Ranking

w niedokończonym śnie ciągle jesteś w cichym ostatnim westchnieniu nocy odkąd zbłądziłaś w uśpioną przestrzeń oczu o świcie nie śmiem otworzyć żeby najlżejszym mrugnięciem powiek nie spłoszyć niemal realnej zjawy i nie wybaczyć już nigdy sobie gdybym na zawsze miał cię utracić obiecaj chociaż przyśnić się znowu wciąż taka sama jak dziś wiosenna daj mi się zbudzić lecz jutro powróć bym reszty życia nie musiał przespać

ach jaka miła niespodzianka dziś mi kupiłeś sztuczne kwiaty, to ja ci kupię sztuczną lalę będziemy kwita, jesteś za tym?

praktycznie nic nie kosztuje lecz po wniknięciu w niego całej duszy drogocennieje aż staje się bezcenny po prostu alchemia

Pajęczyna na wietrze Gdybym tak mogła w kościach kreta odnaleźć swoje DNA, uwierzyłabym, że jestem częścią Świata tego. Siadałabym na polanie w fotelu z kwiatów polnych jak królowa. Słuchałabym, co o mnie mówią poddani. Gdybym nie była królową, siadałabym w trawie razem ze swoim przyjacielem Świerszczem i rozmawialibyśmy o tym, jak piękny jest Świat bez ludzi zgiełku, bez pychy i bez kłamstwa. Zmęczona rozmową ze Świerszczem z ważką tańczyłabym w balecie unosząc się w czasie. Gdybym tylko potrafiła wejść w ten baśniowy Świat, nigdy, przenigdy nie zmieniałabym jego zasad.

gdy się bawiłem w głuchy telefon i zapodałem kocham cię to ta ostatnia spłonęła śmiechem i wykrztusiła ja ciebie też

w kieszeni nóż otworzy się czy nie zgaduj mocną stroną myślenie nie jest zablokowana głowa gdzie klucz do niej znaleziony czy wyrzucił go ktoś dawno wiesz coś o tym klasyczny przypadek nikt nic nie widział ani nie zobaczy nigdy

dwie dusze w jednym ciele - poetycko dwa serca oddzielone tylko wydechem ścieranie jest nieodzowne na tak małej przestrzeni (a było tak przytulnie) zabrał swoje ją wrzucił w dół twarzą do ziemi (niech zapadnie się bardziej?) mógł chociaż oczy związać by nie widziała szans na zapełnienie pustki

u mnie od rana mróz i śniegowe zaspy prima aprilis

Wczorajszym popołudniem wybrałem się, jak zwykle, na spacer z moją bokserką Sową do lasu. W połowie spaceru zorientowałem się, że wypadł mi z kieszeni kurtki sekator, którego zapomniałem wyjąć przed wyjściem z domu. Zawróciłem, licząc, że znajdę go gdzieś po drodze. Skojarzyłem, że mógł upaść w okolicy skrzyżowania leśnych ścieżek, ale ani tam, ani nigdzie w pobliżu go nie było. Zrezygnowany spojrzałem dookoła i zobaczyłem w pobliżu pochylone drzewko, przewrócone zapewne przez traktor służby leśnej. Drzewko podniosłem do pionu i podparłem grubą gałęzią. Zadowolony, spojrzałem na efekt mojej pracy i przy samym pniu zobaczyłem leżący na mchu sekator.

Na pohybel Siedząc mocno już na tronie Nie usłyszał szumu traw, Ciężką głowę ujął w dłonie. Na pohybel – śpiewał brat. Siedział cicho, w zadumaniu, Gdy na dworze hulał wiatr, Na szafocie, na zaraniu Ścinał bratnią głowę kat. Nocą nadleciały zmory, Teraz wszystko możesz brać, Ceną długie są wieczory, Nocą znów nie będziesz spać. Marek Thomanek 01.04.2025

mokniemy w deszczu kwiaty kwitną obiecują... a my my stoimy obok siebie odwróceni od jutra nie potrafimy się w nim znaleźć pochłania dziś tutaj czujemy się najlepiej strome ściany nie zachęcają do wspinaczki 3.2025 andrew

Żyjemy pochłonięci w świecie kolorowych świateł. W świecie gdzie nie ma prawdy. Jeśli taka jest - ukryta w teorii intrygi, złudzenia, skrytykowana przez wielkich znawców internetu, którzy nie potrafią poczuć. Poczuć życia, wsłuchać się w wiersze ptaków, posmakować złotych promyków słońca, zobaczyć to co dla wielu niewidoczne, poczuć zapach delikatności lasu. Dla nich wszystko jest martwe. Szare światła. Gdzie zbyt kolorowe, zbyt gładkie, udawane piękno, nie jest pięknem. Jest brzydotą, a piękno tak powszechne, bo łatwo kogoś oszukać, łatwo jest coś przeoczyć, gdy oślepia ciebie martwe światło. W tym świecie to wyczyn poczuć życie.

