarzałą doktryną wojskową. Tak to już jest, że wojny generują skoki technologiczne. W tym, jak uśmiercić możliwie bez wysiłku drugiego człowieka, jesteśmy mistrzami. Rakiety zanim poleciały w kosmos latały nad Londyn. Do pierwszej elektrowni jądrowej szliśmy przez Hiroszimę. I pozostawiam Ciebie, Just, z tą refleksją na resztę wieczoru. Pozdro