Czarek Płatak

Jak noisowa to hardkoryi brejkory. Dziękuję. 5! Wiesz, ktoś mnie zagaja to odpisuję, ale drążyć nie lubię, bo. A, bo może się domyślasz :) Dziękuję serdecznie koleżanko Anny ;)

Musiałbym ta latem chyba za karę. Ruchawa muzyka rządzi!!

Pchły i psy jak wszystkie wewnętrzne i niekiedy jak to sobie nazywam ukryte rymy to zdecydowanie moje ekstrawagancje. Język polski to niezwykle giętki twór. Nie wydaje mi się, bym pogwałcił tutaj jakiekolwiek zasada poprawnej polszczyzny, fonetyki, czy żebym cokolwiek tutaj gwałcił. Za świętością nie przepadam, więc żeby bezsensownie nie bić piany przyznaję Ci rację i niechaj w mniemaniu tych co chcą mieć takie będę gwałcicielem. Z serdeczny pozdrowieniem i szerokim uśmiechem :) Niech sobie każdy programuje dowoli jak tam chce ;) Dziękuję i odpozdrawiam

Rozumiem skąd bierze się problem z rytmem. Ten konkretnie ciąg wyrazów jest swoistym 'zawijasem' jakie lubię. Coś jak 'wyrewolwerowany rewolwerowiec'. Było nie było z nikąd nie wzięło sie przekonanie, że polski jest jedynym z najtrudniejszych na świecie języków. Osobiście wydaje mi się, że wprawny hmm lektor niemiałby problemu z przeczytaniem tego wersu. Dziękuję za czytanie i wakacyjne serce. I jeśli mogę prośba - nie 'panuj' mi, bo czuję się jeszcze straszy niż jestem ;) Salut Dziękuję. Z panią od polskiego nie mam niestety kontaktu. Lubiłem ją. Lubię też rymy wewnętrzne i wszelkiej innej maści. Z pozdrowieniem

:)

Ładnie o tym milczeniu napisałaś Duszko. Dziękuję

Rozumiem. Skleja się jakby w jeden 'pchłyipsy' wyraz. Pani w szkole uczyła mnie jednak, że przy łącznikach, a w tym wypadku jest nim 'i' powinno się w czytaniu zrobić pauzę. Dziękuję za wizytę i słowa komentarza.

Pozostaje mi się cieszyć i serdecznie podziękować. Co niniejszym czynię ;)

Ależ to mi miło znowu móc Cię czytać :)

Właśnie. Wg mnie taka możliwość to prawdziwy dar od losu. Dziękuję i pozdrawiam

O kuchenka. Nie widziałem tego. Dziękuję. Mieszkałem. Przeniosłem się do ojczyzny Shakespeare'a ,ale Krogulec odwiedzam zawsze kiedy jestem w kraju. Pozdrawiam

Hahah, proszę ?

Kto go tam wie, gdzie i czy jest. Dziękuję i pozdrawiam

Oj, to przepraszam. Niechcący ;)

Pewno. Niech se są. Przynajmniej większy kontrast i prawdziwka łatwiej wypatrzeć ;)

On i koty Jedne łaszą się do niego, krążą wokół jak kocięta, by im poprzeganiał ciemność, która na ich ścieżkach mieszka. Drugie wpadną, gdy do misek karmę się jak zwykle sypie, gdy im śmierć nad karkiem dyszy, czy gdy je pchły gryzą i psy. Trzecie wiodą życie obok, te bezpańskie, te piwniczne, wolą zgodnie z kocią modłą, swoją drogą iść przez życie. On podobno lubi słuchać, kiedy mruczą mu do ucha, czasem ponoć jakieś głaszcze, no i milczy, milczy zawsze.

Ile się tutaj dzieje. Jakiś taki inny od innych Twoich. Fajny ;)

Uwielbiam łączenie klimatów. Pięknie, ładnie i ...ot, siurpryza ;) Z pozdrowieniem

Od góry do dołu w dechę ;)

Miło czytać. Szczególnie, gdy taki ukrop. Pozdrawiam

Za te pyrki musi być serce Pierwszy wiersz z ziemniaczkami w roli głównej :)

Życzę peelce, by odpowiedź Świata była pozytywna. Pozdrawiam

Lubię portretować miasto. Twój portret jest ultra udany. Nie wiem tylko ocb z kundlami jak tarcze ?

Tytułowa fuga to dysocjacyjna jak się domyślam? Pozdróweczki!

Jest duży głód w tej determinacji