słoneczny ranek krople rosy na kwiatach budzi się piękno.

pod szpitalem spalam myśli niechciane jedną za drugą żar parzy usta nim je wypowiem szybko chowam łzy po kieszeniach na potem jak zaśniesz do ciebie wracam z uśmiechem pobawmy się w akuku misiowelove że tej choroby nie ma że to tylko część bajki ta smutniejsza przed i żyli długo i szczęśliwie dziś możemy wyjść na spacer taki prawdziwy pokazuję ci listki kasztany to takie ważne ciocie pytają jak było a ty się uśmiechasz podłączają kabelki a ty się uśmiechasz jesteś tak piękna tak silna a ja wpatrzona w ciebie uśmiecham się zasypiasz dziś spokojnie a ja po bliźnie w kształcie gwiazdki tej nad serduszkiem snuję palcami wypowiadam marzenia

Dziękuję @Roma @iwonaroma @Domysły Monika @Rafael Marius @Leszczym Pzdr.

o syryjski mój książę czymże jestem, czym byłam pod płatkami słów giętkich nasza noc się zmyśliła? dziś olejek nardowy w ust pokusach spijałam, od rzemyka po sandał byłam twoja, kochałam pierwszy raz to, strażniczki niepokojów zalążki, rozsypały się same od kosteczek po piąstki jerychońskie daktyle, galilejskie winnice, anemony, mimozy, migdałowców nie zliczę o mój książę, mój panie sen nas złączył, pojednał, alabastry pachnidła znowu noc, idę żebrać

Tajemniczki dwa jamniczki Dwa jamniczki w tajemnicy... nie rozeszły się tak z niczym. Dał zlecenie jamnik stary w archiwizowane plamy. Drugi jamnik przy latarni wybrał dzieło aktualne. Przymierzyły się z mozołem, wespół w zespół — dały nogę. Tap w ikonę z apki tapnij rentierze — po ilu sekundach — reakcję ci zmierzę z nagraniem głosu filmik w zestawie plus odcisk palca — zgadzasz się? wcale? to się pan podpisz jeszcze adres i pesel

@Alicja_Wysocka Zgadza się. Dzięki @_M_arianna_ ;) właśnie :) Dzięki @JWF ... Dzięki za wpis @Rafael Marius :)) Dziękuję @Leszczym :) Dziękóweczka

@Bożena De-Tre jeżeli będzie człowiek:)

Byłaś kimś tak Bardzo bliskim dla mnie Byłaś wszystkim Bo teraz to już przeszłość Ale czas nie zagoił wszystkich ran I wciąż nadzieja na twój powrót W moim sercu się tli I zadaję sobie Tylko jedno pytanie Dlaczego to co było dobre Między nami skończyło się tak nagle I zostałem całkiem sam Z pięknymi wspomnieniami o tobie

@Nata_Kruk @Domysły Monika @violetta Dziękuję za komentarze dopiero teraz, niestety po dziesięciu latach spokoju, grypka mnie dopadła. Pozdrawiam serdecznie.

ładnie - ach te najważniejsze rymy westchnienia senne te poranne przed samym świtem przychodzące bywa że zablokują pamięć i myślisz pragniesz tak bez końca :))

Ci dawni, biedni alchemicy chcieli ołów zamienić w złoto, a nie wiedzieli, że ze słów można je uzyskać. Pozdrawiam.

jej oczy morze zaciekłe zachłanne spojrzenie przybój skalisty brzeg codziennie walczące przypływy nocą na moich wargach sól

@Nata_Kruk @[email protected] @poezja.tanczy @Wiesław J.K. dziękuję za ślad :)

* * * spadają krople ziemia paruje ciepłem w mrowisku powódź * * * spadają frazy rozbudzone sztylety łzy na policzkach marzec, 2025

w wiosennym słońcu rozkwita pęk hiacyntów owiewa zapach

Natura nieziemska - marsjańska… Cudna gleba, nie złe sklepienie… Choć jest piekielnie!

@Rafael Marius ” Szkicowniki” to dobra rzecz…ja lubię rodzinne „ rozpoznania”.

