Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Deonix_

Mecenasi
  • Postów

    4 287
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    21

Treść opublikowana przez Deonix_

  1. Piękny wiersz, bardzo sugestywnie obrazujący tragedię, ale i nadzieję. Czuję to i widzę. Początkowo myślałam, żeby może "pestki" podmienić na nasiona, ale w tej chwili nie, nie widzę takiej potrzeby. Najbardziej podoba mi się puenta, jest taka soczysta i głęboka, symbolizuje tu dla mnie koniec jakiegoś etapu, daje jakiś taki wewnętrzny spokój, nadzieję, wiarę, a może nawet optymizm. Twój utwór mocno koresponduje z innym, także bardzo przeze mnie lubianym i obrazowym, jest tak jakby jego lustrzanym odbiciem: Pozdrawiam ciepło, Deo.
  2. Wybaczam, każdy się może pogubić. Peelka nie jest zła do szpiku, chyba nie. Ona po prostu nie wytrzymuje i ucieka, choć pewien opór może budzić jej skoncentrowanie na własnej osobie. W tym wypadku szkodliwe dla niej. Ale ją rozumiem i nawet w jakiś sposób się z nią utożsamiam, żal mi jej. Choć żal i tych, którzy aktywnie narażają się i walczą. Po prostu każdy jest inny, dobrze to zobrazowałeś. Pozdrawiam, Deo.
  3. Nie pasują mi "ogród miłości" - strasznie oklepane, brzmi jakoś tak nieładnie no i ta pogrubiona czcionka. Podoba mi się za to "kąpiel w ciemnym błękicie". A tak poza tym..., no niby nie jest najgorzej, ale jakoś nie trafia szczególnie w mój gust. Pozdrawiam, Deo.
  4. @Albina Wiktoria Teresa Mal Dziękuję, miło mi, że obrazy do Ciebie przemówiły. Jeśli chodzi o strefy komfortu, to jakoś nie zwróciłam uwagi na ich popularność, ale rzadko tu bywam :) Z kolei jeśli idzie o synonimiczność - to komfort i bezpieczeństwo, mają podobne znaczenie, jednak komfort jest szerszym pojęciem, można czuć się bezpiecznie podczas bombardowania w zimnej i wilgotnej piwnicy, jednak trudno czuć się tam komfortowo. Jedno i drugie wojna niestety odbiera. Jednakże pomyślę nad strefami komfortu, może coś lepszego przyjdzie mi do głowy, na tę chwilę pomysłu nie mam. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam, Deo. @samm Dziękuję bardzo <3
  5. Tak, w Wieluniu zaczęło się bardzo podobnie. Dziękuję za wizytę Sylwestrze. Też serdecznie, Deo @Marek.zak1 Dziękuję. D.
  6. nad ranem między zimą a wiosną wisi słońce pod horyzontem i niebo jeszcze się nie szkli czworokąty i punkty świateł wydzielają strefy komfortu sen gęsty ciepły i ciężki pozwala czuć się bezpiecznym i nagle dźwięk zimny odrywa ścianę tynk pościel bieli jak śniegi ciepłe ciało ze snu wyrwane blednie tężeje śledzi nie-pokój rozwarty na oścież źrenice szerokie i drżące nie mogą znieść widoku światła
  7. Bardzo dobry, wyrazisty, mocny wiersz. Na śmierć nie ma lekarstwa, ale posprzątać już można. Obok żołnierzy Putin wysłał więc wędrowne krematoria. Tego wcześniej nie było, ech... Pozdrawiam, Deo.
  8. Może podpowiem, że to jest pochodzenia roślinnego :)
  9. Ach Marcinie, to jest tak świetnie napisane, i tak bardzo prawdziwe, niestety... Uściski, Deo.
  10. Przepiękny, wyrazisty i głęboki wiersz, nasycony obrazami, działający na podświadomość, trudne do wyrażenia uczucia. Szkoda tylko, że powstał on po zaistnieniu tak okropnych wydarzeń :(( Ale najwyraźniej dobra literatura wyrasta z gleby pełnej nieszczęść... Ściskam, Deo
  11. Rozczulające :( I urocze. Doświadczam czegoś podobnego obecnie, niestety. W ogóle, mam wrażenie, że czasy w których żyję można by zamknąć w słowie niestety. Na szczęście Peel znalazł w tym wszystkim cokolwiek optymistycznego. Też się staram. No ale, niestety... nie zawsze się udaje. Tulę, Deo.
  12. Bardzo ciekawie. Ale : chyba uciekło. Bardzo podoba mi się tytuł, daje wieloznaczność. Pozdrawiam, D.
  13. Bardzo dobry, głęboki, refleksyjny, "gęsty" w emocje wiersz. Jednakże: wolę sobie tu czytać "w której". Pozdrawiam, Deo.
  14. Czy może - analogicznie do poprzedniego - kamień księżycowy?
  15. Deonix_

