Czarek Płatak

Gdy się kuśkę urżnie, mus opatrzeć, azaliż po co ręce brudzić? ranę możesz wypalić.

No, chyba, że ropuch.

Cały świat w ramionach tulić. Największe szczęście.

Ja? Zawsze. Ale nie jest mi dane. Pozdrawiam

To jest nas dwóch.

@Marcin Krzysica, @siedem życzeń, @Lily Hamon, @Jakub Adamczyk, @samm, @a...a, @Radosław, @Johny serdecznie dziękuję. Przepraszam, że tak późno.. Pozdrowienia

Słusznie prawisz. Życie to ciągła walka, umieranie i rodzenie się. Choćby właśnie zacząwszy od poziomu komórki. Dlatego jestem zdania, że wojna w różnych wymiarach rozgrywa się wokół nas, przy naszym większym, czy mniejszym udziale. Pozdrowienia i przepraszam, że dopiero. Wylogowało mnie życie nieco. Dziękuję i pozdrawiam. Dzięki, dzięki. Szczególnie za te 'okropne rymy'. Kiedyś natknąłem się na artykuł, w którym przeczytałem fragment wywodu jakiegoś krytyka na temat poezji Wojaczka, w którym nazywał jego rymy karygodnymi. To mi się tak miło zrobiło czytając 'niektóre wręcz okropne'. Z pozdrowieniem

Dziękuję ? Cieszę się, że potrafiłeś doszukać się tutaj drogiego dna. Dziękuję i pozdrawiam Hej! Nic na siłę - większy młotek. Jasne. Odpozdrówka Dobrze odbierasz, a aspekty jakie wyszczególniłaś są niezwykle trafne. To właśnie one były przyczynkiem do powstania tekstu. Niestety nie wyolbrzymione. Co cieszy to fakt, że są tak czytelne dla czytających. Dziękuję

A jak smakosz?

Takie trochę przetrącone. Jak autor. Dziękuję i również pozdrawiam. Bez. Dziękuję Dziękuję. Pozdrawiam

Wojnie A między nami znowu wojna. Armie butami ryją ziemię naszej pieśni i błękit nieba drapią dymów czarne słupy. Pobocza toną w trupach rzeźnych kwiatów nadziei — w tej walce nie bierze się jeńców i nie ma zwycięzców. Tylko stygmaty starcia przez bólem brzemienne serca jak miasta w gruzach malowidło na pulsującym krwią płótnie. A kiedy kolejnej bitwy pył opadnie i my z nim upadniemy na kolana, żeby wzajemnie swoje wygłodniałe blizny lizać, wtopić się jedno w drugie ciało, w całość, we flagę tak jak czaszka białą.

Dziękuję za te słowa. Dodają energii i chęci szukać.

Eee tam, chyba misiem poezji. A kalendarz, mam jakieś wewnętrzne opory z wydawaniem samego siebie. Może spróbuję to wysłać w kilka miejsc, ale szczerze powątpiewam , że ktoś się może tym w formie kalendarza zainteresować. Może jakby wstawić gołe.

Czarno-białe jak najbardziej. Szczególnie polskie, ale nieme dla mnie są no, no. Boję się głuchoty.

Kiedyś zaprzyjaźniony dzieciak zapytany przez rodziców dlaczego nieładnie się zachował wobec rówieśnika wygłosił zdanie, które na zawsze utkwiło w mojej pamięci - bo łatwiej jest być niedobrym. Pozdrawiam

A czy można aniołka oskubać i w niedzielę z niego rosól?

Ta półgębkiem gra półsłówek. Cut-mniut

Świetne i te 'cię, mnie, się' Ostatnio coś bazgrałem z takimi. Każdy z nas ma swoje Licho. Moje systematycznie mnie nagryza i przerzuwa. Pozdrowienia

A czepię sie, bo czemu nie - właściwie to jedynie zwrócę uwagę, by uważać i nie przedabrzać z rymami opartymi o te same części mowy, a już niech ręka boska broni w tym samym przypadku. Pozdrowiony

Jest git! Że tak oszczędnie się wyrażę

Normalnie Marek z Czarnolasu.

Cud mniut, kasyczny sonet!

Zapewne tak jest. Najwidoczniej górna część twarzy podmiotu nie przypadła adresatce do gustu. Z pozdrowieniem Dziękuję za wnikliwy komentarz. Ten punkt widzenia podoba mi się, nie to czy się z nim zgadam, czy nie. Bo ani się zgadzam, ani się nie niezgadzam. Głównie dlatego, że jestem fanem różnorodności we wszystkich niemal dziedzinach życia z wyjątkiem życia uczuciowego. Tutaj wolę mono. Dlatego chciałbym wierzyć, że tak w poezji jak i w przypadku każdego innego rodzaju sztuki znajdzie się miejsce dla wszystkich z możliwych form.Takie jak opisujesz ujęcie tematu, schowanie się podmiotu między wersy to arcy ciekawy zabieg. I na pewno Twój komentarz jest dla mnie istotny, bo przypomina o innych sposobach podejścia do pisania. W tym konkretnym przypadku, chociaż podmiot jest rzeczywiście podkreślony dosyć jaskrawym szlaczkiem to chyba jednak adresatka jego słów jest podkreślona grubszym. Jednakowoż, rad jestem Twojemu komentarzowi, za który dziękuję i pozdrawiam.

@Nieznajomy Niewidzialny, @Marcin Krzysica Dziękuję

Odwzajemniam.