Masz rację, choć zbyt wiele osób teraz tego nie czyni. Starsi prędzej, ale też w mniejszości. Za młodu tego nie robili to niepamięć zatarła ślady. Mnie było bardzo trudno czegoś od członków mojej rodziny się dowiedzieć, choć pytałem już jako przedszkolak. Zatem pokolenie pradziadków jeszcze się załapało na wywiady. A teraz dzięki temu jestem skarbnicą opowieści i nikt inny, bo nikt prócz mnie dziury w brzuchu staruszkom nie wiercił. Moja wytrwałość została nagrodzona i dzięki temu przekaz ocalał.

@violetta Wyszczuplała też trochę i faktycznie duża. Nie poznałbym jej tak się zmieniła. Ale zadowolona jak dawniej. Teraz dzieciom to dobrze.

@violetta dziękuję

piaszczysta plaża senna niesenna motorówka jeszcze chłody

Jak śpią. A jak tam idealna wnusia się miewa?

Nie ma ideału na tym świecie.

@Rafael Marius teraz z perspektywy czasu, dla mnie firma, w której jestem spoko, fajna, międzynarodowa, w sumie fajni ludzie, dużo chemii, zapachy, nowoczesna aparatura, wdrażamy Navision, stopniowo uczę się nowego programu, w którym wszyscy pracują, są schematy, procedury. Mam odnośniki, a teraz szukanie gorszej, to chyba lepiej nic nie robić. Jeżeli uda mi się znaleźć dobrą, to będzie sukces. Tutaj mamy pensje na czas, ciekawe projekty. Może tylko daleko, ale dojeżdżam raz albo dwa razy w tygodniu, to może być.

Wszystko obsikają, dadzą radę :-) Pozdrawiam :-)

@Manek Bo sprawiłeś się dobrze, jak mi przypadnie do gustu, jak dobrze napiszesz, to daję lajka bez musu, z radości :)

@Leszczym karalnosc się przedawnia. Można być i już nie być. Nie ma co się tym sugerować.

@Leszczym Sztuczne za sztuczne, Leszczym, która kobieta by tak zrobiła, przecież to żart, no coś Ty taki poważny, Zawsze się znajdą lepsze. To za co wstawiłeś mi serducho? @Leszczym Aaa, jeszcze coś, dawanie prezentów, to nie wymiana handlowa, nawet gdyby, liczy się gest, a nie cena. No chyba, że o tym nie wiem :)

Masz rację, ja czasem dociągam do setki i odstawiam. To mi jakoś z wiekiem przyszło lubię kieliszek dobrego alkoholu przed snem ..... i wystarczy. :)))

Witaj - no i pozamiatane - ciekawe co on na to - Pzdr.serdecznie.

@iwonaroma za grosz w nim prawdy być nie musi, a jednak potrafi autora drogo kosztować.

@iwonaroma dobry pomysł? Dzięki :)

A już myślałem, że to o bliźniakach syjamskich, którzy są na siebie skazani do końca, w przeciwieństwie do postaci z Twojego wiersza. Pozdrawiam.

@andreas Jak się spełnią, przestanę pisać. Ponoć na dnie kałamarza osiadają wszystkie ciężkie gręzy, smutki, żale itp. Jeśli pióro tego dosięgnie, wtedy lepiej się sprawuje, dziękuję :) @Monia, dziękuję :)

@Manek Dzięki. A ja piszę na zmianę, romantyczne i jajcarskie. Pozdrawiam.

niedopowiedzeniem zostawiłeś otwarte drzwi i teraz marzniemy z tęsknoty ubrana w twoją piżamę układam się przy ścianie i otulam kołdrę rano znajduję ją na podłodze znów cię szukała zziębnięty kubek napełniam gorącą kawą w ściany wdmuchuję dym z dwóch papierosów za mnie i za ciebie źle tak się żyje i o przeziębienie łatwo więc wróć i zamknij za sobą

wiosna ożywia mnie martwą ze snu bezsennego budzi oddaje słońcu za darmo smutek zcisza w miękkiej duszy

Niektórzy lubią poezję Autorem wiersza jest WISŁAWA SZYMBORSKA INTERPRETACJA Nie­któ­rzy - czy­li nie wszy­scy. Na­wet nie więk­szość wszyst­kich ale mniej­szość. Nie li­cząc szkół, gdzie się musi, i sa­mych po­etów, bę­dzie tych osób chy­ba dwie na ty­siąc. Lu­bią - ale lubi się tak­że ro­sół z ma­ka­ro­nem, lubi się kom­ple­men­ty i ko­lor nie­bie­ski, lubi się sta­ry sza­lik, lubi się sta­wiać na swo­im, lubi się gła­skać psa. Po­ezję - Tyl­ko co to ta­kie­go po­ezja. Nie­jed­na chwiej­na od­po­wiedź na to py­ta­nie już pa­dła. A ja nie wiem i nie wiem i trzy­mam się tego Jak zba­wien­nej po­rę­czy.