    O wędkowaniu

    Wędkarka młoda ze wsi Kłoda patrzyła sobie jak wokół woda faluje, chlusta na brwi i usta rzeźby w fontannie co była goła
  16. No cóż, jak dla mnie wiersz bardzo dobry, szczery, przymierzam się do skomentowania go od jakiegoś czasu. Rozumiem cierpienie Peela. Sama nie raz ludziom czegoś toksycznie zazdroszczę, zwłaszcza tego, że są szczęśliwi i samozrealizowani. Bardzo wyniszczające uczucie. I jednocześnie nie wiem, czy aby na pewno chcę być na ich miejscu, czy jestem w stanie zaryzykować i cokolwiek zmienić... Jeśli chodzi o autoironię w tytule, to mnie ona akurat odpowiada, nieco drażni, ale ma sens. Pozdrawiam :) Deo.
  17. @Sylwester_Lasota Tak, zgadzam się. I bardzo dziękuję za tak miły odbiór :))) Pozdrawiam serdecznie :) Deo. @WiesławJK Dziękuję pięknie, miło, że wpadłeś :)) Pozdrawiam, Deo.
  18. Dobry wiersz, ciekawe refleksje, spostrzeżenia. Pozdrawiam :) D.
  19. A może bursztyn? Dlaczego ja gram sama :((
  20. Trochę czorny był jak na słońce, pewnie dlatego mi na myśl nie przyszedł :) A ten drugi wygląda trochę jak labradoryt ;p
  21. @Wieszcz Doslowny I co to w końcu będzie? Bo teraz to typuję obsydian albo pietersyt ;)
  22. @Dared Zawsze jest niepewność, ale lepsza ona od braku nadziei. Dzięki, pozdrawiam również :) @jan_komułzykant Janko, no cóż, trudno Ci tu dobrze zripostować :) Refleks ułatwia życie, ale bywa nadidealizowany :) Ja się z Dodą nie zadawałam, więc trudno mi coś o niej powiedzieć, ale Ilona Łepkowska po jakimś przeprowadzonym z nią wywiadzie stwierdziła, że jest "inteligentna, dowcipna i miła", chociaż trochę trudno w to uwierzyć komuś, kto pamięta ją tylko ze skandali. Dziękuję, że wpadłeś :) Pozdrawiam, Deo. @Starzec O, tak, chociaż w pierwszej chwili na tę korespondencję uwagi nie zwróciłam :) Dziękuję pięknie :) Pozdrawiam :) Deo.
  23. @Franek K Chwilę mi zeszło, by się zorientować, kogo masz na myśli :D Ale już wiem, i... powiem Ci tyle, że... może udaje kogoś innego, może "wystrzelała" te punkty, no nie wiem. Wiem tyle, że ten wskaźnik nie mówi całej prawdy o człowieku i sam w sobie nie czyni nikogo lepszym ani gorszym od innych. A zbytnie koncentrowanie się na nim przynosi zwykle więcej szkód niż pożytku. Miło, że zajrzałeś :)) Deo.
  24. @Nikodem Adamski Miło mi w takim razie :) Dziękuję, pozdrawiam, Deo. @SpArki Też tak myślę (a może czuję?) Dziękuję za refleksję i pobyt pod wierszem :) Pozdrawiam :) Deo. @Gosława Miło mi to czytać :) Dziękuję i pozdrawiam :) Deo. @Czarek Płatak Dziękuję Czarku, Bardzo mi się miło zrobiło po przeczytaniu tego komentarza. A ja... no cóż, jakoś tak wiszę sobie w niewiadomej przestrzeni, w innym wymiarze, jak w Matriksie. Pozdrawiam ciepło, Deo.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...